تامین کنندگان نقدینگی چه کسانی هستند

نقش بورس برای عبور از بحران رکود / مهار نقدینگی افسار گسیخته با رونق بورس

با شیوع ویروس کرونا بسیاری از واحدهای تولیدی و خدماتی به دلیل تعطیلی چند ماهه با کاهش سرمایه در گردش مواجه شده اند، کارشناسان معتقدند رونق بورس می تواند زمینه ورود سرمایه های جدید به شرکت ها برای تامین مالی بخش تولید را فراهم کند.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری موج، در یک سال گذشته با وجود اینکه اقتصاد کشور نوسانات زیادی داشته و برخی بازارها همچون مسکن با رکود عمیقی روبرو بوده و از طرف دیگر تورم ماهانه در تمام سال ۹۸ ادامه داشته است، اما بورس در سال گذشته توانسته سهم قابل توجهی از نقدینگی موجود در بازار را به سمت خود جذب کند و در شرایط کنونی که شیوع ویروس کرونا باعث شده اوضاع اقتصادی بسیار بدتر شود، بورس ایران در بلند مدت همچنان روند مثبتی دارد و این برخلاف پارامترهای اقتصاد کلان بوده است. برخی کارشناسان می گویند این رشد بورس با رشد اقتصادی کشور تطابق ندارد، در پاسخ، وزیر اقتصاد و امور دارایی در گفتگوی ویژه خبری ۱۸ فروردین در شبکه دو سیما، وجود هرگونه حباب در بورس را رد و تاکید کرد« پژوهش های مستقلی در سازمان بورس و اوراق بهادار و پژوهشکده اقتصادی انجام شده که نشان می دهد رشد بورس ایران واقعی بوده است.»

طبق گزارش های مرکز آمار، میزان نقدینگی در سال 98 با ۲۰ درصد افزایش به حدود ۲۲ هزار میلیارد ریال رسیده و این عدد حاکی از این است که اقتصاد ایران نتوانسته در جذب نقدینگی در بخش های مولد اقتصادی موفق عمل کند، آنهم در شرایطی که طبق برنامه ششم توسعه و بودجه سالانه، ایران باید هر سال حدود یک میلیون شغل جدید ایجاد کند و این عدد محقق نشده و حتی در جلسات وزارت کار در پاییز ۹۸ برای اصلاح برنامه اشتغال، این عدد را به نصف هدفگذاری برنامه ششم توسعه کاهش دادند. هدایت نقدینگی به بخش های مولد می تواند نقش موثری در اشتغال زایی و کنترل تورم داشته باشد و بسیاری از کارشناسان معتقدند بورس می تواند ظرفیتی برای مدیریت نقدینگی سرگردان در بازار باشد.

یک اقتصاددان در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری موج در پاسخ به این سوال که چگونه بازار سرمایه در شرایط کنونی که کشور با رکود اقتصادی مواجه شده و فعالیت بنگاه های تولیدی تحت تاثیر قرار گرفته می تواند نقش مهمی در جذب نقدینگی داشته باشد؟ گفت: بورس در ایران در کنار بازارهای طلا، مسکن و غیره یکی از گزینه های سرمایه گذاری تلقی می شود، اما وضعیت جذب نقدینگی آن به میزان فعالیت و رونق سایر بازارها بستگی دارد، در واقع اگر بازار ارز، مسکن و . کنترل شود نقدینگی بیشتری به سمت بورس می رود. برای نمونه در یکسال گذشته بازار مسکن با رکود مواجه بود و نرخ ارز نیز کنترل شد، از این رو تنها بازار بورس شناور بوده و براساس همین ظرفیت در یکسال گذشته توانست معاملات بیشتری انجام دهد و دولت نیز که به دنبال انتقال سرمایه ها به این بخش است تا بتواند به سرمایه در گردش بنگاه ها کمک کند با مدیریت و کنترل بازار سرمایه، فضای مناسبی برای جذب سرمایه جدید ایجاد کرد تا بنگاه های اقتصادی میزان سرمایه در گردش خود را بهبود ببخشند و بخش های مولد نیز توسعه بیشتری پیدا کنند.

عزیز آرمن با بیان اینکه ممکن است انحراف در نقدینگی بورس نیز وجود داشته باشد، افزود: وقتی شرکت ها به جای اینکه سرمایه جذب شده از طریق بورس را به بخش مولد سوق دهند در بخش های دیگر همچون مسکن، ارز و .. سرمایه گذاری کنند ضربه شدیدی بر پیکر اقتصاد کشور وارد می کنند، زیرا هرچقدر میزان نقدینگی به بازارهای سوداگری ورود کند، سرمایه گذاری برای تولید در کشور کاهش می یابد و در نهایت اقتصاد با تبعاتی همچون تورم مواجه می شود.

پایداری سوددهی بورس شرط ماندگاری سرمایه

در یک سال گذشته به جزء در چند مقطع همچون افزایش تنش سیاسی با آمریکا، ورود ایران به فهرست سیاه اف ای تی اف و . که روابط بین المللی کشور را دستشخوش نوسان کرد، تامین کنندگان نقدینگی چه کسانی هستند بورس ایران روندی مثبت داشته است، برخی از کارشناسان با اشاره به اینکه بورس نمی تواند خارج از معادلات اقتصادی حرکت کند و وقتی اقتصاد کشوری رشد منفی دارد بورس نمی تواند خیلی مثبت باشد، روند تغییرات در بورس ایران را کنترلی و مدیریت شده قلمداد می کنند.

یک اقتصاددان در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری موج با اشاره به اینکه بورس متشکل از شرکت های بزرگ تولیدی و خدماتی است که روند شاخص های آن توسط میزان سوددهی این شرکت ها رقم می خورد، گفت: وقتی اقتصاد کشور دچار رکود شود و میزان فروش محصولات و در نهایت سوددهی شرکت ها کاهش یابد، به طور قطع روی شاخص های بورس نیز تاثیر می گذارد، از این رو بورس و فضای اقتصادی کشور رابطه ای متقابل دارند.

کامران ندری با بیان اینکه تلاش برای جذب نقدینگی در بورس می تواند گام مثبتی برای جلوگیری از تورم و نوسان در سایر بازارهای موازی باشد، افزود: وقتی که نقدینگی در جامعه بالا باشد و سرمایه گذاری در بخش های مولد نیز سودده نباشد مردم برای جلوگیری از کاهش ارزش دارایی های خود به سمت بازارهای صعودی و با ثبات می روند و از آنجایی که بازار دلار و سکه همواره در تنش های سیاسی در ایران صعودی بوده مردم سرمایه های خود را به این بخش ها وارد می کنند، در چنین شرایطی اگر دولت بر این بازارهای سوداگری کنترل داشته باشد می تواند با ثبات در آن ها سرمایه ها را به سمت بازارهای دیگر همچون بورس سوق دهد.

او با تاکید بر اینکه میزان ماندگاری سرمایه در بازار بورس به پایداری سوددهی آن بستگی دارد، تصریح کرد: اگر شاخص بورس در یک بازه زمانی رشد قابل ملاحظه ای داشته باشد و بعد از آن سقوط کند بسیاری از کسانی که تازه سرمایه های خود را به این بازار وارد کرده اند انگیزه خود را برای فعالیت در این بازار از دست می دهند و به سمت بازارهای سودده دیگر می روند و این مساله می تواند همچمنان آسیب های افزایش نقدینگی در جامعه را به همراه داشته باشد.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری موج، در حال حاضر با شیوع کرونا بسیاری از واحدهای تولید و خدماتی به دلیل تعطیلی چند ماهه با کاهش سرمایه در گردش مواجه شده اند، از این رو رونق بورس می تواند زمینه ورود سرمایه های جدید را فراهم کند و شرکت ها نیز با افزایش سرمایه می توانند این سرمایه ها را برای توسعه فعالیت خود و تامین مالی بخش تولید جذب کنند. البته در شرایط کنونی برخی از کارشناسان معتقدند جذب نقدینگی نخستین قدم برای فعالسازی بخش اقتصاد مولد است و در صورتی می تواند نتیجه بخش باشد که دولت بتواند میزان ثبات و سوددهی بورس را برای زمان بلند مدت تری تضمین کند.

ییلد فارمینگ چیست؟ (کسب سود با Yield-farming)

کشت سود (به انگلیسی Yield-farming) یعنی سهام‌گذاری (staking) یا قرض دادن ارزهای دیجیتال با هدف کسب سودهای بالا یا پاداش.

به عبارت دیگر، ییلد فارمینگ فرایندی است که در آن، کاربر ارز دیجیتال، موجودی ارز دیجیتال خود را با هدف کسب بازه (سود پرداختی) قرض می‌دهد.

این نوآوری که بسیار پرریسک و پرنوسان است یکی از کاربردهای DeFi محسوب می‌شود و در سال 2020 بسیار مورد توجه قرار گرفته است.

ییلد فارمینگ در حال حاضر بزرگترین محرک رشد بخش نوپای DeFi است که باعث شد از ارزش بازار 500 میلیون دلاری به 10 میلیارد دلار در سال 2020 برسد.

به طور خلاصه، در پروتکل‌های ییلد فارمینگ به تامین‌کنندگان نقدینگی (liquidity provider که به اختصار LP نیز نامیده می‌شوند) در ازای نگهداری ارز دیجیتال‌شان در یک استخر نقدینگی پاداش داده می‌شود.

این استخرهای نقدینگی که با قراردادهای هوشمند کار می‌کنند، همانطور که از نام‌شان پیداست منبعی برای نقدینگی هستند. از نقدینگی این استخرها، برای تسهیل معاملات در صرافی‌های غیرمتمرکز و یا وام دادن به دیگران استفاده می‌شود.

پاداشی که تامین‌کنندگان نقدینگی دریافت می‌کنند می‌تواند درصدی از کارمزد تراکنش صرافی، درصدی از سود وام پرداخت‌شده توسط قرض‌گیرنده یا یک توکن حاکمیتی باشد.

سودهایی که تامین‌کنندگان نقدینگی بدست می‌آورند معمولا به صورت سالیانه (annual percentage yield یا به اختصار APY) نمایش داده می‌شوند.

در ابتدا، بیشتر افرادی که در ییلد فارمینگ فعال بودند، استیبل‌کوین‌هایی مانند USDT، ارز DAI و USDC را Stake یا سهام‌گذاری می‌کردند.

اکنون پرطرفدارترین پروتکل‌های DeFi روی شبکه اتریوم فعالیت می‌کنند و توکن‌های حاکمیتی (governance tokens) خود را در ازای فرایندی که با عنوان استخراج نقدینگی (liquidity mining) نامیده می‌شود پرداخت می‌کنند.

استخراج نقدینگی زمانی روی می‌دهد که یک مشارکت کننده در ییلد فارمینگ، علاوه بر کسب درآمد در قالب ارز دیجیتال نگهداری شده روی پروتکل، مقداری از توکن آن پروتکل را نیز به عنوان پاداش دریافت می‌کند.

مثال: کاربری با وارد کردن ارزهای دیجیتال اتریوم و USDT در یک پروتکل، مقداری سود در قالب اتریوم و USDT بدست می‌آورد. علاوه بر این، پروتکل موردنظر تعدادی توکن که متعلق به خود پروتکل است را نیز به تامین‌کننده نقدینگی پرداخت می‌کند.

استخراج نقدینگی زمانی برجسته شد که یکی از پروتکل‌ها با نام Compound، شروع به انتشار توکن خود با نام COMP کرد که به کاربران پتلفرم خود پرداخت می‌شد.

اکنون بسیاری از پروتکل‌های ییلد فارمینگ به تامین‌کنندگان نقدینگی خود توکن‌های حاکمیتی پرداخت می‌کنند. تامین‌کنندگان نقدینگی، تامین کنندگان نقدینگی چه کسانی هستند این توکن‌های ارز دیجیتال را می‌توانند هم روی صرافی‌های متمرکز مانند Binance و هم روی صرافی‌های غیرمتمرکز مانند Uniswap معامله کنند.

پروتکل‌های مشهور در حوزه ییلد فارمینگ

افراد فعال در فرایند کشت سود که در این مطلب به نام ییلد فارمینگ از آن یاد کردیم، معمولا از چندین پروتکل برای بهینه‌سازی بازدهی و کسب سود بیشتر استفاده می‌کنند.

این پلتفرم‌ها انواع مختلفی از مشوق‌ها و پاداش‌ها برای قرض‌دادن به استخرهای نقدینگی و وام‌گرفتن ارائه می‌دهند.

در ادامه 7 مورد از محبوب‌ترین و شناخته‌شده‌ترین پروتکل‌های ییلد فارمینگ را معرفی کردیم:

1. Compound.finance

یک بازار پول برای قرض‌دادن و وام‌گرفتن دارایی‌های دیجیتال است. در این پروتکل، علاوه بر دریافت سود مرکبی که بصورت الگوریتمی تنظیم شده، کاربران می‌توانند با مشارکت‎شان توکن حاکمیتی COMP را نیز بدست آورند.

2. MakerDAO

یک بازار غیرمتمرکز پیشرو در ارائه اعتبار است که کاربران را قادر می‎سازد با واریز دارایی و قفل کردن آن به عنوان وثیقه‌، دارایی‌های دیجیتال مانند ارز DAI (که یک ارز دیجیتال با ارزش ثابت است) را قرض بگیرند.

در این پروتکل، سود تامین‌کنندگان نقدینگی در قالب “کارمزد ثبات” (به انگلیسی stability fee) پرداخت می‎شود.

3. Aave

یک پروتکل غیرمتمرکز برای وام‌گرفتن و قرض‌دادن با هدف ایجاد بازارهای پولی است. کاربران می‌توانند موجودی ارز دیجیتال‌شان را برای قرض‌دادن به دیگران وارد پروتکل کنند و از این طریق سود بدست آورند. علاوه بر این، امکان وام‌گرفتن نیز در این پروتکل وجود دارد.

کاربران وام‌دهنده، سود مرکب را در قالب توکن AAVE بدست می‌آورند.

Aave به عنوان پلتفرمی که پرداخت وام‌های سریع را تسهیل می‌کند شناخته شده است.

4. Uniswap

یونی‌سوآپ یکی از پرطرفدارین صرافی‌های غیرمتمرکز (اصطلاحا DEX) و بازارگردان‌های خودکار است که کاربران را قادر می‎سازد تقریبا کلیه توکن‌های ERC-20 را از طریق واسطه‌ها به ارزهای محبوب دیگر تبدیل کنند.

تامین‌کنندگان نقدینگی باید همزمان دو ارز یک جفت‌ارز (مثلا ETH/USDC) را با نسبت 50/50 سهام‌گذاری کنند تا بتوانند بخشی از کارمزد تراکنش را علاوه بر توکن حاکمیتی UNI بدست آورند.

5. Balancer

بالانسر یک پروتکل نقدینگی است که خود را با قابلیت سهام‌گذاری منعطفانه (flexible staking) متمایز کرده است. این پروتکل وام‌گیرندگان را ملزم نکرده نقدینگی موردنیاز یک جفت‌ارز را بطور مساوی اضافه کنند.

به جای اینکار، تامین‌کنندگان نقدینگی می‌توانند استخرهای نقدینگی شخصی‌سازی شده اضافه کنند که هر ارز با نسبت‌های مختلف در آن واریز شود.

6. Synthetix

یک پروتکل مشتقات نقدینگی است که کاربران در آن می‌توانند با استفاده از اوراکل‌ها، هر دارایی مالی سنتی که قابلیت ارائه قیمت قابل‌اتکار دارد را به شکل دارایی‌ دیجیتال درآورند.

7. Yearn.finance

یک پروتکل گردآوری غیرمتمرکز و خودکار برای استفاده ییلد فارمرها (مشارکت‌کنندگان در فرایند کشت سود) است.

با Yearn.finance ییلد فارمرها می‌توانند از چندین پروتکل وام‌دهی مانند Aave و Compound برای کسب بالاترین بازدهی استفاده کنند.

یرن فایننس، بصورت الگوریتمی پربازده‌ترین و پرسودترین سرویس‌های ییلد فارمینگ را پیدا می‌کنند تا تامین‌کنندگان به حداکثر سود دست یابند.

توکن این پروتکل با نماد YFI با رشد خیره‌کننده‌ای که در سال 2020 داشت سروصدای عجیبی برپا کرد.

از سایر پروتکل‌های ییلد فارمینگ می‌توان به Curve, Harvest, Ren و SushiSwap اشاره کرد.

ریسک‌های ییلد فارمینگ

ییلد فارمینگ از مفاهیم و فرایندهای پیچیده‌ دنیای ارزهای دیجیتال است. کاربران مبتدی تا زمانی که درک کامل و درستی از نحوه کارکرد این پلتفرم‌ها پیدا نکرده‌اند نباید سرمایه خود را به خطر بیندازند.

ییلد فارمینگ، ریسک مالی زیادی هم برای وام‌دهندگان و هم برای وام‌گیرندگان دارد.

کارمزد بالای تراکنش (Gas Fee) در شبکه اتریوم باعث شده فقط سرمایه‌های چندین هزاردلاری ارزش ارائه به عنوان سرمایه را داشته باشد.

همچنین کاربران در معرض ریسک نوسانات شدید قیمتی در بازار پرنوسان هستند.

سایت Coinmarketcap یک صفحه برای رتبه‌بندی پروتکل‌های ییلد فارمینگ و یک محاسبه‌گر impermanent loss دارد که کمک می‌کند ریسک‌های موجود را شناسایی کنید.

impermanent loss یا زیان ناشی از ناپایداری، زمانی اتفاق می‌افتد که شما نقدینگی به یک استخر نقدینگی ارائه می‌دهید ولی قیمت دارایی واریز شده به استخر نسبت به زمانی که شما واریز را انجام داده‌اید تغییر می‌کند.

علاوه بر همه اینها، در ییلد فارمینگ ریسک هک شدن‌ها و کلاهبرداری به خاطر آسیب‌پذیری‌های موجود در قراردادهای هوشمند پروتکل‌ها وجود دارد.

باگ‌هایی که در کدنویسی وجود دارد می‌تواند به خاطر رقابت تنگاتنگ و شدیدی که بین پروتکل‌ها در جریان است پیش بیاید. زیرا زمان بسیار مهم است و پروتکل‌ها اغلب در تلاش هستند با معرفی قابلیت‌ها و امکانات جدید، نقدینگی بیشتری به سمت خود جذب کنند.

از جمله پروتکل‌هایی که باعث زیان شد می‌توان به Yam اشاره کرد که بعد از جمع‌آوری 400 میلیون دلار سرمایه، یک باگ بزرگ در آن شناسیایی شد. یا در Harvest.Finance که در اکتبر 2020 به خاطر هک شدن پروتکل بیش از 20 میلیون دلار از دست رفت.

پروتکل‌های DeFi برای کارکرد صحیح و روان به چندین اپلیکیشن وابسته هستند. اگر هرکدام از این اپلیکیشن‌های پایه‌ای در معرض خطر قرار بگیرند یا به درستی کار نکنند ممکن است کل اکوسیستم اپلیکیشن به خطر بیفتد و کل سرمایه سرمایه‌گذاران از دست برود.

کلاهبرداران زیادی با وعده سودهای هنگفت، بازدهی‌های سالیانه یا APY بسیار بالایی و غیرواقع‌بینانه ارائه می‌دهند. بسیاری از قراردادهای هوشمند ارائه شده حسابرسی و تایید نشده و ریسک شدید نوسانات در توکن آنها وجود دارد.

بسیاری از این استخرهای نقدینگی، با کلاهبرداری‌های پیچیده در نهایت به دنبال سرقت ارز دیجیتال کاربران‎شان هستند.

به خاطر غیرقابل تغییر بودن بلاکچین و عدم قابل برگشت بودن تراکنش‌ها، زیان‌های متحمل شده در DeFi غیرقابل برگشت تلقی می‌شوند. به همین دلیل توصیه می‌شود کاربران قبل از هرگونه اقدام، با ریسک‌های ییلد فارمینگ آشنا شده و تحقیقات زیادی انجام دهند.

قصد خرید یا فروش ارز دیجیتال در ایران را دارید؟ در این سایت می‌توانید با اطمینان و با چند کلیک خرید کنید:

تامین کنندگان نقدینگی چه کسانی هستند

چه کسی مقصر رشد نقدینگی است؟

دو شب قبل همزمان در تلویزیون و فضای مجازی، دو مقام اقتصادی دولت، بحثی را که پیشتر به صورت مناظره غیرمستقیم درباره رشد نقدینگی و تورم مطرح کرده بودند، مجدد ادامه دادند. همتی، رئیس کل بانک مرکزی در تلویزیون در پاسخ به پرسش مجری ادعای نوبخت را درباره طلب دولت از بانک مرکزی، شوخی توصیف کرد. همزمان نوبخت در کلاب هاوس در پاسخ به پرسشی در این باره، استقراض دولت از بانک مرکزی را بی اساس دانست. بدین ترتیب مناظره ای که پیشتر بین این دو مقام دولتی درباره رشد نقدینگی شروع شده بود، ادامه یافت، اما اصل ماجرا چیست؟ واضح است که یکی از مهم ترین متغیرهای اقتصادی که بر متغیرهای مهم دیگر نظیر تورم اثرگذار است، رشد نقدینگی است. براساس اعلام چند روز قبل بانک مرکزی، رشد نقدینگی در سال گذشته 40.6 درصد بود که بالاترین رشد نقدینگی در چهار دهه اخیر محسوب می شود. نرخ تورم نیز به بالاترین سطوح سال های اخیر بازگشته است. در این میان فهم عوامل موثر بر رشد نقدینگی ضروری است. رئیس کل بانک مرکزی به عنوان سکاندار نظام پولی و بانکی کشور معتقد است، ریشه مشکل به کسری بودجه و استقراض دولت از بانک مرکزی بر می گردد. مهم ترین مصداق این استقراض را هم تامین 13 میلیارد دلار ارز 4200 از ذخایر ارزی بانک مرکزی در دو سال گذشته می داند. آمارهای رسمی و غیررسمی نیز نشان می دهد که طی دو سال اخیر برای درآمد دولت از فروش نفت به مراتب کمتر از سالانه 8 تا 10 میلیارد دلار ارز 4200 پرداختی به کالاهای اساسی بوده است. در نتیجه دولت به سراغ ذخایر ارزی بانک مرکزی رفته که در خارج از کشور بلوکه است. در شرایط معمول پس از فروش ارز دولت به بانک مرکزی و دریافت معادل ریالی آن، برای جبران خلق پول، بانک مرکزی با فروش ارز به وارد کنندگان و متقاضیان ارز، معادل ریالی توزیع شده را جمع می کند و اجازه رشد نقدینگی را نمی دهد، اما زمانی که ارز بلوکه شده و غیرقابل دسترس تبدیل به ریال می شود، امکان فروش آن ارز و جمع آوری ریال وجود ندارد و نقدینگی افزایش می یابد.تا این جای کار، مسئله از جهت فهم ماجرا و تبیین دلایل رشد نقدینگی و به تبع آن افزایش تورم، پیچیدگی خاصی ندارد، اما مسئله به نظر می رسد به مقصریابی رشد نقدینگی بر می گردد. در حقیقت بانک مرکزی مقصر این رشد را کسری بودجه می داند و به این ترتیب توپ در زمین سازمان برنامه است. واقعیت این است که نوبخت نیز این آمار را به طور صریح رد نکرده است اما از طلب 1.2 میلیارد دلاری دولت از بانک مرکزی بابت فروش فراورده های نفتی سخن می‌گوید. بحث این جاست که آیا نوبخت آن 13 میلیارد دلار بدهی دولت به بانک مرکزی را رد می کند؟ پاسخ روشن نیست! این مسئله پرده دیگری از اختلافات داخل تیم اقتصادی دولت را نشان می دهد. واقعیت این است که اقتصاد اجزای به هم پیوسته ای دارد که اداره بودجه بر متغیرهای پولی اثر می گذارد و برعکس. در این میان تقابل و اختلاف موجود نشان می دهد که مسئله در دولت لاینحل باقی مانده که اختلاف به تریبون‌ها کشیده شده است. هم اکنون هفته ای 2 تا 3 بار جلسه ستاد اقتصادی دولت برگزار می شود و بعید است این دعوا پشت درهای بسته آن جلسات مطرح نشده باشد، اما این که مسئله جمع نشده است، به این معناست که دولت در بعد اقتصادی نه به منزله یک کل واحد بلکه به صورت جزایر جداگانه فعالیت می کند. این مسئله نشان می دهد که به لحاظ ساختاری برای هماهنگی در تیم اقتصادی دولت باید فکری عاجل کرد. شاید لازم باشد در دولت سیزدهم کاپیتان تیم اقتصادی مشخص و رئیس جمهور موظف باشد یک تیم اقتصادی یک دست را انتخاب کند نه بازیکنانی جدا از هم.

فعالیت این سایت بر اساس قوانین جمهوری اسلامی ایران می‌باشد.
تمام حقوق برای پیشخوان محفوظ است. استفاده از مطالب و تصاویر این سایت فقط با ذکر نام پیشخوان و درج لینک به این سایت مجاز است.
دربارهٔ ما | تبلیغات در پیشخوان

شرکت کنندگان بازار فارکس ❤️ معامله گران اصلی فارکس ❤️

در گذشته افراد زیادی در بازار فارکس فعالیت نداشتند زیرا ورود افراد کوچک به بازار فارکس امکان پذیر نبود و افرادی می‌توانستند در این بازار مالی مشغول به فعالیت شوند که سرمایه هنگفتی در حد بانک ها داشتند، به عبارتی بازار فارکس برای افراد کوچک نبود و همه نمی‌توانستند برای ورود به این بازار مالی اقدام کنند.

امروزه افراد زیادی در بازار فارکس مشغول به فعالیت هستند که به آنها شرکت کنندگان بازار فارکس گفته می‌شود، اگر می‌خواهید با شرکت کنندگان بازار فارکس آشنا شوید تا تامین کنندگان نقدینگی چه کسانی هستند انتهای این مقاله از آموزش فارکس با ما باشید زیرا در این مقاله می‌خواهیم به معرفی شرکت کنندگان بازار فارکس به طور کامل بپردازیم تا با آنها آشنا شوید.

سرفصل های آموزشی

شرکت کنندگان بازار فارکس

همانطور که می دانید بازار فارکس یکی از بزرگترین بازارهای بین المللی است که افراد زیادی از سرتاسر دنیا در این بازار مشغول به فعالیت هستند. تا اواخر دهه 1990 صرفا بانک ها و موسسات مالی بزرگ می‌توانستند در این بازار مالی مشغول به فعالیت شوند.

همچنین افرادی که سرمایه آنها بین 10 تا 50 میلیون دلار بود نیز می‌توانستند در این بازار مالی فعالیت کنند که سرمایه بسیار هنگفتی است و بسیاری از افراد این سرمایه کلان را برای ورود به بازار فارکس نداشتند، به عبارتی این شرط باعث شده بود که ورود به بازار فارکس فقط برای بانک‌ها امکان پذیر باشد.

اما با گذشت زمان و زمانی که اینترنت به طور گسترده پدید آمد باعث تشکیل شرکت های آنلاین فارکس شده و ورود به بازار فارکس برای تمام افراد امکان پذیر شد، اکنون این شرکت های انلاین که تحت عنوان کارگزاری یا بروکر شناخته می‌شوند به همه افراد خدمات ارائه می دهند.

بانک ها در بازار فارکس

بانک های مرکزی: بانک‌های مرکزی دولت‌ها جزو اصلی‌ترین شرکت کنندگان بازار فارکس هستند که هدف اصلی آنها از مبادله ارزهای خارجی ایجاد شرایط مناسب برای تجارت و کنترل بر روی سیاست بانکداری می باشد، همچنین بانک های مرکزی نرخ بهره و عرضه پول را مدیریت می‌کنند که می‌توان به بانک مرکزی ایالات متحده، بانک مرکزی اروپا و بانک مرکزی انگلستان اشاره کرد.

بانک‌های مرکزی به دلیل اینکه جزو اصلی ترین شرکت کنندگان بازار فارکس هستند بر روی این بازار به شدت نفوذ دارند و بر روی این بازار فارکس تاثیر فوق العاده ای دارند، به عبارتی بانک‌های مرکزی به عنوان شرکت کنندگان اصلی بازار فارکس بر روی تصمیم گیری های این بازار تاثیر دارند.

درواقع بانک‌های مرکزی به عنوان شرکت کنندگان بازار فارکس برای دستیابی به سود در این بازار فعالیت نمی‌کنند بلکه هدف آنها از حضور در بازار فارکس سیاست های پولی است، که می‌توان از اهداف آنها به دستیابی به ثبات در نرخ ارز و جلوگیری از تغییرات در نرخ ارز و دستیابی به اهداف خود در اقتصاد مانند کنترل میزان تورم و رشد اقتصادی اشاره کرد.

سایر بانک ها: علاوه بر بانک های مرکزی و دولت ها سایر بانک ها مانند بانک های تجاری و سرمایه گذاری از شرکت کنندگان بازار فارکس هستند، اما این بانک ها به دلیل اینکه هدف متفاوتی دارند از بانک‌های مرکزی در دسته‌بندی شرکت کنندگان بازار فارکس جدا شده اند.

این بانک‌ها برای افرادی که می‌خواهند به یک کشور خارجی سفر کنند کاربردی هستند زیرا این افراد برای تبدیل ارز خود به ارز کشوری که می‌خواهند به آنجا سفر کنند به این بانک‌ها مراجعه خواهند کرد. به تبدیل ارزی که این افراد در بانک‌های تجاری و سرمایه گذاری انجام می‌دهند معاملات فردی گفته می‌شود.

درواقع راه درآمد این بانک‌ها از این طریق است که یک ارز را بیشتر از آنچه خریداری کرده‌اند به افرادی که نیاز دارند می فروشند. بانک‌های تجاری و سرمایه گذاری روزانه میلیاردها دلار معامله تحت عنوان خدمات برای مشتریان و خود انجام می‌دهند که 70% معاملات آنها سودآور می باشد.

این بانک‌ها جزو اصلی‌ترین شرکت کنندگان بازار فارکس هستند زیرا سایر شرکت کنندگان بازار فارکس به این بانک‌ها مراجعه می کنند. به عبارتی به بانک‌های تجاری و سرمایه گذاری بنیان گذاران ارز خارجی گفته می شود.

سایر شرکت کنندگان بازار فارکس

صندوق های تامین سرمایه: همانطور که می‌دانید یکی از دلایل محبوبیت بازار فارکس نقدینگی بالای این بازار می‌باشد که افراد زیادی را به سمت خود جذب کرده است زیرا معامله‌گران در این بازار با توجه به نقدینگی بالا می‌توانند با خیال راحت وارد معامله خرید یا فروش شوند.

صندوق‌های تامین سرمایه از شرکت کنندگان بازار فارکس هستند که بخشی از سرمایه خود را به این بازار اختصاص می‌دهند و به این در این بازار شرکت خواهند کرد. سرمایه صندوق‌های تامین سرمایه بسیار بالا است و از افرادی با ارزش خالص بالا تشکیل شده‌اند که سرمایه این صندوق به بیش از صدها میلیون دلار می‌رسد.

افراد با ارزش خالص بالا: افراد ارزش خالص بالا از شرکت کنندگان بازار فارکس هستند که همانطور که از نام آنها پیداست این افراد پیداست دارای ارزش خالص بالا(1 میلیون دلار) هستند، این افراد معمولا به واسطه بانک‌های تجاری و سرمایه گذاری در بازار فارکس شرکت می کنند.

مشاغل: مشاغل از شرکت کنندگان بازار فارکس هستند که می‌تواند شامل شرکت های بزرگ و کوچک شود، این مشاغل در طی فعالیت‌های خود مستلزم پرداخت هزینه برخی کالاها با ارز خارجی خواهند شد و به همین دلیل به سمت مبادله ارز هدایت می شوند.

مشاغل مختلف ممکن است یک شرکت بسیار بزرگ یا یک شرکت کوچک باشد به این دسته از شرکت کنندگان بازار فارکس بازرگانان تجاری نیز گفته می‌شود. به عبارتی این بازرگانان قصد دارند با استفاده از بازار فارکس خطر نرخ ارز را جبران کنند به همین دلیل به سمت بازار فارکس هدایت می شوند.

اشخاص حقیقی: اشخاص حقیقی از آخرین شرکت کنندگان بازار فارکس هستند که در این بازار شرکت می‌کنند، این اشخاص حقیقی معمولا افرادی هستند که برای سفر به یک کشور خارجی به ارز آن کشور نیاز پیدا خواهند گرد و مجبور می‌شوند برای ارز خود را به ارز کشور مورد نظر تبدیل کنند.

زمانی که شما به یک کشور خارجی سفر می‌کنید برای دریافت خدمات و پرداخت هزینه کالاها به ارز کشوری که به آن سفر کرده‌اید نیازمند هستید زیرا کشورها خدمات و کالاهای خود را با پرداخت ارز کشور خود به شما ارائه خواهند کرد بنابراین شما باید تبدیل ارز را پس از ورود به کشور موردنظر انجام دهید.

همانطور که اشاره کردیم بانک‌های تجاری و سرمایه گذاری این کار را برای شما انجام خواهند داد یعنی ارز شما را تبدیل به ارز کشور مورد نظر می کنند. بنابراین افرادی حقیقی با تبادل ارز در بازار فارکس جزو شرکت کنندگان این بازار به شمار می‌روند.

همچنین گروهی دیگر از شرکت کنندگان بازار فارکس که آنها نیز جزو اشخاص حقیقی هستند بازرگانان آنلاین هستند، این افراد که از سیستم های آنلاین برای تجارت در بازار فارکس و سودآوری از نوسانات استفاده می‌کنند تحت عنوان فریلنسر شناخته می‌شوند که می‌تواند شامل سرمایه گذاران کوچک و بزرگ در این بازار شود.

کارگزاران یا بروکرها: کارگزاری ها یا بروکرها از شرکت کنندگان بازار فارکس هستند که هدف این شرکت کنندگان در بازار فارکس قرار دادن خریداران و فروشندگان در مقابل یکدیگر می‌باشد که برخی از این کارگزاری ها از خریداران و فروشندگان کارمزد یا کمیسیون دریافت می‌کنند و برخی کارمزد دریافت نخواهند کرد اما از اختلافی که میان نرخ ارز خریداری شده یا به فروش رسیده توسط این خریداران و فروشندگان وجود دارد استفاده خواهند کرد.

کارگزاری به دو دسته تقسیم بندی می شوند،برخی از کارگزاری ها سودآوری می کنند به این صورت که آنها هر تراکنشی معامله‌گران انجام دهند آنها برعکس آن عمل خواهند کرد و این بدان معناست اگر معامله‌گران یک ارز را خریداری کنند آنها ارز را به فروش خواهند رساند و برعکس و به این صورت در نهایت سود تضمینی به دست خواهند آورد.

دسته دوم کارگزاری‌ها کارگزاری واسطه می باشد که هیچگونه معامله ای انجام نخواهند داد، درواقع این کارگزاری‌ها به عنوان واسطه از طریق شبکه ارتباطات الکترونیکی فقط معامله‌گران را به بانک وصل خواهند کرد که به این شکل کارگزاری از اختلاف نرخ ارز خواهد داشت و از معامله گران کارمزد نیز دریافت می‌کند.

معامله گران بازار فارکس

تریدر روزانه فارکس: یکی از شرکت کنندگان بازار فارکس تریدر روزانه فارکس است. اگر یک تریدر در بازار فارکس معاملات خود را در یک روز انجام دهد یعنی در یک روز وارد بازار شده و پیش از اینکه روز به اتمام برسد معاملات خرید و فروش خود را به پایان برساند و موقعیت خود را ببندد و از بازار خارج شود به او تریدر روزانه گفته می‌شود.

تریدر روزانه ممکن است یک نهاد یا یک فرد حقیقی باشد. اگر تریدر روزانه یک نهاد باشد در موسسه مالی کار خود را انجام می‌دهد که این امکان را خواهند داد تا از خدمات بیشتری استفاده کند، در واقع تریدرهای روزانه که در یک نهاد کار خود را انجام می‌دهند می‌توانند از ابزارهای بیشتری استفاده کنند.

به عنوان مثال یک تریدر روزانه که در یک نهاد مشغول به فعالیت است می‌تواند از اهرم یا لوریج استفاده کند و میزان سرمایه خود را به مقدار زیادی افزایش دهد، همچنین این تریدر می‌تواند دسترسی‌های بیشتری نسبت به یک تریدر روزانه معمولی داشته باشد و می‌تواند با دسترسی مستقیم به برخی منابع راحت تر مبادلات خود را انجام دهد.

اما تریدر روزانه‌ای که با نهادی در ارتباط نیست یک شخص حقیقی است که با سرمایه شخصی خود کار خود را انجام می‌دهد البته این تریدر می‌تواند با تریدرهای مانند خود مشارکت داشته باشد، اما این افراد به دلیل اینکه به طور خصوصی کار می‌کنند محدودیت هایی دارند و باید قوانین و مقررات را رعایت کنند.

اسکالپرها: دسته ای دیگر از معامله‌گران که جزو شرکت کنندگان بازار فارکس هستند اسکالپرها می باشند، اسکالپ یک سبک معاملاتی در فارکس که در این سبک معاملاتی معامله‌گران یک دارایی یا سهام را برای مدت زمان کوتاهی خریداری کرده و می فروشند و از طریق این معاملات کوتاه مدت سودهای ناچیز به دست می آورند.

به معامله‌گران بازار فارکس که از سبک معاملاتی اسکالپ استفاده می کنند اسکالپر گفته می‌شود، اسکالپرها معاملات خود را در یک مدت زمان بسیار کوتاه بین چندثانیه تا چنددقیقه انجام می‌دهند به همین دلیل سوذهای ناچیزی نیز به دست می آورند اما در روز صدها معامله انجام می‌دهند و سود آنها قابل توجه خواهد شد.

سوئينگ تریدینگ: دسته‌ای دیگر از معامله‌گران فارکس که جزوی از شرکت کنندگان بازار فارکس به حساب می آیند سوئینگ تریدرها هستند، سوئینگ تریدرها معاملات خود در بازه زمانی بیش از تریدرهای روزانه انجام می‌دهند اما آنها نیز بر روی حرکات کوتاه مدت قیمت ها در نمودار قیمتی تمرکز می کنند.

پوزیشن تریدینگ: دسته آخر از معامله گران فارکس که جزو شرکت کنندگان بازار فارکس محسوب می‌شوند معامله‌گرانی هستند که از سبک معاملاتی پوزیشن تریدینگ استفاده می‌کنند، پوزیشن تریدینگ نسبت به سه سبک معاملاتی روزانه، اسکالپ، سوئینگ طولانی‌تر می‌باشد و ممکن است ماه ها یا سال ها طول بکشد.

قطعا امسال نقدینگی از ۵ هزار هزار میلیارد تومان عبور می‌کند/ کنترل رشد نقدینگی به صورت مستقیم امکان پذیر نیست

یک کارشناس اقتصادی اظهار داشت: در حال حاضر نقدینگی از 4.5 هزار هزار تومان عبور کرده و نرخ رشد نقدینگی هم 40 درصد است و اگر حتی در مدت زمان کوتاه با عملکرد موثر میزان نرخ افزایش نرخ رشد نقدینگی به 20 درصد برسد باز هم قطعا از عدد 5 هزار هزار میلیارد تومان تا پایان امسال عبور خواهیم کرد و در بهترین حالت نرخ نقدینگی به 5.5 هزار هزار میلیارد تومان می‌رسد.

کامران ندری در گفت وگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا درباره افزایش آهنگ رشد نرخ نقدینگی اظهار داشت: اگر منظور از نرخ نقدینگی M2 به معنای مجموع اسکناس و مسکوکات و سپرده‌هایی که شبکه بانکی خلق می‌کند، باشد باید توجه داشته باشیم که در همه جای دنیا اقتصاددان‌ها به این نتیجه رسیدند که M2 یک متغیر درون‌زا است و دولت نمی‌تواند از بیرون رشد نقدینگی را کنترل و در واقع هیچ مقام و سیاست گذاری پولی در دنیا نمی‌تواند حجم نقدینگی را کنترل کند.

استاد اقتصاد دانشگاه امام صادق ادامه داد:‌ اقتصاددان‌ها از دهه 70 -80 میلادی به این نتیجه رسیدند که مهار یا کنترل رشد نقدینگی توسط مقام پولی و بانک مرکزی امکان پذیر نیست چراکه رشد نقدینگی براساس نیازهایی که در درون اقتصاد تعریف می‌شود به صورت درون زا تعیین می‌شود و مقام پولی نمی‌تواند به صورت مستقیم رشد نقدینگی را تعیین یا مهار کند.

این کارشناس اقتصادی تاکید کرد: اما سیاست‌گذاران امروز ایران هنوز در دهه‌های 50- 60 میلادی سیر می‌کنند. در آن دوره اعتقاد بر این بود که کنترل رشد نقدینگی امکان پذیر است و قواعدی برای مهار رشد نقدینگی تعریف کردند از جمله اینکه اعلام شد رشد نقدینگی باید به گونه‌ای کنترل شود که بیشتر از رشد درآمد اسمی نباشد و اگر هدف رساندن نرخ تورم به صفر است باید نرخ رشد نقدینگی برابر تولید واقعی باشد. این درحالی است که اقتصاددان در دنیای امروز معتقدند کنترل رشد نقدینگی به صورت مستقم امکان پذیر نیست چراکه این رفتار مردم و نیازهایی که در اقتصاد تعریف می‌شود، رشد نقدینگی را تعیین می‌کند به همین دلیل ابزار سیاست خود را تغییر دادند اما در ایران اقتصاددان ها هنوز باروهای دهه 50 میلادی را دارند.

ندری گفت: امروز در دنیا برای کنترل رشد نقدینگی متغیر ابزار نرخ بهره است و برای مثال هدف بانک مرکزی آمریکا دیگر به طور مستقیم کنترل نرخ نقدینگی نیست بلکه سیاست کنترل سود بانکی را دنبال می‌کند.

وی با بیان اینکه رشد نقدینگی به معنای M2 به طور مستقیم قابل کنترل نیست اما می‌توان به عنوان هدف میانی تعریف کرد، ادامه داد: برای مثال باید سیاست اینگونه تعریف شود که نرخ بهره برای کاهش رشد نرخ نقدینگی افزایش یابد و به طور قطع رشد نقدینگی به خودی خود نمی‌تواند ابزار باشد و امکان این که دولت بتواند نرخ رشد نقدینگی را به صورت مستقیم کنترل کند بسیار پایین است.

این کارشناس اقتصادی با اشاره به اقداماتی که برای مهار رشد نقدینگی انجام شده، اظهار داشت: آخرین اقدام در این رابطه در دولت قبل و دروان مدیریت همتی در بانک مرکزی انجام شد و برای رشد ترازنامه بانکی محدودیت تعیین کردند. می‌دانیم که بخش عمده M2 به بدهی بانک‌ها اختصاص پیدا می‌کند و اگر بانک‌ها ترازنامه خود از یک حدی بسط ندهند به دنبال آن بدهی‌ها آنها بسط پیدا نخواهد کرد. در همان زمان بخشنامه‌ای ابلاغ شد مبنی بر اینکه اعتبارات بانک‌ها از یک حدی بیشتر نشود که همان بخشنامه در دولت سیزدهم در حال اجرا است.

ندری افزود: اما همانطور که گفتم عامل درون‌زا رشد نقدینگی باید کنترل شود که یکی از این عوامل کسری بودجه دولت است چراکه وقتی دولت‌ها با کسری بودجه مواجه می‌شوند، از مجلس مجوزی تحت عنوان تبصره‌های تکلیفی می‌گیرند و ترازنامه بانک‌ها را منبسط کنند. بنابراین اگر هدف کنترل رشد نقدینگی را دنبال می‌کنیم باید دولت باید هزینه‌های خود را کنترل کند تا با کسری بودجه مواجه نشد که تحقق این موارد در اقتصاد ایران بسیار سخت است.

وی گفت: اگر این دست از اصلاحات ساختاری انجام نشود در نهایت به صورت بسیار محدود می‌توان با مدیریت نرخ بهره رشد نقدینگی و تورم را مهار و کنترل کرد اما در ایران به دلیل بی‌سوادی اقتصادی که شایع است، احتمال این امکان هم پایین است چراکه با نظرات عجیب و غریبی درباره نرخ بهره مواجه هستیم و گفته می‌شود در هر شرایطی هر چه نرخ بهره پایین‌تر باشد برای اقتصاد بهتر است.

این کارشناس اقتصادی ادامه داد: این در حالی است که شاهد آن هستیم یکی از عامل اصلی افزایش نرخ تورم ترکیه به 60 درصد پایین نگه داشتن نرخ بهره بانکی است یا اینکه شاهد آن بودیم، بانک مرکزی روسیه وقتی با تحریم‌ها مواجه شد به سرعت نرخ بهره را به بیش از دو برابر رساند وهدف آن از این اقدام جلوگیری از افزایش نرخ تورم بوده‌ است.

وی با بیان اینکه اظهاراتی مانند اینکه شرایط اقتصادی ایران متفاوت از سایر کشورها است و این تجربه‌ها درباره ایران صدق نمی‌کند، نادرست است، تاکید کرد: مکانزیمی که پول در اقتصاد ایجاد می‌کند در همه دنیا یکسان است و بانک‌ها در همه جای دنیا اعتبار می‌دهند یا سرمایه گذاری و سپرده خلق می‌کنند و بانک‌های ایران مانند تمام بانک‌ها دنیا همین عملکرد دارند و وظایف بانک‌های ایرانی متفاوت از بانک‌های ترکیه، روسیه، امریکا و . نیست بنابراین نمی توان یک علم اقتصاد جداگانه‌ای برای ایران تعریف کنیم.

این کارشناس اقتصادی با تاکید بر اینکه می‌توان از تجربه کارآمد دنیا در کنترل تورم و رشد نقدینگی استفاده کرد، ادامه داد: اظهاراتی مانند اینکه شرایط ایران با تمام کشورها متفاوت است، در واقع از سوی افرادی مطرح می‌شود که می‌خواهند ناکارآمدی خود را در قدرت توجیه کنند.

ندری گفت: اساسا مساله نرخ تورم در بیش از 90 درصد کشورها حل شده است اما در ایران برای دلیل افزایش نرخ تورم بهانه بسیار زیاد است. آلمان در فاصله بین جنگ جهانی اول و دوم گرفتار ابرتورم شد یا روسیه پس از فروپاشی جماهیر شوروی با رشد نرخ تورم درگیر بود و ترکیه 30 سال گذشته هم با مشکل تورم بالا مواجه بود اما توانستند با اصلاحات پولی و بانکی از جمله ایجادانضباط مالی در دولت، حذف هزینه‌های غیرضرور، استقلال بانک مرکزی، حذف بانک‌های دولتی و . نرخ تورم را مهار کنند و این اقدامات در ایران هم قابل انجام است و اساسا اگر نخواهیم از تجربه این کشورها استفاده کنیم علم اقتصاد معنایی ندارد.

ندری با تاکید بر افزایش حجم نقدینگی تا پایان امسال اظهار داشت: قطعا تا پایان امسال از 5 هزار هزار میلیارد تومان نقدینگی عبور می‌کنیم.

وی گفت: در حال حاضر نقدینگی از 4.5 هزار هزار تومان عبور کرده و نرخ رشد نقدینگی هم 40 درصد است و اگر حتی در مدت زمان کوتاه با عملکرد موثر میزان نرخ افزایش نرخ رشد نقدینگی به 20 درصد برسد باز هم قطعا از عدد 5 هزار هزار میلیارد تومان تا پایان امسال عبور خواهیم کرد و در بهترین حالت نرخ نقدینگی به 5.5 هزار هزار میلیارد تومان می‌رسد.