ویژگی سرمایه گذاران ریسک پذیر چیست؟

قرارداد سرمایه گذاری خطرپذیر

زمانی که هر سرمایه‌گذار تصمیم می‌گیرد در یک پروژه سرمایه‌گذاری کند، می‌داند که همه‌ی پروژه‌ها الزاما سودآور نیستند و ممکن است برخی از آن‌ها سرمایه‌گذار را گرفتار ضرر مالی کنند.

قرارداد سرمایه‌گذاری خطرپذیر معمولا برای پروژه‌هایی میان طرفین امضا می‌شود که امکان رشد و توسعه‌ی آن بسیار زیاد باشد. اما از آن جا راه‌اندازی کسب‌وکارهای کوچک ممکن است همیشه موفق نباشد، خطر ریسک سرمایه‌گذاری برای این پروژه‌ها دوچندان خواهد بود. در این مقاله قرار است به قرارداد سرمایه‌گذاری خطرپذیر بپردازیم تا با ویژگی‌های آن آشنا شوید و در صورت لزوم از آن استفاده کنید.

قرارداد سرمایه‌گذاری خطرپذیر چیست؟

سرمایه‌گذاران یا شرکت‌های سرمایه‌گذاری بزرگ برای بیزینس‌های خود معمولا به سراغ کسب‌وکارهای نوپا و تازه‌تاسیس می‌روند. کسب‌وکارهایی که توسط آن‌ها انتخاب می‌شود، معمولا قابلیت رشد و توسعه‌ی بسیار بالایی دارند و می‌توانند در یک برنامه‌ریزی درازمدت دارای یک سهام باارزش شوند. به همین دلیل قرارداد سرمایه‌گذاری خطرپذیر یک امکان بسیار خوب برای پروژه‌های نوپا است.

به همین دلیل سرمایه‌گذاران، سرمایه‌ی خود را صرف توسعه و راه‌اندازی این کسب‌وکارهای کوچک می‌کنند تا وقتی سهام‌شان رشد کرد، آن‌ها هم صاحب بخشی از این سهام شوند. قرارداد سرمایه‌گذاری خطرپذیر به‌نوعی یک قمار است که اگر پیروز شود، نتیجه‌ی آن کاملا برد – برد خواهد بود.

سرمایه‌گذاران پیش از آغاز به‌کار با کسب‌وکارهای کوچک، تیم مدیریتی، نیروهای متخصص، خطوط توسعه‌ی شرکت و برنامه‌ریزی بلندمدت آن‌ها را بررسی می‌کنند و درصورتی که شرایط شرکت را برای سرمایه‌گذاری مناسب ببینند، سرمایه‌ی خود را وارد مجموعه خواهند کرد.

شرکت‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر در مقابل تزریق سرمایه‌ی خود به مجموعه، معمولا خواهان ایفای نقشی فعال در شرکت نیز خواهند شد. آن‌ها علاوه بر درخواست تخصیص بخشی از سهام شرکت، یکی از شروط سرمایه‌گذاری را عضویت خود در هیات‌مدیره عنوان می‌کنند.

البته نباید فراموش کرد که سرمایه‌گذاری در پروژه‌های نوپا بسیار بیشتر از سایر پروژه‌ها احتمال شکست دارد و وقتی سرمایه‌گذاران، سرمایه‌ی خود را وقف توسعه‌ی شرکت می‌کنند، مطالبه‌ی تخصیص سهام و عضویت در هیات‌مدیره چندان غیرمنطقی نیست.

یکی از حُسن‌های عضویت سرمایه‌گذاران باتجربه در پروژه‌های استارت‌آپی تازه‌کار این است که بنیان‌گذاران استارت‌آپ می‌توانند از تجربیات سرمایه‌گذاران استفاده کنند.

سرمایه‌گذارانی که برای امضای قرارداد سرمایه‌گذاری خطرپذیر اعلام آمادگی می‌کنند معمولا گروه‌های سرمایه‌گذاری بسیار ثروتمند و همچنین بانک‌ها هستند که می‌توانند سود و زیان حاصل از این همکاری را محاسبه و خطرات آن را بپذیرند.

این نوع سرمایه‌گذاری بهترین انتخاب برای شرکت‌های سرمایه‌گذاری تازه‌کار است زیرا می‌توانند بدون داشتن سابقه‌ی همکاری در پروژه‌های موفق، هم سرمایه‌ی لازم برای راه‌اندازی کسب‌وکار را دریافت کنند و هم از خطرات ورشکستگی مالی رها شوند.

بودجه‌ی سرمایه‌گذاری خطرپذیر

زمانی که سرمایه‌گذار راضی می‌شود تا منابع مالی موردنیاز برای رشد و توسعه‌ی یک استارت‌آپ را متقبل شود، معمولا این سرمایه از سه طریق به کار تزریق می‌شود. در نوع اول این قرارداد سرمایه‌گذار متعهد می‌شود که تنها بودجه‌ی اولیه برای راه‌اندازی کسب‌وکار را پرداخت کند و در مقابل مزایایی هم دریافت کند.

دومین شیوه‌ی همکاری این دو با یکدیگر تامین مالی شرکت برای پیشرفت مراحل اولیه‌ی کار است؛ در این نوع از قرارداد سرمایه‌گذاری خطرپذیر پس از آنکه تاسیس و راه‌اندازی شرکت انجام شد، نوبت به تزریق بودجه برای گسترش امور ابتدایی شرکت می‌رسد.

در گونه‌ی آخر از قرارداد سرمایه‌گذاری خطرپذیر، سرمایه‌گذار منابع مالی لازم برای مراحل پیشرفت استارت‌آپ را تقبل می‌کند تا شرکت بتواند پس از عبور از مراحل نخست راه‌اندازی و توسعه، به سمت اهداف بلندمدت خود حرکت کند و به سودآوری برسد. معمولا زمانی که استارت‌آپ‌ها به این مرحله می‌رسند، به اصطلاح از آب‌وگِل درآمده‌اند و تنها سرمایه‌ی موردنیاز آن‌ها باید صرف بهبود عملکرد آن شود.

چرا شرکت‌های سرمایه‌گذاری از قرارداد خطرپذیر استفاده می‌کنند؟

فرض کنید شما سرمایه‌گذار هستید و می‌خواهید مبلغ ۱۰۰ میلیون تومان از سرمایه‌ی خود را وارد بازار استارت‌آپ‌ها کنید. در این جا دو انتخاب برای شما وجود دارد؛ انتخاب اول این است که همه‌ی مبلغ ۱۰۰ میلیون تومان را به یک کسب‌وکار اختصاص دهید و تنها در یک پروژه سرمایه‌گذاری کنید و یا به سراغ انتخاب دوم بروید و ۱۰۰ میلیون بودجه‌ی خود را در پنج استارت‌آپ مختلف سرمایه‌گذاری کنید.

در شرایطی که شما در پنج استارت‌آپ تازه‌کار سرمایه‌گذاری کرده‌ و به هر یک ۲۰ میلیون تومان اختصاص داده‌اید، این احتمال وجود دارد که از این پنج استارت‌آپ حداقل دو استارت‌آپ در توسعه و راه‌اندازی موفق شوند. در این شرایط است که امکان موفقیت شما در سرمایه‌گذاری بالا خواهد رفت و هر کدام از این شرکت‌ها می‌توانند چندین برابر سرمایه‌ای که به آن‌ها اختصاص داده‌اید، سودآوری داشته باشند.

صندوق‌های سرمایه‌گذاری که خود مستقیما در تزریق بودجه به پروژه‌های مختلف دخالتی ندارند، تمامی اطلاعات لازم درباره‌ی پروژه‌ها را در اختیار سرمایه‌گذاران قرار می‌دهند. سرمایه‌گذاران بالقوه که منابع مالی آن‌ها مستقیما در پروژه به‌کار خواهد رفت می‌توانند انتخاب کنند که در یک پروژه‌ی خاص شرکت می‌کنند یا نه. با این وجود هنگامی که مبلغ موردنیاز برای راه‌اندازی، بهبود مراحل اولیه و مرحله‌ی پیشرفت جمع‌آوری شود، شرکت‌های سرمایه‌گذاری موظف‌اند از اجرای پروژه حمایت و حفاظت کنند.

به‌طور معمول شرکت‌های سرمایه‌گذاری برای امضای قرارداد سرمایه‌گذاری خطرپذیر به‌دنبال کسب‌وکارها و شرکت‌هایی می‌گردند که سهام خصوصی داشته باشند. مدیر بودجه‌ی سرمایه‌گذاری وظیفه دارد بر اساس نیازهای موسسان و انتظارات سرمایه‌گذاران اجرای پروژه را کلید بزند.

لازم است بدانید در شرایطی که امضای قرارداد سرمایه‌گذاری خطرپذیر نهایی شود، سرمایه‌گذار مبلغی معادل دو درصد از مبلغ قرارداد را تقبل می‌کند تا شرکت‌ها بتوانند با استفاده از آن حقوق کارمندان و هزینه‌های عملیاتی پروژه را با آن آغاز کنند.

با این حال اگر یک یا چند سرمایه‌گذار در ادامه‌ی مسیر تصمیم به خروج از پروژه بگیرند، صندوق قرارداد سرمایه‌گذاری خطرپذیر حدود ۲۰ درصد از سود حاصله از مدت حضور سرمایه‌گذار در پروژه را حفظ و مابقی را به سرمایه‌گذار پرداخت می‌کند.

انواع قرارداد سرمایه‌گذاری خطرپذیر در ایران

در ایران سه الگو یا روش برای اجرای قرارداد سرمایه‌گذاری خطرپذیر وجود دارد.

۱- قرارداد سهامی

مدل اول اجرای قرارداد سرمایه‌گذاری خطرپذیر در ایران که رایج‌ترین شکل اجرای آن هم هست، بر اساس تبادلی بین سرمایه‌گذار و بنیان‌گذار استارت‌آپ انجام می‌شود.

بر اساس این مدل مدیران استارت‌آپ در ازای دریافت منابع مالی، درصدی از سهام شرکت را در اختیار سرمایه‌گذار قرار می‌دهند.

۲- قرض قابل تبدیل به سهام

در روش دوم این قرارداد، مبلغی که سرمایه‌گذار به‌عنوان قرض به صاحبان شرکت‌ها اعطا می‌کند، به شکل قرضی درمی‌آید که همزمان با پیشرفت و رشد شرکت به سهام تبدیل خواهد شد. در این روش قرار نیست موسسان شرکت پس از سودآوری، اصل پول و سود حاصل از آن را به سرمایه‌گذار برگردانند، بلکه اقدام به انتقال درصدی از سهام‌های شرکت به او می‌کنند.

۳- مدل حق‌الامتیاز یا رویالتی

در این روش سرمایه‌گذار به‌میزان مبلغی که سرمایه‌گذاری کرده است، سهام دریافت می‌کند. از طرفی او می‌تواند بخشی از محصول تولیدشده را نیز برداشت کند و بفروشد. البته اگر از این امکان استفاده کند، باید به میزان محصول برداشتی، سهامش را به استارت‌آپ بازگرداند.

شرکت‌های شتاب‌دهنده

یکی از تفاوت‌های اصلی شرکت‌های شتاب‌دهنده با صندوق‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر این است که شرکت‌های شتاب‌دهنده در ازای تزریق پول به پروژه‌های استارت‌آپی و دریافت بخشی از سهام آن شرکت‌ها، زمان هم تعیین می‌کند. به این معنا که شرکت استارت‌آپ تنها زمان مشخصی را در اختیار دارد تا با سرمایه‌ی شرکت‌های شتاب‌دهنده به اهدافی که تعریف کرده است دست پیدا کند. همانطور که از نام این شرکت‌های نیز پیداست، وظیفه‌ی آن افزایش سرعت توسعه‌ی کسب‌وکارهای نوپا است.

فرشته‌ی سرمایه‌گذار کیست؟

اگر مسائل مربوط به قرارداد سرمایه‌گذاری خطرپذیر را دنبال کرده باشید احتمالا باعنوان فرشته‌ی سرمایه‌گذار برخورد کرده‌اید. فرشته‌ی سرمایه‌گذار به شخصی اطلاق می‌شود که سرمایه‌ی قابل توجهی در اختیار دارد و حاضر است در ازای منافع و سودی که نصیبش می‌شود، آن را برای توسعه‌ی شرکت‌های نوپا خرج کند.

از آن جا که تامین سرمایه برای آغازبه‌کار استارت‌های تازه‌کار و ناشناخته ضروری است و بنیان‌گذاران نمی‌توانند از پس هزینه‌ها برآیند، فرد سرمایه‌گذار به فرشته‌ی سرمایه‌گذار معروف است.

قرارداد موافقت‌نامه‌ی سهام‌داران یا Sha

همانطور که در بحث مربوط به قراردادهای استارت‌آپ اشاره کردیم، توافقنامه‌ی میان سهام‌داران به این منظور تنظیم می‌شود که از بروز اختلافات مختلف بین سرمایه‌گذاران جلوگیری کند. بر همین اساس در قرارداد سرمایه‌گذاری خطرپذیر نیز این موافقت‌نامه می‌تواند امضا شود.

بر این اساس تمام سهام‌دارانی که در سهام نهایی استارت‌آپ سهم دارند، با امضای این توافق‌نامه می‌پذیرند که در صورت بروز هرگونه اختلاف، برای حل مشکل به مفاد قرارداد رجوع کنند.

قرارداد موافقت‌نامه‌ی خرید سهام یا SPA

قرارداد موافقت‌نامه‌ی خرید سهام یا به اختصار SPA برای رعایت برخی از قوانین میان دارندگان سهام یک شرکت است. بر همین اساس سهام‌دارانی که این قرارداد را امضا می‌کنند وظیفه دارند تا به حقوق سایر سهام‌داران احترام بگذارند و تمام مفاد موجود در متن قرارداد موافقت‌نامه را بپذیرند. در قرارداد سرمایه‌گذاری خطرپذیر نیز این موافقت‌نامه می‌تواند امضا شود تا پس از سودآوری شرکت، اختلافی میان سرمایه‌گذاران و موسسان استارت‌آپ به‌وجود نیاید.

سخن پایانی

کسب‌وکارهای کوچک که معمولا ایده‌پردازان و موسسانی جوان دارند، در تامین هزینه‌های توسعه‌ی کسب‌وکار خود دچار مشکل هستند. به همین دلیل ذیل مفهومی به‌عنوان قرارداد سرمایه‌گذاری خطرپذیر، سرمایه‌گذار یا صندوق‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر متعهد می‌شوند تا در ازای دریافت بخشی از سهام و سود شرکت، هزینه‌های راه‌اندازی و توسعه‌ی کسب‌وکار را تقبل کنند. از این قرارداد باعنوان قرارداد برد – برد یاد می‌شود زیرا منافع طرفین معامله تاحدود زیادی تامین خواهد شد.

صندوق پوشش ریسک (hedge fund) چیست و برای کدام سرمایه‌گذاران مناسب است‌؟

اگر خبرهای دنیای بورس، اقتصاد و امور مالی را دنبال می‌کنید، حتما نام صندوق پوشش ریسک یا «هج فاند» را شنیده‌اید. اما تعریف دقیق صندوق پوشش ریسک چیست و نحوه عملکرد آن چگونه است؟ در ادامه با ارزدیجیتال همراه باشید تا ویژگی سرمایه گذاران ریسک پذیر چیست؟ با مزایا و معایب صندوق پوشش ریسک و ریسک‌های احتمالی آن آشنا شوید و در انتها هم به صندوق پوشش ریسک در دنیای ارزهای دیجیتال می‌پردازیم.

صندوق پوشش ریسک چیست؟

به زبان ساده، صندوق‌های پوشش ریسک را می‌توان نوعی شرکت‌ خصوصی دانست که سرمایه‌گذاران بزرگ پول‌شان را در اختیار آن قرار می‌دهند تا در موقعیت‌های مختلف سرمایه‌گذاری شود. این شرکت‌ها استراتژی‌های مختلفی را به منظور سودآوری به کار می‌گیرند.

باید بدانیم که صندوق پوشش ریسک نوع خاصی از سرمایه‌گذاری نیست، بلکه یک ساختار سرمایه‌گذاری مشترک است که توسط یک شرکت «مدیریت مالی» یا «مشاور سرمایه‌گذاری» ایجاد شده و به سرمایه‌گذاران خود امکان حضور در طیف وسیع‌تری از موقعیت‌های تجاری و سرمایه‌گذاری را می‎دهد.

این صندوق‌ها توسط افراد حرفه‌ای و با تجربه در سرمایه‌گذاری اداره می‌شوند. در واقع می‌توان گفت کار این نوع شرکت‌ها این است که موقعیت‌هایی برای سرمایه گذاری پیدا کنند که ریسک بالایی دارند اما در صورت سودآور بودن، سودی قابل‌توجهی به سرمایه‌گذاران می‌رسانند. این موقعیت‌های سرمایه‌گذاری به تحقیق و بررسی زیادی نیاز دارند و شاید تا حد زیادی به اطلاعاتی حیاتی وابسته باشند که به‌راحتی در دسترس همگان قرار نمی‌گیرد، به‌همین خاطر است که اشاره کردیم افراد حرفه‌ای در سرمایه‌گذاری چنین شرکت‌هایی را اداره می‌کنند.

صندوق‌های پوشش ریسک که با نام صندوق‌های پوششی نیز شناخته می‌شوند، شرکت‌های خصوصی «مشارکت محدود» یا «مسئولیت محدود» هستند که پذیرای تعداد محدودی از سرمایه‌گذاران و نهادهای معتبرند و برای مشارکت در آن‌ها باید حداقل سرمایه‌ی اولیه قابل توجهی داشت. این سرمایه‌گذاران عموماً سازمان‌هایی مثل صندوق‌های بازنشستگی، شرکت‌های بیمه و یا افراد بسیار متمول هستند.

سرمایه‌گذاری‌ها در صندوق‌های پوششی «غیرنقدشونده» هستند، به این معنی که سرمایه‌گذاران باید تا مدتی مشخص (مثلا حداقل یک سال) پول خود را در صندوق نگه دارند، که این زمان به عنوان دوره توقیف شناخته می‌شود. برداشت تنها در بازه‌های زمانی خاص مثلا هر سه ماه یک بار و یا هر دو سال یک ‌بار امکان‌پذیر است.

انتخاب اصطلاح صندوق پوشش ریسک برای نام این شرکت‌ها دلیلی تاریخی دارد و ویژگی سرمایه گذاران ریسک پذیر چیست؟ از موقعیت‌های خرید و فروش استقراضی گرفته شده است. چرا که اولین صندوق، برای پوشش ریسک معاملات اهرمی و مارجین در بازار نزولی مورد استفاده قرار گرفته بود. با گذشت زمان انواع و ماهیت مفهوم پوشش ریسک گسترش یافت و به این ترتیب در انواع مختلف سرمایه‌گذاری مورد استفاده قرار گرفت. امروزه، صندوق‌های پوششی با استفاده از ابزارهای مالی و تکنیک‌های مدیریت ریسک، در طیف وسیعی از بازارها و استراتژی‌ها فعالیت می‌کنند.

هدف اکثر استراتژی‌های سرمایه‌گذاری، کسب بازدهی مثبت چه ویژگی سرمایه گذاران ریسک پذیر چیست؟ در شرایط رکود و چه در شرایط رونق بازار است. مدیران پوشش سرمایه عموماً پول خودشان را در سرمایه‌ای که وظیفه مدیریتش را بر عهده دارند سرمایه‌گذاری می‌کنند، و این موجب می‌شود هدف مدیران و باقی سرمایه گذاران در یک مسیر قرار گیرد.

ویژگی‌های صندوق پوشش ریسک

صندوق‌های پوشش ریسک، صندوق‌های سرمایه‌گذاری هستند که از جهات زیر با صندوق‌های سرمایه‌گذاری سنتی متفاتند:

۱. تنها برای سرمایه‌گذاران مورد اطمینان و واجد شرایط در دسترس هستند

صندوق‌های پوشش ریسک مجازند که فقط از سرمایه‌گذاران و اشخاص واجد شرایط به شرط دارا بودن استانداردهای زیر پول دریافت کنند. مثلا در ایالات متحده داشتن یکی از شرایط زیر برای سرمایه‌گذار الزامی است.

• داشتن درآمد سالانه بالغ بر ۲۰۰,۰۰۰ دلار طی دو سال گذشته و تضمین حفظ درآمد در این سطح در آینده. برای افراد متاهل این مبلغ برابر با ۳۰۰,۰۰۰ دلار است.
• ارزش دارایی خالص شخصی به غیر ارزش خانه محل اقامت فرد سرمایه‌گذار بیشتر از ۱ میلیون دلار باشد.
• مدیر اجرایی، شریک، متصدی و یا یک فرد واجد شرایط دیگری که خودش به صندوق پوشش ریسک وابسته باشد.

به این ترتیب کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا (SEC) سرمایه‌گذارانی که توانایی کنترل و مدیریت خطرات احتمالی ناشی از سرمایه‌گذاری گسترده‌تر را دارند، واجد شرایط و مناسب تشخیص می‌دهد. سرمایه‌گذاران نهادی، ۶۵ درصد از سرمایه سرمایه‌گذاری شده در صندوق‌های پوشش ریسک را تشکیل می‌دهند.

۲. گزینه‌های سرمایه‌گذاری گسترده‌تری نسبت به دیگر صندوق‌ها ارائه می‌دهند

اساسا، صندوق پوشش ریسک می‌تواند در هر چیزی مانند، ویژگی سرمایه گذاران ریسک پذیر چیست؟ زمین، املاک و مستغلات، سهام، فروش استقراضی و مشتقه پچیده، قراردادهای آتی و ارزها سرمایه‌گذاری کند. در حالی که صندوق‌های مشترک (Mutual Funds) تنها محدود به فعالیت در زمینه سهام و اوراق قرضه هستند.

ابزارهای مالی مشتقه به مدیران صندوق‌های پوششی این امکان را می‌دهد که حتی زمانی که بازار سهام در رکود است نیز سودآوری داشته باشند. آن‌ها اغلب اهرم استفاده می‌کنند. صندوق‌های پوشش ریسک غالبا از معاملات مارجین و وجوه قرض‌گرفته شده برای افزایش سود خود استفاده می‌کنند.

۳. ساختار ویژگی سرمایه گذاران ریسک پذیر چیست؟ کارمزد ۲ درصدی

صندوق‌های پوشش ریسک، ضریب هزینه و کارمزد عملکرد را با هم دریافت می‌کنند. این ساختار کارمزد به عنوان «دو و بیست» شناخته می‌شود. دریافت ۲ درصد به عنوان کارمزد مدیریت دارایی و ۲۰ درصد از هر سودی که به دست می‌آید.

البته این شرکت‌ها به خاطر دریافت آن ۲ درصد مورد انتقاد قرار می‌گیرند؛ چرا که فارغ از کسب سود و یا ضرر این مبلغ را دریافت می‌کنند. فرض کنید، صندوقی که ۱ میلیارد دلار جذب سرمایه داشت است، بدون این‌که کاری انجام دهد سالانه ۲۰ میلیون دلار به جیب می‎‌زند.

۴. نظارت چندانی روی آنها وجود ندارد

نهادهای ناظر بر بازار سرمایه در کشورهای مختلف بر روی فعالیت‌های صندوق‌های سرمایه‌گذاری نظارت‌های شدیدی اعمال می‌نمایند، در حالی که صندوق‌های پوشش ریسک شامل هیچ یک از قوانین و مقررات نظارت بر نهادهای سرمایه‌گذاری بازار سرمایه نمی‌شوند و درب‌هایشان کاملا بر روی هر گونه بازرسی توسط دولت و یا هر سازمان ناظر بر بازار سرمایه بسته است و لذا در ویژگی سرمایه گذاران ریسک پذیر چیست؟ ویژگی سرمایه گذاران ریسک پذیر چیست؟ اختفای کامل به فعالیت‌های خود مشغولند. با این حال این بدان معنا نیست که نهادهای نظارتی اجازه کلاهبرداری به این صندوق‌ها بدهند. منظور از عدم نظارت این است که صندوق‌های پوششی می‌توانند پول را به هر روشی که بخواهند سرمایه‌گذاری کنند. صندوق‌های پوشش ریسک قدرت بالایی در جذب اعتبار دارند و ضریب بالایی در جذب اعتبار از موسسات مالی و بانک‌ها دارند. این شرکت‌ها عملا با چند برابر سرمایه خود وارد میدان تجارت می‌شوند.

راهبردهای سرمایه‌گذاری صندوق پوشش ریسک

عمده تفاوت صندوق‌های پوشش ریسک با صندوق‌‎‌های سرمایه‌گذاری سنتی، اختیار عمل این صندوق‌ها در راهبردهای سرمایه‌گذاری است. از جمله راهبردهای سرمایه‌گذاری که صندوق‌های پوششی از آن‌ها استفاده می‌کنند، عبارتند از:

۱- فروش استقراضی؛ به معنای فروش سهامی است که در مالکیت صندوق نیست. در این روش صندوق با پیش‌بینی تغییر قیمت در آینده، سهامی را که در مالکیت فرد دیگری است قرض می‌گیرد تا از طریق معامله‌ی آن در بازار از نوسان قیمت بهره ببرد.

۲- استفاده از آربیتراژ؛ استفاده از اختلاف قیمت در بازارهای مختلف

۳- استفاده از ابزارهای مالی مشتقه نظیر اختیار معامله و قراردادهای آتی

۴- سرمایه‌گذاری در اوراق بهاداری که کمتر از حد ارزش‌گذاری شده باشد یا مطلوب همگان نباشد و یا اوراق بهادار تنزیل شده شرکت‌ها

۵- تلاش برای استفاده از مزایای شکاف بین قیمت جاری بازار و قیمت واقعی سهام

۶- سرمایه‌گذاری در بازارهای نوظهور؛ سرمایه‌گذاری روی سهام یا وام بازارهای نوظهور که مستعد تورم بالا و یا رشد نوسانی هستند.

خطرات صندوق پوشش ریسک

بنا به دلایلی که در بالا به آن‌ها اشاره شد، یعنی امکان سرمایه‌گذاری در کسب و کارهای متنوع‌تر و عدم وجود قوانین دست و پا گیر، سرمایه‌گذاری در صندوق‌های پوشش ریسک با کسب سود بیشتری همراه است. اما باید بدانید که این گستردگی ممکن است مخاطره‌آمیز نیز باشد.

برخی از معروف‌ترین نمونه‌های شکست‌های اقتصادی در ارتباط با صندوق‌های پوشش ریسک بوده است. با این حال، این انعطاف‌پذیری صندوق‌های پوشش ریسک باعث شده که برخی از مستعدترین مدیران مالی سودهای بلند مدت فوق‌العاده‌ای کسب کنند.

ذکر این نکته ضروری است که «پوشش ریسک» در واقع تلاش برای کاهش ریسک است، اما امروزه هدف اکثر صندوق‌های پوششی، بیشینه کردن سود حاصل از سرمایه‌گذاری است. بنابراین تصور این که کاربرد این شرکت‌ها تنها پوشش ریسک است صحیح نیست.

در واقع مدیران صندوق‌های پوششی، سرمایه‌گذاری‌های پر مخاطره انجام می‌دهند که نسبت به سایر سرمایه‌گذاری‌های ریسک بیشتری به همراه دارد. دقیقا همین ریسک است که سرمایه‌گذاران زیادی با عقیده «ریسک بیشتر منجر به سود بیشتر می‌شود» را به این شرکت‌ها جذب می‌کند.

برخی از خطرات صندوق پوشش ریسک عبارتند از:

اثر اهرم: علاوه بر پولی که سرمایه‌گذاران در صندوق‌های پوشش ریسک سرمایه‌گذاری می‌کنند، این صندوق‎‌ها اقدام به استقراض پول از بانک‌ها و نهادهای مالی می‌کنند. به عنوان مثال مطابق قوانین آمریکا صندوق‌های پوشش ریسک می‌توانند به ازای هر ۱ دلار جذب سرمایه، ۹ دلار از بانک‌ها یا سایر نهادهای مالی قرض نمایند. تحت این شرایط یک زیان ۱۰ درصدی معادل با از دست دادن کل سرمایه صندوق خواهد بود. استفاده از اهرم و یا پول قرض‌گرفته‌شده، می‌تواند خسارت کوچک را به یک ضرر بزرگ تبدیل کند.

استقبال از دارایی‌های ریسک‌پذیر: این صندوق‌ها ذاتا به دنبال سرمایه‌گذاری‌های پرریسک‌تر و با بازده بیشتر هستند.

عدم شفافیت کامل: استراتژی‌های معاملات، متنوع‌سازی سبد دارایی یا پورتفولیو و دیگر تصمیم‌های صندوق به صورت شفاف برای سرمایه‌گذاران اطلاع‌رسانی نمی‌شود.

کمبود نظارت: تشکیل و فعالیت صندوق پوشش ریسک مشروط به داشتن نظارت بر روی امور مالی آن نیست بنابراین بسیاری از آن‌ها ریسک‌های ساختاری پنهان دارند.

صندوق پوشش ریسک در ارز دیجیتال

رشد شدید بیت کوین و دیگر ارزهای دیجیتال در سال‌های اخیر، آن‌ها را در چشم سرمایه‌گذاران مشروع و موجه جلوه داده و آن‌ها را به سمت خود جذب کرده است. اما همان‌طور که می‌دانید سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال با ریسک همراه است. چرا که تنها یک دهه از ارائه این مفهوم و ورود این نوع از ارز به دنیا می‌گذرد و همانند ارزهای فیات توسط دولت‌ها پشتیبانی نمی‌شوند.

اما این بدان معنا نیست که سرمایه‌گذاری در ارز دیجیتال موجب خسارت می‌شود و هیچ سودی عاید شما نخواهد شد. بسیاری از افراد با سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال و اتخاذ استراتژی‌های درست در خرید و فروش آن‌ها، سود قابل توجهی از این طریق به دست می‌آورند و این چیزی است که سرمایه‌گذاران صندوق‌های پوشش ریسک را جذب می‌کند.

صندوق‌های بزرگ و تاثیرگذار، عملکرد بیت کوین که نسبت به دارایی‌هایی مثل طلا و ارزهای فیات حجم سرمایه کمی دارد را می‌بینند و علاوه بر این از علاقه و تقاضای مردم به سرمایه‌گذاری در آن نیز آگاهند.

این صندوق‌ها با دو دیدگاه کاملا متضاد نگرانی و قدردانی به پیشرفت‌های جامعه ارز دیجیتال می‌نگرند. چرا که ارزهای دیجیتال هم می‌توانند رقیبی برای این صندوق‌ها به شمار آیند و هم این‌که فرصتی مناسب برای کسب سود بالا برای این صندوق‌ها باشند.

صندوق پوششی در ارز دیجیتال همانند یک صندوق پوشش ریسک معمولی است که یک پورتفولیوی شامل ارز دیجیتال را مدیریت می‌کند. در حال حاضر، دو نوع صندوق پوشش ریسک ارز دیجیتال وجود دارد:

• صندوق‌هایی که منحصرا ارز دیجیتال را مدیریت می‌کنند.
• صندوق‌هایی که در سبد دارایی‌شان علاوه بر دارایی‌های دیگر، ارز دیجیتال هم دارند.

در هر دو حالت، صندوق پوشش ریسک ارز دیجیتال به دنبال یک موقعیت مناسب برای به حداکثر رساندن سود است؛ در نتیجه آن‌ها مدام در ICOها یا ارزهای دیجیتال مطرح سرمایه‌گذاری می‌کنند و در زمان مناسب خرید و فروش را انجام می‌دهند.

همان‌طور که پیش‌تر گفته شد؛ این موقعیت‌های سرمایه‌گذاری توسط سرمایه‌گذاران متخصص و خبره مدیریت، تعادل‌بخشی و تجزیه و تحلیل می‌شوند. در واقع صندوق پوشش ریسک یک موقعیت برد-برد را هم برای سرمایه‌گذار و هم برای متخصصانی که وظیفه مدیریت این دارایی را بر عهده دارند، رقم می‌زند.

انفجار قیمت ارزهای دیجیتال در سال ۲۰۱۷، سبب شد که ایده میلیونر شدن در کوتاه مدت و بدون زحمت در سر بسیاری از افراد قوت بگیرد و تعداد افراد علاقه‌مند برای ورود به این فضا افزایش یابد.

این اتفاق رشد تعداد صندوق‌های پوشش ریسک ارز دیجیتال را توجیه می‌کند. برخی از شناخته‌شده‌ترین شرکت‌های سرمایه‌گذاری و صندوق پوشش ریسک ارز دیجیتال عبارتند از؛ پانترا کپیتال (Pantera Capital)، کوین کپیتال (Coin Capital)، بلک‌مون (Blackmoon) و بیت‌اسپرد (BitSpread).

ذکر این نکته ضروری است که ارز دیجیتال به اندازه کافی نوسانی و خطرپذیر هستند، با سرمایه‌گذاری در صندوق پوششی شما در واقع ریسک خود را دو برابر کرده‌اید. چرا که همان‌طور که پیش‌تر نیز اشاره شد، ریسک صندوق‌های پوشش ریسک نیز بسیار بالاست و از دید برخی‌ها حتی به قمار تشبیه شده است.

زمانی که قصد سرمایه‌گذاری در صندوق پوشش ریسک ارز دیجیتال را دارید، باید پیش از آن در رابطه با اعتبار صندوق و مدیرهای آن تحقیقات کاملی انجام دهید. به یاد داشته باشید که آینده مالی شما به دانش و توانایی این افراد در بازار مالی بستگی دارد.

جمع‌بندی

طبق تمام این توضیحات، صندوق پوششی نوعی صندوق سرمایه‌گذاری است که سرمایه‌گذاران بزرگ و واجد شرایط، پول خود را در آن می‌گذارند و این پول در انواع دارایی‌ها و بازارهای مالی سرمایه‌گذاری می‌شود. تفاوت صندوق پوششی با صندوق‌های سرمایه‌گذاری سنتی در یک سری جزئیات خاص مثل شرایط سرمایه‌گذاری، راهبردها، ریسک‌ها و نظارت نهادهای قانون‌گذار دیده می‌شود.

سرمایه گذاری خطرپذیر چیست و چگونه انجام می‌شود؟

سرمایه گذاران خطرپذیر سرمایه گذاران ثروتمندی هستند. آنها اغلب در استارتاپ های منحصر به فرد و بالقوه سرمایه گذاری می‌کنند تا بتوانند سود رضایت بخشی کسب کنند. گاهی اوقات آنها را کارآفرینان سرمایه گذار نیز می‌نامند.

سرمایه گذاری خطرپذیر فرآیندی است که زندگی بسیاری از استارتاپ ها و کسب و کار های نوپا را دگرگون می‌کند زیرا توسط یک نهاد مالی یا شخصی با ارزش خالص بالا پشتیبانی می‌شوند. به این ترتیب ، سرمایه دار این فرصت را پیدا می‌کند که در هر کسب و کار کوچک یا موسسه ای شریک مالی شود.

با این وجود ، عوامل و ویژگیهای مختلف سرمایه گذار خطرپذیر در مورد کارآفرینی وجود دارد. ادامه مقاله را بخوانید تا اطلاعات عمیقی در مورد آن کسب کنید.

سرمایه خطر پذیر در کارآفرینی چیست و چرا از اهمیت بالایی برخوردار است؟

بسیاری از کارآفرینان ایده های بسیار خوبی دارند که نیاز به کشف دارند. چه کسی به این کارآفرینان کمک می‌کند تا تغییری ایجاد کنند؟

یک فرد نمی‌تواند همه کارها را به تنهایی انجام دهد. بنابراین یک موسسه سرمایه گذاری خطرپذیر وارد عمل می‌شود. کارآفرینان تازه کار با دانش کافی و کمبود سرمایه ، اغلب با کارآفرینان سرمایه گذار همکاری می‌کنند.

سرمایه های خطرپذیر برای موفقیت شرکت های نوپا یا سرمایه گذاران که قصد دارند سرمایه در گردش خود را بیشتر کنند ، بسیار مهم است. خوشبختانه ، این یک روش عالی برای توانمندسازی کارآفرینان در نظر گرفته است تا بتوانند پیشرفتهای مدرن و پیشرفته فناوری را برای همه به ارمغان آورند.

فارغ از نوآوری و مزایای دیگر ، سرمایه های خطر پذیر به ما کمک می‌کند محصولات مبتنی بر صادرات را ارتقا دهیم تا بتوانیم حداکثر درآمد حاصل از ارز خارجی را بدست آوریم.

با تقویت بازار سرمایه ، سرمایه گذاری خطر پذیر امکان ایجاد سرمایه خود را با استفاده از بازار سرمایه برای استارتاپ ها فراهم کرده است.

از همه مهمتر ، سرمایه گذار خطر پذیر اغلب نجات دهنده اقتصاد است. بسیاری از شرکتهای در حال مرگ با کمک موسسات سرمایه گذاری خطرپذیر یک چرخش کامل ایجاد کرده اند و بار دیگر شکوفا شدند.

در اینجا چند روش دیگر وجود دارد که نشان می‌دهد چگونه شرکتها از سرمایه گذاری خطرپذیر بهره می‌برند.

• قابلیت های مدیریت بهتری وجود دارد.
• سطح بالاتری از تخصص و گسترش امری بدیهی است.
• مدیریت فعلی هیچ گونه تعهدی برای بازپرداخت این سرمایه گذاری ها ندارد.
• خدمات مختلف ارزش افزوده دیگر نیز یک مزیت عالی است.

۳ نوع متداول سرمایه گذاری خطرپذیر در استارتاپ

مفهوم سرمایه گذاری خطر پذیر همیشه به آسانی به نظر نمی‌رسد زیرا انواع مختلفی از سرمایه های خطر پذیر در استارتاپ وجود دارد.

انواع سرمایه های خطر پذیر در کارآفرینی در مراحل مختلف است. بیایید نگاهی عمیق به این انواع داشته باشیم تا بدانیم مراحل مختلف عملکرد سرمایه های خطر پذیر چگونه عمل می‌کنند.

باید بگوییم همه این انواع برخی از ویژگی های منحصر به فرد سرمایه مخاطره آمیز را به نمایش می‌گذارند ، به همین دلیل است که قبل از ورود به انواع سرمایه های خطر پذیر ، لازم است شما را از برخی اصطلاحات اساسی آگاه کنیم.

برخی اصطلاحات اساسی در مورد سرمایه گذاری خطرپذیر

سرمایه اولیه (Seed Money) : سرمایه ای که برای ایده پردازی در دنیای کسب و کار استفاده می‌شد.
استارتاپ (Start up): مشاغلی که می‌خواهند قدم در بازار بگذارند و برای ادامه حیات خود به بودجه نیاز دارند.
دوره اول ( First Round) : شرکت هایی که توانستند قدم در بازار بگذارند و اکنون در حال تولید و فروش هستند.
دوره دوم (Second Round) : مشاغلی که محصولات خود را می‌فروشند اما هنوز نمی‌توانند سود کسب کنند.
دوره سوم (Third Round): سازمانی که به تازگی قدم برداشته و سودمند است.
دوره چهارم (Fourth Round) : شرکت هایی که به دنبال موردی هستند که تحت عنوان تأمین مالی شناخته شود تا بتوانند به صورت عمومی معامله شوند.

مدیریت سرمایه در ارزهای دیجیتال و کاهش ریسک سرمایه گذاری

افراد مختلف با هر باور و دیدگاهی سعی می کنند از هر آنچه که دارایی و سرمایه آنان محسوب می گردد؛ محافظت کنند تا دارایی هایشان در نوسانات و پستی بلندی های زندگی نابود نشود، اما این امر نیز نباید نادیده گرفته شود که هر فرد رویکردی متفاوت برای حفاظت از سرمایه خود در مورد خطرات احتمالی دارد تا کمترین زیان را به همراه داشته باشد، برای سرمایه گذاران، ریسک سبد سرمایه از پارامترهای مهم و ضروری محسوب می گردد.

هر فرد برای حفاظت از سرمایه و دارایی های خود تمام راهکارهای حفاظتی را در نظر می گیرد؛ مثلا برای حفاظت از خانه و ماشین خود آنها را بیمه می کند، دنیای ارزهای دیجیتال نیز مستثنی از این امر نمی باشد و سرمایه گذاران و فعالان این حوزه نیز برای محافظت از دارایی های خود و جلوگیری از نابودی آنان در نوسانات رویکردها و راهکارهای ویژه دارند.

پوشش ریسک Hedging

در حوزه ها و زمینه های مختلف سرمایه گذاری پوشش ریسک متفاوت می باشد، در مورد ارزهای دیجیتال نیز پوشش ریسک ویژه برای این بازار وجود دارد و سرمایه گذاران، فعالان حوزه ارزهای دیجیتال و تریدرها سعی کرده اند با روش های مختلف ریسک سرمایه گذاری خود را به حداقل برسانند و در واقع پوشش ریسک راهکاری مدیریتی برای جبران سرمایه گذاری محسوب می شود.

ریسک سرمایه گذاری

در سرمایه گذاری در بازارهای همچون بورس و ارزهای دیجیتال دو کلمه ریسک و پاداش نقش موثر و تعیین کننده ای دارند، یکی از قوانین اصلی این است که پاداش بیشتر ریسک بیشتری نیز به همراه دارد، اما باید توجه داشت که گاهی این قانون نیز به حالت معکوس وجود دارد که در برخی موارد ریسک بیشتر توام با ریسک های بیشتر و پاداش کمتر خواهد بود، قبل از سرمایه گذاری در این بازار لازم است به دو مورد توجه کافی را داشته باشید:

میزان تحمل در برابر ریسک های مختلف

غالباً سرمایه گذاری ها توأم با ریسک هستند و لازم است که سرمایه گذاران به دو عامل مهم در تعیین میزان تحمل در مورد ریسک را در نظر بگیرند که این دو عامل عبارتند از:

• میزان خالص سرمایه؛ حاصل تفاضل سرمایه از بدهی های
• تعیین میزان ریسک؛ میزان مشخص از ضرر با عدم تاثیر در زندگی

واقع بینی و دقت کافی

این دو کلمه در واقع به معنای انجام تحقیق قبل از سرمایه گذاری می باشند، بنابراین قبل از آغاز سرمایه گذاری مقایسه آن را با دارایی های دیگر سبد سرمایه انجام دهید، بنابراین لازم است سرمایه گذاران در 4 مورد بررسی و تحقیق لازم و کافی را داشته باشند:

• تاریخچه ارز منتخب برای سرمایه گذاری
• تیم مدیریتی
• رشد درآمد
• مبلغ بدهی

راهکارهای کاهش ریسک سبد سرمایه گذاری

جهت کاهش میزان ریسک سرمایه گذاری یا جبران زیان سرمایه گذاری راهکارهای مختلفی وجود دارد که می تواند در این امر به سرمایه گذاران و فعالان این حوزه در جهت حفظ سرمایه کمک کند، در این مقاله با ما همراه باشید تا شما را با مهم ترین این راهکارها آشنا کنیم:

شناخت استراتژی های پوششی ارزهای دیجیتال

قبل از سرمایه گذاری در بازار ارزهای دیجیتال لازم است حتما به این نکته توجه داشته باشید که این بازار پیوسته در حال نوسان است، ارزهای دیجیتال و معاملات آن در چند سال اخیر روند صعودی داشته است اما این دلیلی بر پایداری این روند در بازار نخواهد بود و لازم است در سرمایه گذاری و انجام معاملات دقت و دانش کافی را داشته باشید. معمولاً سرمایه گذاران در دو مرحله در بازار ارزهای دیجیتال سرمایه خود را با خطر مواجه می کنند که عبارتند از:

1. خوش بینی بیش از حد به بازار صعودی که باعث بالا رفتن اهرم معاملاتی تریدرها بدون توجه به مدیریت ریسک می شود.
2. نگهداری طولانی مدت ارز دیجیتال یا هودل (HODL)، سرمایه گذاران باید بدانند که نگهداری و نفروختن برای تمامی ارزهای دیجیتال و در تمامی بازه های زمانی مناسب نمی باشد.

ایجاد سبد سرمایه گذاری

ساخت سبد سرمایه گذاری دقیق و هوشمندانه می تواند تاثیر بسیار بالایی در مدیریت ریسک داشته باشد، بنابراین باید در سبد سرمایه گذاری به چند مورد مهم و اساسی دقت و توجه کافی را داشته باشید:

• نسبت میان مبلغ سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال با سایر دارایی ها و حساب پس انداز
• انتخاب پروژه مناسب
• مجزا کردن بخش اختصاص یافته به انجام معاملات از سبد سرمایه گذاری
• ارزش بازار دارایی در سبد سرمایه گذاری؛ ارزهای همچون بیت کوین و اتریوم نقدشوندگی بیشتر و ریسک کمتر

به طور کلی سبد سرمایه گذاری هر فرد با توجه به ریسک پذیری، اهداف مالی و زمان بندی سرمایه گذاری آن فرد شکل می گیرد و آنچه که تا کنون مشخص بوده این است که در بازه های طولانی پروژه هایی با ارزش بازار بزرگ تر سودآوری بیشتری به همراه داشته اند.

در سبد سرمایه گذاری هر فرد ممکن است ارزها و توکن های متعددی وجود داشته باشد، اما به طور کلی و با توجه به ارزششان در دو گروه قرار گرفته اند:

توکن های غیر مثلی (NFT): فناوری نوظهور که تا کنون گستردگی و محبوبیت زیاد آن توام با سود بالا بوده است، برخورداری از نقدشوندگی کم نسبت به توکن ارزهای دیجیتال دارند.

توکن های ارز دیجیتال: این توکن ها از قابلیت تبدیل، نقدشوندگی بالا و آسان برخوردار هستند.

کشت سود و سهام گذاری

با پیدایش سیستم های مالی غیر متمرکز مانند دیفای و استیبل کوین ها موقعیتی بدست آمد تا سرمایه گذاران از سبد سرمایه گذاری خود سود کسب کنند و در واقع فرصت های متعدد و پر منفعتی با نگهداری بخشی از دارایی سرمایه گذاران به شکل استیبل کوین فراهم آمد که این امر با چند مورد برای سرمایه گذاران محقق می شود:

• مشارکت در کشت سود Yield Farming؛ سودهای دور رقمی در پروتکل های همچون Anchor و Curve Finance و سودهای بالا در استخرهای نقدینگی جدید
• دور شدن از نوسانات بازار ارزهای دیجیتال
• استیکینگ کردن (Staking)
• سهام گذاری توکن از طریق پروژه های مختلف

میانگین گیری (DCA)

تبدیل دارایی های ارز دیجیتال به پول در زمان افزایش قیمت یک ارز می تواند از ساده ترین روش های مدیریت ریسک در این بازار محسوب می گردد، اما در برخی موارد ممکن است تریدر زودتر از زمان ممکن از بازار خارج شود و سود کمی از فروش ارز بدست آورد؛ میانگین گیری کاربرد و نقش موثری برای انتخاب زمان مناسب برای فروش ارز دیجیتال دارد.

میانگین گیری در واقع فروش یا خرید یک ارز به صورت تدریجی به جای استفاده از کل سرمایه در یک خرید یا فروش می باشد و از کاربرد بالایی در بازار کریپتو کارنسی ها برخوردار است، تریدرها برای بازه های زمانی مختلف همچون ماهانه، هفتگی و روزانه میانگین گیری را انجام می دهند، جالب است بدانید برخی از صرافی های متمرکز به کاربران ابزاری برای اجرای خودکار میانگین گیری ارائه می دهد.

2 تحلیل از میانگین گیری

• دوره های نزولی و خرسی: مناسب ترین زمان برای خرید و جمع آوری دارایی
• دوره صعودییا گاوی؛ مطلوب ترین زمان برای فروش

تحلیل های متنوع در بازار ارزهای دیجیتال

جهت موفقیت در سرمایه گذاری بازار ارزهای دیجیتال لازم است تریدرها برای انجام معاملات خود دانش و مهارت لازم را داشته باشند، برای داشتن جایگاه مناسب یادگیری اصول و مبانی بازار ارزهای دیجیتال ضروری می باشد و سرمایه گذاران باید به شاخص های مهم و کلیدی همچون میانگین گیری و … در زمان معاملات توجه شود ویژگی سرمایه گذاران ریسک پذیر چیست؟ تا بتوانند سود بیشتری از معاملاتشان کسب کنند، بنابراین لازم است یک تریدر اطلاعاتی در موارد زیر داشته باشد:

1. تحلیل درون زنجیره ای با ابزارهایی همچون پارامتر اندوختگی نهنگ ها و …
2. تحلیل تکنیکال جهت یافتن ارزش منصفانه دارایی ها (Fair Value)
3. تحلیل تئوری نوین پرتفوی (MPT)
4. تحلیل نمای کلی بازار و شناخت رویدادهایی همچون جمعه سیاه (Black Thursday)

تحلیل تئوری نوین پرتفوی چیست؟

نظریه تئوری نوین پرتفوی به چگونگی ایجاد سرمایه گذاری ریسک پذیر با حداکثر بازده مطابق با سطح معینی از ریسک بازار پرداخته است این تئوری بر پایه استدلال زیر می باشد:

که در سرمایه گذاری نباید تنها به ویژگی ریسک و بازده سرمایه گذاری توجه کرد بلکه ارزیابی باید از طریق تاثیر سرمایه گذاری روی ریسک و بازده کل سبدگردان انجام گیرد، تئوری نوین پرتفوی برای سرمایه گذاران مشخص می کند که می توانند با ایجاد دارایی های متعدد بازدهی را برای سطح معین از خطر به حداکثر برسانند و پرتفویی با کمترین میزان ریسک برای خود ایجاد کنند. علاوه بر آن لازم است بدانید که مطابق با معیارهای آماری همچون همبستگی و واریانس، تاثیر عملکرد سرمایه گذار فردی کمتر از میزان تاثیر بر کل سبدگردان می باشد.

قراردادهای اختیار (Option)

قراردادهای اختیار برای سرمایه گذارانی که سبد سرمایه گذاری متنوع و سرشار از ارزهای دیجیتال دارند از کارایی بسیار بالایی برخوردار است، این قراردادها شامل دو بخش اصلی می باشد:

سرمایه گذار حق فروش یک ارز دیجیتال با قیمت مشخص در یک بازه زمانی تعیین شده را ایجاد می کند.

در واقع نوعی سرمایه گذاری یا شرط بندی بلند مدت محسوب می گردد که سرمایه گذار مشخص می کند که یک ارز در آینده با قیمتی مشخص خریداری شود.

ذخیره سازی و تامین امنیت در دیفای

یکی از موارد حائز اهمیت در مدیریت ریسک سرمایه در بازار ارزهای دیجیتال چگونگی ذخیره و نگهداری آن می باشد، بهتر است برای نگهداری سرمایه خود از کیف پول های سخت افزاری معتبر استفاده کنید زیرا کیف پول های نرم افزاری امنیت بالایی ندارند.

علاوه بر نگهداری در کیف پول امکان قفل کردن دارایی های همچون ETH در قراردادهای هوشمند وجود دارد، پروژه هایی همچون Nexus Mutual نیز خدماتی همچون شرکت های بیمه به سرمایه گذاران با فروش پوشش ریسک در برابر هک صرافی و باگ قرارداد هوشمند ارائه می دهد.

نتیجه گیری

مطابق با تاریخ و پیشینه ارزهای دیجیتال از زمان پیدایش و عرضه آن ها این بازار یکی از ایده آل ترین سرمایه گذاری های سود آور محسوب می شود، زیرا از ظرفیت و پتانسیل بالایی برخوردار می باشد، اما با توجه به سودآوری و تنوع بالای این بازار نباید مدیریت ریسک در این بازار نادیده گرفته شود؛ زیرا ممکن است تمام سرمایه خود را از دست بدهید، بنابراین لازم است سرمایه گذاران و فعالان در حوزه ی ارزهای دیجیتال با راهکارهای مدیریت ریسک سرمایه، خطر و زیان خود را به حداقل ممکن برسانید.

جذب سرمایه گذار ; +6 باید و نباید در جذب سرمایه استارت آپ و …

زمانی که ویژگی سرمایه گذاران ریسک پذیر چیست؟ یک کسب و کار راه‌ اندازی می‌شود راه‌های زیادی برای رشد سریع آن وجود دارد. استارت آپ‌ها و کسب و کارها معمولا تا یک زمان مشخص می‌توانند با یک بودجه حداقلی فرآیند پیشرفت‌شان را انجام دهند اما بعد از یک دوره خاص نیاز به جذب سرمایه دارند. حتما می‌دانید که جذب سرمایه گذار کار آسانی نیست و شما باید با مهارت‌های لازم برای جذب سرمایه آشنایی داشته باشید. اگر صاحب یک کسب و کار هستید و می‌خواهید به رشد بیش‌تر برسید این مقاله مناسب شما است و حتما تا انتهای این مطلب را مطالعه کنید.

همچنین اگر صاحب ایده و اختراعی هستید اما توانایی اجرایی کردن یا تولید انبوه آن را ندارید در این مطلب راهکارهای مفیدی ارائه می‌شود که می‌تواند برای شما کار ساز باشد.

۱ـ زمان مناسب برای جذب سرمایه گذار

شاید برای شما هم سوال شده باشد که بهترین زمان برای جذب سرمایه گذار چه وقتی است؟ بسیاری از شرکت‌ها و کسب و کارها این گونه فکر می‌کنند که وجود پول از همان روزهای اول می‌تواند موجب پیشرفت شرکت شود در صورتی که چنین چیزی حقیقت ندارد. تمامی استارت آپ‌ها و کسب‌ و کارها یک زمان طلایی برای جذب سرمایه دارند که اگر این زمان زودتر یا دیرتر اتفاق بیافتد مشکلات زیادی برای شرکت ایجاد می‌کند و حتی ممکن است مشکلات مالی و حقوقی زیادی برای موسسان به وجود بیاورد.

در حقیقت زمان جذب سرمایه گذار برای هر کسب و کاری متفاوت است اما باید در نظر داشته باشید که این زمان برای هر کسب و کار متفاوت است. برای مثال ممکن است جذب سرمایه در یک استارت آپ فقط یک سال زمان ببرد اما در کسب‌وکاری دیگر این زمان به ۵ سال برسد. هر استارت آپ و کسب و کاری یک زمان رشد دارد و تا قبل از زمان رشد اولیه نباید وارد مباحث مربوط به سرمایه‌گذاری شود.

بعد از مشخص شدن زمان جذب سرمایه باید به سراغ ارزیابی‌های اولیه شرکت بروید و تمامی آمارهای فروش، خدمات و نیروهای شرکت را به صورت دقیق و لیست شده تنظیم کنید.

هر سرمایه‌گذاری بعد از ورود به کسب و کار شما این آمارها را به شدت بررسی می‌کند و فقط زمانی شما موفق به جذب سرمایه می‌شوید که بتوانید آمارهای درست و اصولی به سرمایه‌گذار بدهید. قبل از آماده کردن این آمارها بهتر است نگاهی به آمار دیگر شرکت‌هایی که در مرحله جذب هستند بیاندازید و اگر نکته جالبی در گزارش آن‌ها بود استفاده کنید.

سرمایه‌گذاران معمولا به اعضای اصلی تیم دقت زیادی دارند پس بهتر است در روز ملاقات با سرمایه‌گذار، همه اعضای تیم شما کامل باشند. همچنین دقت داشته باشند که در بازه‌ زمانی که به دنبال جذب سرمایه‌ گذار هستید باید صبور باشید چرا که ممکن است هر تیم سرمایه گذار پروژه و کسب‌وکار شما را رد یا تایید کند.

۲ـ برای جذب سرمایه گذار به سراغ افراد غیر متخصص برویم؟

جذب سرمایه در استارت آپ‌ها و کسب‌وکارها فقط برای رسیدن به یک پول مشخص نیست بلکه افراد تیم استارت آپ به دنبال ارتباط با افراد بیش‌تر و همچنین کسب تجربه هستند. پس دقت داشته باشید که فقط به دنبال دریافت پول نباشید، سرمایه گذاران حرفه‌ای شبکه‌ قدرت‌مندی از افراد و رسانه‌ها در اختیار دارند و همین عامل باعث رشد استارت آپ در جهات زیادی می‌شود.

اما بسیاری از کسب‌وکارهایی که به دنبال جذب سرمایه گذار هستند سراغ افراد سنتی می‌روند و مثلا به آن‌ها می‌گویند که شما ۵۰۰ میلیون تومان برای یک سال در این استارت آپ سرمایه گذاری کن و ۲ سال بعد یک میلیارد تومان دریافت کن.

جذب سرمایه به این صورت نه‌تنها کمکی به استارت آپ نمی‌کند بلکه ممکن است شرکت را دچار مشکلات زیادی کند. پس برای دریافت سرمایه سراغ هر شخصی نروید و حتما به دنبال بنگاه‌های جذب سرمایه‌ای باشید که به صورت تخصصی به کسب‌وکارها سرمایه می‌دهند.

۳ـ داشتن یک مشاوره در پروسه دریافت سرمایه‌گذار

دریافت سرمایه در یک کسب‌وکار به شیوه‌های مختلفی صورت می‌گیرد برای مثال بسیاری از بنگاه‌های سرمایه‌گذاری درصدی از سهام آن کسب‌وکار را در ازای سرمایه‌گذاری طلب می‌کنند و بسیاری از بنگاه‌های دیگر هم درخواست ۱.۵ تا ۳ برابر اصل پول را بعد از گذشت مدت زمانی دارند. این که کدام یک از این روش‌ها به سود شما است قطعا کار آسانی نیست و باید توسط افراد حرفه‌ای این حوزه مورد بررسی قرار بگیرد. مشاوران کسب و کار دکتر ویز در این راه همراه شما هستند تا یک سرمایه گذاری درست و مفید در کسب‌وکارتان داشته باشید.

همچنین در هنگام نوشتن بندهای قرارداد بین شرکت و سرمایه‌گذار نکات بسیار ریزی وجود دارد که باید به تمامی آن‌ها دقت کنید در غیراین‌صورت ممکن است دچار زیان زیادی بشوید.

۴ـ میزان و راند سرمایه گذاری چگونه به رشد استارت آپ کمک می‌کند؟

قطعا به عنوان صاحب یک کسب و کار می‌دانید که جذب سرمایه گذار در یک شرکت در دوره‌های مختلفی صورت می‌گیرد و ممکن است یک شرکت در طول ۱۰ سال چند بار جذب سرمایه داشته باشد. این جذب سرمایه در ویژگی سرمایه گذاران ریسک پذیر چیست؟ راندهای مختلف باعث می‌شود تا شرکت به صورت تدریجی به یک رشد متناسب برسد. اما باید در نظر داشت که اگر هر کدام از این دوره‌های جذب سرمایه با موفقیت به پایان نرسد مشکلات زیادی برای صاحبان آن کسب و کار ایجاد می‌شود. استارت آپ های شیمی به چه صورتی است؟

سرمایه گذار در شروع این فرآیند لیست هزینه‌هایی که قرار است پوشش دهد را از شما دریافت می‌کند، در این لیست دقیقا مشخص شده است که شما برای یک سال آینده‌تان چه هزینه‌هایی دارید. تدوین این لیست هم نیازمند دقت زیادی است چرا که به کمک این لیست نظر سرمایه گذار جلب می‌شود و اگر لیست هزینه‌های شما کامل یا شفاف نباشد نمی‌تواند مستند خوبی برای سرمایه‌گذاران باشد. تنظیم و تدوین فایل‌ها و اسناد ارائه شده به سرمایه گذار زمان زیادی لازم دارد پس بهتر است حدود یک ماه قبل از جذب سرمایه این فایل‌ها را آماده کنید.

۵ـ سرمایه گذار در ازای پرداخت پول چه چیزی از شما می‌خواهد؟

در قسمت‌های بالا گفته شد که سرمایه گذار برای سرمایه گذاری در کسب‌ و کار شما به دنبال گرفتن درصد سهام یا گرفتن مبلغی مشخص است اما این که کدام یک از این ۲ حالت پیش بیاید بستگی به شرایط شما و نظر سرمایه گذار دارد.

به هر حال باید در نظر داشته باشید که سرمایه گذار به دنبال سود شخصی و منافع خودش است و در این مسیر اگر نتوانید به خوبی با وی مذاکره کنید احتمال دچار زیان می‌شوید. سرمایه‌گذار اگر ایده و کسب‌ و کار شما را بپسندد به احتمال زیاد به دنبال گرفتن درصد سهام می‌رود که این موضوع اگر کنترل شده نباشد می‌تواند کل شرکت را از دست شما خارج کند.

بهتر است بدانید که اگر کسب و کار شما ۱۰۰ سهم باشد، تمامی دارندگان این سهم‌ها در تصمیم‌گیری‌ها و دیگر مسائل شرکت حق دارند و شاید شما به جایی برسید که دیگر نتوانید شرکت خودتان را مدیریت کنید. حتی اگر تعداد سهم‌های دیگران از موسس بیش‌تر باشد این امکان وجود دارد که دیگر سهام‌داران، مدیر عامل را برکنار و شخص جدیدی را جایگزین کنند. پس دقت زیادی داشته باشید تا دچار این مشکلات نشوید. همان طور که در قسمت‌های قبل گفته شد باید سعی کنید تمامی مراحل و اسناد مربوط به پروسه سرمایه‌گذاری‌تان را با یک مشاور تخصصی سرمایه‌گذاری بررسی کنید تا احتمال بروز خطا به حداقل ممکن برسد.

ارائه آسانسوری برای سرمایه‌گذار چیست؟

شاید شما هم اسم ارائه آسانسوری را به دفعات زیادی شنیده باشید. ارائه ویژگی سرمایه گذاران ریسک پذیر چیست؟ ویژگی سرمایه گذاران ریسک پذیر چیست؟ آسانسوری یکی از قدیمی‌ترین روش‌های جذب سرمایه است که البته بیش‌تر از این که روشی برای جذب باشد، روشی برای نحوه ارائه است. گاهی وقت‌ها شما و یا دیگر افراد تیم‌تان فقط چند دقیقه فرصت دارید تا ایده‌تان را برای یک سرمایه‌گذار توضیح دهید.

اسم این ارائه بدین خاطر آسانسوری انتخاب شده است که گاهی اوقات شما در یک آسانسور یک سرمایه‌گذار بسیار مشهور را می‌بینید و فقط چند لحظه فرصت دارید تا ایده‌تان را به او توضیح دهید. پس بهتر است نحوه ارائه‌تان را بارها تمرین کنید و سعی کنید در خلاصه‌ترین حالت ممکن ایده‌تان را به سرمایه‌ گذار توضیح دهید.

مهم‌ترین نکات برای سرمایه گذار در جلسه ارائه چیست؟

شاید بارها از خودتان یا هم تیمی‌های‌تان پرسیده باشید که چه نکاتی برای شخص یا تیم سرمایه گذار اهمیت دارد؟ در حقیقت پاسخ به این سوال کار ساده‌ای نیست چرا که در حوزه‌های مختلف کسب‌وکاری شما با سرمایه‌گذران مختلفی برخورد می‌کنید و شاید انتظار سرمایه‌گذاران هر حوزه با هم فرق داشته باشد.

برای مثال اگر شما یک استارت‌آپ در حوزه ساختمان دارید قطعا سرمایه گذار از شما انتظار دارد که در این حوزه کار کرده باشید و حداقل در پروسه ساخت چند ساختمان حضور داشته باشید. اما زمانی که شما صاحب یک کسب‌وکار در حوزه صادرات محصول هستید قطعا سرمایه‌گذار به دنبال تجربه شما در مسیر واردات ـ صادرات و مبانی مربوط به گمرک است.

پس تا اینجای کار دانستیم که شما در هر حوزه‌ای که مشغول به فعالیت هستید باید اطلاعات مناسب و در خوری داشته باشید تا بتوانید نظر سرمایه‌گذار را جلب کنید. اگر سرمایه گذار متوجه شود که شما در حوزه مورد فعالیت‌تان اطلاعات مناسبی ندارید، شانس جذب سرمایه گذار برای کسب‌وکارتان بسیار کاهش پیدا می‌کند. پس بهتر است همه افراد تیم از آمادگی علمی مناسبی برخوردار باشند و واقعا در حوزه مورد نظر کار کرده باشند.

البته بهتر است این نکته را هم در نظر داشته باشید که در بسیاری از کسب و کارها همه افراد تیم قرار نیست اطلاعات کاملی از آن حوزه داشته باشند اما نیاز است آشنایی نسبتا خوبی با تمامی مبانی آن کسب‌وکار داشته باشند.

برای مثال شرکتی را فرض کنید که در زمینه نقشه‌برداری فعالیت می‌کند، این شرکت قطعا نیاز به یک سایت دارد و مبانی مربوط به دیجیتال مارکتینگ و مباحث فنی سایت نیازمند وجود یک شخص ماهر در این زمینه است. حال اگر این شخص عضو تیم باشد نیازی به داشتن اطلاعات کامل در زمینه نقشه‌برداری نیست اما بهتر است آشنایی مناسبی با این حوزه داشته باشد.

تمامی این مباحث در جلب شدن یا نشدن نظر سرمایه گذار اهمیت دارد و باید سعی کنید در کمترین زمان به چنین آمادگی برسید تا بتوانید مرحله جذب سرمایه را پشت سر بگذارید.

در ادامه مهم‌ترین موضوعاتی که برای سرمایه‌گذار اهمیت دارد را به صورت لیست توضیح داده‌ایم تا بتوانید از آن‌ها استفاده کنید. دقت داشته باشید که داشتن تمامی این ویژگی‌ها باعث جلب نظر سرمایه‌گذار می‌شود و رعایت یک یا چند کدام از این موارد کمک زیادی به جذب سرمایه گذار نمی‌کند.

۱ـ وجود تیم منسجم با مهارت‌های مکمل

اولین موضوعی که نظر سرمایه‌گذاران را جلب می‌کند، تیم شما است. در مرحله جذب سرمایه حداقل ۲ یا ۳ نفر باید به عنوان اعضای تیم در جلسه حضور داشته باشند. افراد موجود در تیم شما باید مهارت‌های مکمل داشته باشند و هر کدام قسمتی از وظایف شرکت را مدیریت کنند. سعی کنید وظایف و مسئولیت‌های مشخص و شفافی برای هر شخص تعریف کنید.

این کار کمک می‌کند تا سرمایه‌گذار برای هر قسمت به شخص مربوطه مراجعه کند و اطلاعات و آمارهای هر مبحث را از شخص مورد نظر بپرسد. اگر اعضای تیم به اندازه کافی مهارت نداشته باشند و یا اطلاعات کاملی در مورد حوزه مورد فعالیت‌شان نداشته باشند سرمایه‌گذار به راحتی متوجه این موضوع می‌شود و از سرمایه‌گذاری در این کسب و کار امتناع می‌ورزد.

داشتن تیم خوب و بامهارت نه تنها در جذب سرمایه کمک زیادی به شما دارد بلکه در پیشرفت کسب و کار نیز بسیار اهمیت دارد. همچنین اعضای تیم باید شناخت درست و کاملی از یک‌دیگر داشته باشند تا در صورت نیاز ادامه صحبت‌ها و توضیحات را به آن شخص بسپارند.

۲ـ ارائه کامل و در عین حال خلاصه

در روز ارائه باید بتوانید سرمایه‌گذران را قانع کنید، قانع کردن سرمایه گذار به ارائه شما بستگی دارد. گاهی اوقات یک ایده و یک کسب‌وکار بسیار خوب به‌خاطر ارائه نامناسب نمی‌توانند نظر سرمایه‌گذار را جلب کنند و حتی در برخی اوقات عکس آن هم اتفاق می‌افتد؛ یعنی یک ایده و کسب‌ و کار نه چندان خوب به خاطر ارائه قوی می‌توانند نظر سرمایه گذار را جلب کنند.

در روز ارائه باید سعی کنید کامل‌ترین توضیحات را به خلاصه‌ترین شکل ممکن بیان کنید، تیم‌های سرمایه‌گذاری در بسیاری از اوقات در طول یک روز ده شرکت و ایده را ارزیابی می‌کنند و زمان زیادی برای شما ندارند. حال این شما هستید که باید یک فایل ارائه کامل و جذاب داشته باشید تا بتوانید در سریع‌ترین زمان ممکن هدف کسب و کارتان را به سرمایه گذار نشان دهید.

ممکن است در برخی اوقات سرمایه گذار زمان بیش‌تری به شما ارائه دهد و این بدین معنا است که نظر او جلب شده است و به دنبال برطرف کردن سوالاتش است. شما برای چنین حالتی هم باید برنامه داشته باشید. برای آشنایی بهتر می‌توانید یک خلاصه کامل به صورت پاورپوینت در اختیار سرمایه گذاران قرار دهید، البته این فایل، جدای از فایل ارائه شما است.

۳ـ بررسی بازار هدف در جلسه جذب سرمایه گذار

شناخت درست و اصولی از بازار هدف یکی از موضوعاتی است که نشان‌دهنده قدرت تحلیلی تیم شما برای رویارویی با رقیبان است. بازار هدف هر کسب و کاری ممکن است بزرگ یا کوچک باشد اما داشتن اطلاعات سهم بازار بسیار مهم است. شما به عنوان یک فعال در حوزه مورد نظرتان باید شناخت درستی از رقیبان آنلاین و آفلاین داشته باشید و همچنین نیاز است تا استراتژی‌های به دست آوردن سهم بازار را هم بیان کنید.