چه کسانی از ICO استفاده می کنند؟

عرضه اولیه صرافی یا IEO چیست؟

وقتی یک پروژه کریپتویی برای ارائه محصول مبتنی بر بلاک چین یا رمز ارز خود، با مشکل کمبود سرمایه رو به شود، یک عرضه اولیه صرافی راه‌اندازی می‌کند. IEO با ICO یا همان عرضه اولیه سکه دارای شباهت‌های بسیاری است.

تفاوت اصلی در اینجا، کمک گرفتن تیم ایده‌پرداز و توسعه‌دهنده پروژه از یک صرافی به منظور پیش بردن فرآیند محسوب می‌شود. کاربران آن صرافی در عرضه شرکت کرده و امکان خرید و فروش توکن مدتی بعد از اتمام روند امکان‌پذیر خواهد شد.

مقدمه

بی‌شمار پروژه بلاک چینی و رمز ارزی تا امروز شکل گرفته و تعداد بسیار زیادی نیز هم‌اکنون در دست توسعه هستند. بیشتر پروژه‌ها به منظور درگیر نگاه داشتن توسعه‌دهندگان و مشارکت‌کنندگان، به نوعی انگیزه مالی نیاز دارند. از طرفی نمی‌توان همیشه به کمک‌های مالی چه کسانی از ICO استفاده می کنند؟ یا مشارکت سخاوتمندانه سهام‌داران متکی ماند.

به همین دلیل برای پیش بردن پروژه یا مخصوصا توسعه و راه‌اندازی اولیه آن، دیر یا زود به دریافت بودجه از بیرون مجموعه احتیاج خواهد شد. یکی از بهترین‌ راه‌ها برای برطرف کردن این نیاز، ایجاد یک عرضه اولیه صرافی و عرضه زود هنگام توکن‌های خود است.

برای توسعه‌دهندگان، روش‌های متعددی به منظور کسب سرمایه وجود دارد. جمع‌آوری بودجه به واسطه سرمایه‌گذاری خطرپذیر (VC –> Venture Capital) اغلب زمان‌بر بوده و ممکن است در نهایت هیچ نتیجه‌ای نداشته باشد. ضرب سکه‌های یک پروژه قبل از راه‌اندازی (Pre-Mine) و نگهداری آن‌ها در یک خزانه راهکار دیگری است، اما احتمالا با انتقادات انجمن رو به رو خواهد شد. IEO مشکلات روش‌های قبل را نداشته و روشی بهتر محسوب می‌شود.

به خاطر بی‌قاعده بودن ICO و در نتیجه افزایش چه کسانی از ICO استفاده می کنند؟ ریسک ورود به طرح‌های کلاهبرداری، نیاز به بهبود این روند حس و IEO در نتیجه متولد شد. ابتدا تصور می‌شد عرضه توکن اوراق بهادار (STO) مشکل را برطرف خواهد کرد، اما این روند فاقد یک سری ویژگی‌های کلیدی و کاملا منحصربه‌فرد عرضه اولیه سکه بوده و از طرفی به شدت درگیر قوانین سخت‌گیرانه و بوروکراسی اداری، نیازمند صرف هزینه‌های زیاد و انتظار فراوان استارتاپ‌ها است. عرضه اولیه صرافی بین این دو روند جمع‌آوری بودجه از بیرون یک مجموعه، تعادل ایجاد می‌کند.

عرضه اولیه صرافی چیست؟

همانطور که از نام آن پیداست، در اینجا به کمک یک صرافی کریپتوکارنسی سرمایه مورد نیاز برای راه‌اندازی و توسعه یک پروژه جدید را جمع‌‌آوری می‌کنیم. در این پلتفرم‌ها ترید انواع دارایی دیجیتال کار متداولی است، اما پروژه مربوط به رمز ارزهای خرید و فروش شده در آن‌ها از قبل راه‌اندازی شده و اکنون عملیاتی و قابل استفاده به شمار می‌روند. در IEO برای به دست آوردن دارایی و ارزش مربوط به یک پلتفرم، در حالی که هنوز راه‌اندازی نشده و حتی ممکن است یک نمونه اولیه نیز نداشته باشد، وجه پرداخت می‌کنید.

از طریق عرضه اولیه صرافی سرمایه‌گذاران بالقوه قادر خواهند بود این دارایی‌ها را قبل از موجود شدنشان در بازار خریداری کنند. به لطف همکاری و کمک یک صرافی برای فروش زود هنگام توکن، کاربران ثبت نام کرده و احراز هویت شده داخل پلتفرم می‌توانند Tokenهای مربوط به یک پروژه خاص را پیش از عرضه آن در بازار کریپتوکارنسی و فراهم شدن امکان ترید توسط عموم کاربران، به دست آورند.

در عرضه اولیه سکه (ICO) فرآیند توسط تیم طرح جلو برده می‌شود،‌ اما در عرضه اولیه صرافی از حمایت چه کسانی از ICO استفاده می کنند؟ یک پلتفرم خرید و فروش کریپتوکارنسی برخوردار هستید. با توجه به همین موضوع، استارتاپ‌ها باید برنامه مشخصی داشته و برای اجرایی کردن اهداف، خیلی جدی فعالیت کنند. در بیشتر موارد، پروپوزال مربوط به IEO به دقت توسط صرافی همکار در عرضه اولیه بررسی می‌شود.

هر چه باشد، یک اکوسیستم خرید و فروش رمز ارزها نامش را به یک توکن جدید و پروژه مربوط به آن برچسب زده و در حال حمایت است. پس باید به دقت به فکر حفظ آبروی خود باشد!

از بین رفتن محدودیت‌ها با IEO

از آن جایی که صرافی‌ها قرار است نام خود را به پروژه‌های در حال راه‌اندازی و جذب سرمایه برچسب بزنند، به شدت دربار‌ه آن‌ها تحقیق کرده و تنها با تیم‌های دارای اعتبار بالا همکاری می‌کنند. ممکن است یک ایده ارتباط داده شده به بلاک چین و کریپتوکارنسی، خیلی جذاب و خارق‌العاده به نظر رسیده و هوش و حواس سرمایه‌گذاران را ببرد، اما یک صرافی از همه ایده‌ها حمایت نکرده و با موارد واقع‌بینانه و مخصوصا دارای نقشه راه روشن همکاری خواهد کرد.

اگرچه شبیه زمان عرضه توکن اوراق بهادار (STO) در اینجا نیز ریسک برای سرمایه‌گذاران به خاطر وجود قوانین محدود‌کننده کاهش یافته است، اما همچنان خبری از محدودیت‌های دست و پا گیر STO برای دو طرف نیست؛ تیم توسعه‌دهنده به خاطر احراز هویت اجباری صورت گرفته توسط صرافی همکار خود، کمتر درگیر رگولاتوری‌ها شده و افراد نیز از سراسر دنیا قادر به شرکت در عرضه اولیه صرافی و سرمایه‌گذاری خواهند بود.

جالب است بدانید چیزی تحت عنوان پیش عرضه اولیه سکه (Pre-ICO) نیز وجود دارد که به معنی تامین بودجه مورد نیاز برای برگزاری خود ICO است. حتی اگر یک پروژه دارای ایده‌ای بی‌نظیر و آینده‌دار باشد، در صورتی عدم تبلیغات کافی برای معرفی آن، قادر به جذب سرمایه نخواهد بود. به لطف عرضه اولیه صرافی طرح به سمع و نظر بی‌شمار فعال حوزه کریپتوکارنسی رسیده و زبان به زبان تبلیغ می‌شود.

چرا پروژه‌های بلاک چینی عرضه اولیه صرافی انجام می‌دهند؟

کسب بودجه برای راه‌اندازی و اجرایی کردن یک پروژه کار راحتی نیست. اگر این طرح مرتبط با فناوری بلاک چین و مربوط به رمز ارزها باشد، به خاطر نوظهور بودن آن‌ها، کار دشوارتر خواهد شد. همیشه رقبای زیادی وجود داشته و با ایده‌های خلاقانه خود، در تلاش برای جلب توجه سرمایه‌گذاران بالقوه هستند. هر کسی قادر نیست از طریق روش‌های سنتی، بودجه مورد نیازش را تامین کند.

در یک عرضه اولیه صرافی به خاطر ارائه یک دارایی دیجیتال جدید به کاربران کنونی بازار کریپتوکارنسی، شانس موفقیت افزایش پیدا می‌کند. از طرفی برخلاف ICO، که یکی از مشکلاتش را عدم اطمینان سرمایه‌گذاران بالقوه به تیم پروژه و آینده آن بیان کردیم، در اینجا طرح، نام صرافی برگزارکننده IEO را یدک می‌کشد.

به خاطر اعتبار نام صرافی، حس اعتماد و آسودگی خاطر شدیدا افزایش پیدا می‌کند. با این حال، شدیدا توصیه می‌کنیم قبل از سرمایه‌گذاری در یک عرضه اولیه صرافی تحقیقات خود را انجام داده و لزوما به خاطر پشتیبانی یک صرافی، حتی بزرگترین‌ها نام‌ها در دنیای کریپتوکارنسی، در کمپین شرکت نکنید.

جالب است بدانید اغلب، بودجه مورد انتظار پروژه‌ها خیلی سریع تامین شده و حتی مبالغ بالاتری نیز به دست می‌آیند. البته این موضوع ارتباط مستقیمی به چشم‌انداز طرح، کاربردها و میزان جذابیت آن دارد. بعد از به پایان رسیدن روند عرضه اولیه، توکن شبیه دیگر انواع رمز ارزها به عنوان یک دارایی قابل خرید و فروش در صرافی فهرست خواهد شد.

مقایسه IEO و ICO

روی کاغذ، مفهوم عرضه اولیه صرافی شبیه عرضه اولیه سکه به نظر می‌رسد. در یک بازه زمانی بین سال 2017 الی 2018، وقتی با حباب ICO و انفجار پروژه‌های بلاک چینی در پی جمع‌آوری سرمایه رو به رو شدیم، هر روز تعداد زیادی عرضه ایجاد و سازماندهی می‌شد. تعداد قابل توجهی از آن‌ها موفق به جذب میلیون‌ها دلار پول شدند، هر چند با انبوهی از پیشنهادات گمراه‌کننده و همچنین کلاهبرداری نیز مواجه بودیم؛ به خاطر نبود قوانین نظارت‌کننده، که همچنان فقدانشان به شدت احساس می‌شود، در این دوره بسیاری اقدام به کلاهبرداری کردند.

ICO طی چند سال اخیر شکل بهتری به خود گرفت و در نهایت IEO متولد شد. به چه کسانی از ICO استفاده می کنند؟ عقیده بسیاری، عرضه اولیه صرافی در مقایسه با روش دیگر از اعتبار بسیار بالاتری برخوردار بوده و حس اطمینان خاطر بیشتری به سرمایه‌گذاران می‌بخشد، چرا که معضل فقدان نظارت بر کمپین‌ها تا حد زیادی برطرف شد. بسیاری از عرضه‌های اولیه سکه، قوانین ارائه اوراق بهادار در ایالات متحده آمریکا را زیر پا گذاشتند، به همین دلیل در دوران حباب ICO دادخواست‌های متعددی ایجاد و پول برخی سرمایه‌گذاران به آن‌ها برگردانده شد.

شرکت در یک ICO با ریسک‌های فراوانی همراه است. سرمایه‌گذاران با امید به دریافت تعداد مشخصی توکن متعلق به پلتفرم در حال راه‌انداری، مقداری اتر، بیت کوین یا رمز ارزی دیگر به یک قرارداد هوشمند یا وب سایت ارسال می‌کنند.

یک فرد حتی با داشتن اطلاعات فنی جزئی درباره توسعه قرارداد هوشمند و طراحی وب سایت، می‌تواند ایده‌ای شگفت‌انگیز سر هم کرده و با راه انداختن بوق و کرنا در سرتاسر اینترنت، اقدام به جمع‌آوری پول کند.

این روش اگرچه برای برگزارکننده عرضه اولیه سکه دارای مزیت‌های فوق‌العاده‌ای است، اما از دیدگاه سرمایه‌گذاران، از یک محیط سرمایه‌گذاری ایده‌آل شدیدا دور بوده و ریسک از دست دادن پول را به واسطه کلاهبرداری‌های کریپتویی افزایش می‌دهد.

در عرضه اولیه صرافی این ریسک شدیدا کاهش پیدا می‌کند. در اینجا افراد مایل به همکاری در تامین بودجه یک پروژه، به جای واریز مستقیم به آدرس یک قرارداد هوشمند، از طریق والت‌های داخل خود صرافی اقدام به ارسال وجه می‌کنند.

با در نظر گرفتن الزامات سفت و سختی که صرافی‌ها برای برپایی یک IEO در نظر می‌گیرند، پروژه‌های متقلب و تیم‌های فاقد برنامه کاری شفاف، که هدشان نه ارائه محصولی خوب بلکه خالی کردن جیب بقیه از طریق طرحی فاقد ارزش است، قادر به برگزاری یک عرضه اولیه صرافی نخواهند بود.

در مقایسه با ICO، یک IEO ریسک کمتر و انعطاف‌پذیری بیشتری دارد. توکن‌ بعد از اتمام عرضه اولیه، در صرافی برگزارکننده این فرآیند لیست شده و قابل خرید و فروش خواهد بود. برای سرمایه‌گذاران، به خاطر فراهم بودن امکان خروج سریع از پوزیشن، IEO گزینه به مراتب بهتری به شمار می‌رود.

یک IEO چطور سازماندهی می‌شود؟

اگرچه فناوری بلاک چین تقریبا جدید است، اما طی گذشت حدود دوازده سال ظهور آن به واسطه تولد بیت کوین، استارتاپ‌ها و شرکت‌های کریپتویی زیادی شکل گرفته‌اند. بسیاری از آن‌ها برای جذب کردن سرمایه‌گذاران به واسطه رویدادهای عرضه اولیه سکه یا عرضه اولیه صرافی با یکدیگر در رقابت هستند.

وقتی تیم توسعه یک پروژه مرتبط با بلاک چین تصمیم به راه‌اندازی IEO گرفت، تا قبل از دریافت اولین دلار بودجه، باید روند نسبتا پیچیده‌ای را طی کند. اگرچه در مقایسه با زمان حضور در بازارهای بورس و تلاش برای فروش سهم خود در آن‌ها، محدودیت‌ها و دردسرها کمتر هستند، اما مسئولان پروژه همچنان باید موارد متعددی را برآورده کنند. داشتن یک مدل بیزینسی مستحکم، اعضای باتجربه، یک مورد استفاده مناسب برای این فناوری و مخصوصا ارائه یک وایت پیپر قوی کاملا ضروری هستند.

مورد بعدی مشخص کردن هارد کپ یا سافت کپ است. منظور از هارد کپ این است که برگزارکننده عرضه اولیه صرافی سقف مشخصی را در نظر گرفته و سرمایه‌ای بیشتر از آن انباشت نکند. در سافت کپ، اجرا‌کننده IEO با وجود در نظر گرفتن یک هدف مشخص (حداقل بودجه مورد نیاز)، تا پایان یک بازه زمانی مشخص سرمایه بیشتر از حد نیاز اولیه را نیز پذیرا است.

بعد از گرفتن این تصمیمات، اگر به جای ICO تصمیم برگزاری یک عرضه اولیه صرافی است، باید یک پلتفرم به این منظور انتخاب کرد. به عنوان نمونه بایننس به عنوان بزرگترین صرافی رمز ارزی دنیا را در نظر بگیرید.

اکسچنج نام برده سرویس ویژه‌ای به این منظور به نام بایننس لانچ‌پد (Binance Launchpad) راه‌اندازی کرده و تا امروز، تعداد بسیار زیادی به لطف چه کسانی از ICO استفاده می کنند؟ آن سرمایه مورد نیاز اولیه‌شان را به دست آورده‌اند. به عنوان نمونه‌هایی موفق از این طرح‌ها می‌توان به بیت تورنت (BTT)، بند پروتکل (BAND)، اکسی اینفینیتی (AXS)، آلفا فایننس لب (ALPHA) و وازیر ایکس (WRX) اشاره کرد.

سایر صرافی‌ها نیز پلتفرم‌های IEO اختصاصی‌ خود را راه‌اندازی کرده‌اند و مزایا، معایب و شروط خاصی در مقایسه با بایننس لانچ‌پد دارند. جالب است بدانید با وجود متداول بودن این روند تامین بودجه از چند سال قبل، محبوبیت آن بعد از راه‌اندازی سرویس بایننس لانچ‌پد به شدت افزایش یافت.

بر اساس اعلام وب سایت ICObench، در سال 2019 بالای پنجاه عرضه اولیه صرافی برگزار و طی آن‌ها بیش از 159 میلیون دلار سرمایه جمع‌آوری شد.

محدودیت‌های ICO دنیای کریپتوکارنسی را به سمت IEO سوق داد. این فرآیند جدید نیست، اما نخستین عرضه اولیه صرافی در مقیاس بزرگ در ژانویه سال 2019 شکل گرفت. در این تاریخ بنیاد ترون، اقدام به عرضه اولیه توکن‌های پلتفرم بیت تورنت کرد.

(ICO (Initial Coin Offering چیست؟

ICO (عرضه ی اولیه‌‌ی سکه) روشی جدید برای جذب سرمایه است. ICO فرآیندی است که در آن استارتاپ‌های فناورانه که غالباً از بخش ارزهای دیجیتالی هستند، یک کوین دیجیتالی یا توکن خلق می‌کنند و آن را در معرض فروش عمومی قرار می‌دهند. این فرآیند جایگاهی مابین عرضه‌ی اولیه‌ی عمومی سهام و تامین سرمایه‌ی جمعی دارد.

معمول‌ترین سوالاتی که در مورد ICO مطرح می‌شوند این‌ها هستند:

ICO چیست؟

عرضه‌ی اولیه‌ی سکه یا توکن که ICO نام دارد، روشی برای استارتاپ‌های معمولاً جوان برای جذب سرمایه‌ای است که در بازارهای سرمایه‌ی سنتی می‌چرخد. برخی از این عرضه‌های سکه، توکنی را می‌فروشند که می‌تواند در یک سرویس آنلاین مورد استفاده قرار گیرد؛ برخی سهام معادل را در یک صندوق سرمایه‌گذاری می‌فروشند. توکن می‌تواند برای تقویت کاربردها و اهداف خاص استفاده شود؛ به همین دلیل بعضی‌ها آن را پول قابل برنامه‌ریزی خطاب می‌کنند.

ICO چگونه کار می‌کند؟

در یک ICO یک شرکت ارز دیجیتالی جدیدی ایجاد کرده و آن را در معرض فروش عمومی قرار می‌دهد. نخستین ارز دیجیتال یعنی بیتکوین یک پروژه‌ی نرم افزاری چه کسانی از ICO استفاده می کنند؟ متن باز است یعنی هرکسی می تواند کد منبع را کپی کرده و نسخه‌ی خود را ایجاد کند. پلتفرم ارز دیجیتالی دیگر یعنی اتریوم، برای ایجاد توکن، کدینگ را استاندارد کرد. این کار ایجاد کوین‌های جدید را آسان کرد و همین سبب رشد سریعش شد.

در مورد چه حجمی از پول صحبت می‌کنیم؟

در فصل سوم 2017، 105 عرضه‌ی سکه به ارزش 32/1 میلیارد دلار انجام شد. این بیش از تعداد 67 عرضه به میزان 956 میلیون دلار نیمه‌ی اول 2017 است. میزان ICO در سال 2017 بیش از بیست برابر سال 2016 بوده است.

اگرچه این مبالغ به دلار بیان می‌شود اما سرمایه‌گذاری با بیتکوین و اتریوم صورت گرفته است.

عرضه‌ی سکه به حدی سریع رشد کرده که با جذب سرمایه‌ی ونچر کپیتال ها قابل مقایسه است. در فصل سوم 2017 ، چه کسانی از ICO استفاده می کنند؟ 32/1 میلیارد دلار از طریق عرضه‌ی سکه جذب شد که نزدیک به میزان 41/1 میلیارد دلار جذب شده توسط شرکت‌های فناورانه‌ی در مرحله‌ی اولیه است. در فصل اول، جذب سرمایه از فرشتگان سرمایه‌گذار و مرحله ی بذری از ونچر کپیتال‌ها مجموعاً 43/1 میلیارد دلار بود اما عرضه ی سکه فقط 38 میلیون دلار بود.

جذب سرمایه‌های شخصی چه حجمی دارند؟

بزرگترین 262 میلیون دلار بود که توسط یک استارتاپ به نام Protocol Labs برای بازار حافظه ی کامپیوتر به نام Filecoin جذب شد. قبل از سال 2017 بزرگترین عرضه‌ی سکه متعلق به یک پروژه به نام DAO بود که 152 میلیون دلار جذب کرد اما حدود یک سوم از آن پول توسط هکرها دزدیده شد.

چه نوع شرکت‌هایی سکه عرضه می‌کنند؟

عمدتاً شرکت‌های فناور و به طور دقیق‌تر در بخش کریپتوکارنسی. اغلب اوقات برای شخصی که در خارج از گود ایستاده است درک کردن پروژه کار سختی است.

من دقیقاً چه می‌خرم؟

نام ICO (عرضه ی اولیه ی سکه) بسیار شبیه IPO (عرضه ی عمومی اولیه) است. IPO فروش تحت نظارت اوراق بهادار است. چیزی که شما در یک ICO می خرید بسیار متفاوت است. اغلب این دارایی‌ها برای دسترسی به نوعی از خدمات یا اپلیکیشن طراحی شده‌اند. به این ترتیب آن ها شبیه توکن‌هایی هستند که شما عادت دارید از مسابقات ویدیویی دریافت کنید یا شبیه پیش فروش بلیط‌های یک نمایش خیابانی.

چگونه می‌توانم یکی بخرم؟

شما به یکی از ارزهای دیجیتالی که به آن‌ها اشاره شد نیاز دارید (اتریوم یا بیتکوین) و یک کیف پول دیجیتالی. در اصل شرکت‌ها عرضه‌هایشان را از طریق وبسایت‌های خودشان انجام می‌دهند، بنابراین شما ارز دیجیتالی را مستقیماً به کیف پولی که شرکت نگهداری می‌کند می‌فرستید. اما بعضی از شرکت‌ها کمی متفاوت عمل می‌کنند و به دنبال بهترین ترکیب شرایط هستند. اگر عرضه را از دست بدهید بسیاری از سکه‌ها بعداً در مبادلات دیجیتال در بازار ثانویه انجام می‌شود؛ بسیار شبیه یک سهام بعد از IPO شدن.

یک کسب‌وکار برای ایجاد یک ICO به چه چیزی نیاز دارد؟

شما به یک کد صحیح، داستانی برای فروش و کمی خوش شانسی نیاز دارید. عرضه‌ی اولیه‌ی سکه می‌تواند میلیون‌ها دلار در عرض چند دقیقه جذب کند؛ چیزی که می‌تواند برای یک شرکت جدید برکت باشد یا بلا.

چگونه می‌توانم قانونی بودن یا نبودن یک عرضه‌ی سکه را تشخیص دهم؟

آسان‌ترین راه تشخیص تقلب از طریق اطلاعات است. هرچه اطلاعات کمتر باشد احتمال کلاهبرداری بالاست. آیا استارتاپ مالکیت قابل شناسایی دارد؟ آیا محصول قابل ارائه دارد؟ آیا برای محصول کد دارد؟ آیا مشاوران خارجی دارد؟ آیا مشاور حقوقی دارد؟ اگر شرکت اظهاراتی مانند «ما توسط یک نهاد خاص حمایت می شویم» دارد اما مشخصاتی ارائه نمی‌کند این یک علامت هشدار است.

ناظران و قانون‌گذاران کجای کارند؟

آن ها به سرعت در حال وروداند. کمیسیون‌های اوراق بهادار و ارزی به تازگی به عرضه‌ی سکه علاقه نشان داده‌اند و چین و کره اخیراً آن را ممنوع کرده‌اند. نظارت بر عرضه می‌تواند اطلاعات استاندارد شده‌ی بیشتری در اختیار قرار دهد تا سرمایه‌گذاران بتوانند تصمیمات بهتری بگیرند.

اگر یک کلاهبرداری نباشد باید بخرم؟

کلاهبرداری نبودن یک عرضه به معنای موفق شدن آن نیست. نرخ موفقیت شرکت‌های جدید بسیار پایین است. ممکن است به یک ایده‌ی سرمایه‌گذاری با یک محصول امیدوارکننده برخورد کنید که یک تیم قانونی و خوب دارند اما شرکت همچنان در یافتن بازار ناموفق باشد. بسیاری از عرضه‌های سکه توسط افرادی انجام می شوند که فقط چند هفته است که کار کردن روی ایده ی خود را آغاز کرده‌اند. برای تحمل کردن زیان خودتان را آماده کنید.

عرضه اولیه صرافی یا IEO چیست و چه تفاوتی با ICO دارد؟

تاکنون تعداد زیادی پروژه بلاکچینی شکل گرفته و تعدادی دیگری نیز در حال توسعه هستند. برخی از این پروژه‌ها برای حفظ توسعه‌دهندگان، نیازمند یک انگیزه مالی هستند؛ از طرفی اتکای همیشگی به کمک‌های مالی سرمایه‌گذاران، کار درستی نیست. به همین دلیل برای راه‌اندازی یک پروژه، به دریافت بودجه از بیرون مجموعه نیاز است. کسب بودجه برای توسعه‌دهندگان با روش‌های مختلفی امکان‌پذیر است. البته برخی از این روش‌ها با مشکلاتی همراه هستند. ضرب سکه‌های پروژه و نگهداری آن‌ها روش دیگری برای جذب بودجه است که در بیشتر اوقات با انتقادات انجمن روبه‌رو می‌شود. IEO یا عرضه اولیه صرافی یکی از بهترین روش‌های تأمین بودجه برای یک پروژه است که مشکلات روش‌های قبلی را ندارد و در روند جمع‌آوری بودجه از بیرون یک مجموعه تعادل ایجاد می‌کند. حال لازم است بدانید عرضه اولیه صرافی یا IEO چیست؟

عرضه اولیه صرافی یا IEO چیست؟

عرضه اولیه صرافی یا IEO به جمع‌آوری سرمایه مورد نیاز برای راه‌اندازی و توسعه یک پروژه جدید مربوط می‌شود. در واقع IEO را می‌توان روشی برای جمع‌آوری سرمایه به کمک یک صرافی رمزارز معتبر دانست. در چنین پلتفرمی، ‌ترید انواع سرمایه‌های دیجیتال کار رایجی است. اما باید توجه داشت که پروژه مربوط به ارزهای خریدوفروش شده در آن‌ها از پیش راه‌اندازی شده و اکنون قابل اجرا است.

در IEO برای کسب سرمایه و ارزش مربوط به یک پلتفرم باید پیش از راه‌اندازی آن وجه مشخصی پرداخت نمایید. عرضه اولیه صرافی، این فرصت را در اختیار سرمایه‌گذاران بالقوه قرار می‌دهد تا این سرمایه‌ها را قبل از موجود شدن، در بازار خریداری کنند. به عبارتی دیگر با همکاری یک صرافی می‌توان توکن‌های مربوط به یک پروژه مشخص را پیش از عرضه آن در بازار و پیش از امکان خرید آن برای عموم، به‌دست آورد.

لازم است استارتاپ‌ها برنامه مشخصی داشته باشند و برای اجرایی شدن اهداف خود تلاش کنند. معمولاً پروپوزال مربوط به IEO، به ‌وسیله صرافی همکار در عرضه اولیه به دقت بررسی می‌شود؛ چرا که در این فرایند قرار است یک اکوسیستم خریدوفروش ارز دیجیتال، نامش را به یک توکن جدید و پروژه مربوط به آن برچسب بزند. در نتیجه لازم است که حفظ آبروی خود را نیز در نظر بگیرد.

مزایای عرضه اولیه صرافی یا IEO چیست؟

• حفظ امنیت سرمایه‌گذار و توسعه دهنده: با توجه به اینکه پلتفرم برگزارکننده IEO، تمامی قوانین و مقررات تعیین شده را مدیریت می‌کند، نقش زیادی در تأمین امنیت سرمایه‌گذار و توسعه‌ دهنده دارد.
• سهولت در خریدوفروش توکن: پس از گذشت چند روز از اتمام عرضه اولیه صرافی، توکن مربوط به آن در لیست سرمایه‌های پشتیبانی شده قرار می‌گیرد. در قیاس با زمان ارائه این توکن در یک عرضه اولیه سکه، نقد شوندگی رمزارز (لیکوییدیتی) به طرز چشمگیری افزایش می‌یابد.
• افزایش تعداد کاربران و حجم‌ ترید در صرافی: با توجه به جذابیت پروژه، تعدادی کاربر ناآشنا از طریق پلتفرم عرضه ‌کننده توکن، وارد آن شده و پس از ثبت‌نام، سرمایه مورد نیاز را واریز می‌کنند. در این میان صرافی نیز از فواید عرضه اولیه بی‌نصیب نخواهد ماند.
• افزایش اطمینان خاطر سرمایه ‌گذاران: سرمایه‌ گذاران به‌صورت مستقیم با تیم توسعه پروژه در ارتباط نیستند و صرافی، واسطه بین آن‌ها است. درواقع ارتباط افراد به کمک صرافی انجام می‌پذیرد؛ چراکه اعتبار صرافی‌ها از حرفه‌ای‌ترین شرکت‌ها هم بیشتر است.
• روان بودن فرایند: پیش از هر اقدامی صرافی باید از مشارکت ساده و سریع کاربران در فضای کریپتوکارنسی اطمینان حاصل نماید.
• کاهش کلاهبرداری: با توجه به موضوعِ احراز هویت شرکت‌ها توسط صرافی، امکان حضور تیم‌های ناشناس در میان توسعه‌دهندگان امری غیرممکن است؛ از همین ‌رو تیم توسعه‌دهنده در پایان کار قادر به فرار با سرمایه نخواهد بود. همچنین از آنجا که محدودیت‌های در نظر گرفته‌ شده برای پروژه‌های عرضه اولیه صرافی بسیار زیاد است، امکان ورود کلاه‌برداران در این حوزه غیرممکن خواهد بود.
• بهره‌مندی توسعه‌دهنده از پلتفرمی بزرگ: در هر صرافی، روزانه تعداد زیادی از کاربران مشغول فعالیت هستند. یک توکن IEO این امکان را دارد که از اعتبار این سیستم بهره‌مند شود و از آن‌جا که در معرض دید تعداد زیادی کاربر فعال در حوزه کریپتوکارنسی قرار می‌گیرد، با سرعت بیشتری وایرال می‌شود.

معایب عرضه اولیه صرافی یا IEO چیست؟

• اجباری بودن احراز هویت: حفظ حریم خصوصی و امکان انجام تراکنش‌های ناشناس از اصلی‌ترین ویژگی‌های ارزهای دیجیتال است؛ اما مسیری که سرمایه‌گذاران برای حضور در یک IEO طی می‌کنند، با این ویژگی در تضاد است. به هر حال این ویژگی هم می‌تواند عیب محسوب شود و هم یک مزیت.
• تعداد اندک سرمایه‌گذاران: شکایت‌های زیادی درباره چگونگی برگزاری عرضه اولیه صرافی وجود دارد. بعضی از پلتفرم‌ها فروش را به تعداد محدودی از کاربران سرمایه‌دار اختصاص می‌دهند و امکان کسب سود را از افراد معمولی سلب می‌کنند.
• افزایش قوانین و محدودیت‌ها: بعضی از کشورها، برای برگزاری ICO (عرضه اولیه سکه) محدودیت‌های بسیاری در نظر گرفته‌اند؛ به طوری ‌که این محدودیت‌ها دامن‌گیر IEO نیز شده است. اگرچه تفاوت‌های زیادی بین دو فرایند نام‌برده وجود دارد، اما هر دوی آن‌ها براساس یک اصول مشابه راه‌اندازی شده‌اند.
• فومو: مهم‌ترین مسئله برای شرکت در یک IEO، شناخت کافی نسبت به شرایط برگزاری این فرایند است. هیچوقت براساس حرف‌ها و تحلیل‌های دیگران در یک عرضه اولیه صرافی شرکت نکنید؛ چرا که ممکن است برخی از توسعه‌دهندگان، برای افزایش حجم سرمایه جمع‌آوری شده، نسبت به اصل پروژه اغراق کنند.
• دستکاری بازار: به‌ طور معمول توکن‌های عرضه‌شده در یک IEO، از پیش ساخته شده‌اند؛ به همین دلیل لازم است پیش از سرمایه‌گذاری، میزان پویایی تخصیص و توزیع را بررسی و ارزیابی کنید. چراکه در مواقعی تیم توسعه‌دهنده و صرافی بخشی از توکن‌ها را نزد خود نگه می‌دارند و ممکن است به ‌طور مصنوعی قیمت‌ها را بالا ببرد.
• وجود ربات‌ها: وجود ربات‌ها یکی از اصلی‌ترین معضلات در یک IEO است؛ زیرا برخی از افراد می‌توانند از طریق این ربات‌ها در روند فروش توکن‌ها تداخل ایجاد کنند و سهم زیادی از توکن‌ها را بدون فاش ‌شدن موضوع برای خود خریداری کنند.

عرضه اولیه صرافی توسط پروژه‌های بلاکچین

روش بلاکچین برای عرضه اولیه صرافی یا IEO چیست؟ همان‌طور که می‌دانید به‌دست آوردن بودجه با هدف راه‌اندازی یک پروژه، کاری نیست که به سادگی انجام شود و در صورتی که این طرح در حوزه ارزهای دیجیتال و فناوری‌های بلاکچین باشد، از دشواری بسیار بیشتری برخوردار خواهد بود. از آنجا که بازار رقابتی امروز نسبت به گذشته داغ‌تر است، هر کسی نمی‌تواند بر اساس روش‌های سنتی گذشته، این بودجه را از آن خود کند. استفاده از عرضه اولیه صرافی به منظور ارائه یک دارایی دیجیتال جدید به کاربران سبب افزایش شانس موفقیت برای تأمین این بودجه می‌شود.

از طرف دیگر به ‌خاطر معتبر بودن نام صرافی، میزان اعتماد و حس امنیت‌ خاطر به شدت افزایش می‌یابد. با این حال بهتر است پیش از شرکت در کمپین‌ها و سرمایه‌گذاری در یک عرضه اولیه صرافی، تحقیقات لازم را انجام دهید و بدون اطلاع و آگاهی به هر صرافی، حتی معروف‌ترین نام‌ها اعتماد نکنید.

بودجه مورد نیاز پروژه‌ها معمولاً به سرعت و در کمترین زمان تأمین می‌شود و در برخی از موارد حتی مبالغ بسیار بالاتری به‌‌دست می‌آیند. البته باید این نکته را یادآوری کرد که این مسئله فاکتورهایی نظیر چشم‌انداز طرح، میزان جذابیت و کاربردهای آن بستگی دارد. پس از پایان روند عرضه اولیه، این توکن مشابه سایر رمزارزها به ‌عنوان یک دارایی دیجیتال در فهرست صرافی قرار می‌گیرد و امکان خریدوفروش آن وجود خواهد داشت.

مقایسه IEO و ICO؛ تفاوت IEO و ICO چیست؟

شاید برای شما هم سوال به وجود آمده باشد که تفاوت IEO و ICO چیست؟ این دو شاید در ابتدا از نظر مفهوم شباهت زیادی با هم داشته باشند؛ اما در فاصله زمانی بین سال 2017 تا 2018، پس از مواجهه با حباب ICO و انفجار پروژه‌های بلاکچینی به‌ دنبال جمع‌آوری سرمایه، روزانه تعداد قابل‌توجهی عرضه اولیه ایجاد و سازمان‌دهی می‌شد. بخش زیادی از این عرضه‌های اولیه توانستند میلیون‌ها دلار پول جذب کنند؛ با این حال در این دوره به ‌دلیل عدم وجود قوانین مناسب، کلاهبرداری‌های بسیاری نیز صورت گرفت که منبع آن را می‌توان پیشنهادات نامناسب و گمراه‌کننده معرفی کرد. پس از گذشت مدتی، ICO شکل بهتری به خود گرفت و پس از آن IEO متولد شد. با توجه به عقیده عده زیادی از کاربران، عرضه اولیه صرافی، از اعتبار بسیار بالاتری نسبت به روش ICO برخوردار می‌باشد و معضل عدم نظارت بر کمپین‌ها را تا حد زیادی برطرف کرده است؛ از همین‌ رو باعث امنیت ‌خاطر سرمایه‌گذاران شده است.

تعداد زیادی از عرضه‌های اولیه سکه، قانون‌شکنی کردند و مقررات ارائه اوراق بهادار در آمریکا را زیر پا گذاشتند؛ از همین‌ رو دادخواست‌های بسیاری در دوران حباب ICO اجرا و دارایی بعضی از سرمایه‌گذاران به آن‌ها بازگردانده شد.

شرکت در یک ICO با ریسک‌های زیادی مواجه است. این در حالی است که در عرضه اولیه صرافی یا IEO این ریسک به طرز چشمگیری کاهش می‌یابد. IEO در مقایسه با ICO، از ریسک کمتری برخوردار است. توکن مورد نظر پس از اتمام عرضه اولیه، در فهرست صرافی برگزارکننده قرار می‌گیرد و قابل خریدوفروش است. بدون شک IEO گزینه بسیار بهتری برای سرمایه‌گذاران است؛ چراکه در صورت بروز هر مشکلی امکان خروج سریع از فناوری IEO وجود دارد.

سازماندهی یک IEO

بیش از یک دهه از ظهور ارزهای دیجیتال می‌گذرد و در این بین استارتاپ‌ها و شرکت‌های زیادی شکل گرفته‌اند که برای جذب سرمایه‌گذاران به ‌واسطه رویدادهای عرضه اولیه صرافی یا رویدادهای عرضه اولیه سکه، به رقابت با یکدیگر می‌پردازند. در صورتی که یک تیم توسعه پروژه مرتبط با بلاکچین، قصد راه‌اندازی IEO داشته باشد باید تا پیش از دریافت اولین بودجه، مسیر پیچیده‌ای را طی کند. البته در این مسیر میزان محدودیت‌ها و دردسرها نسبت به بازارهای بورس کمتر است. اما لازم است مسئولان پروژه فاکتورهای بسیاری را مورد ارزیابی قرار دهند.

برای این منظور داشتن یک تیم باتجربه، یک مدل بیزینسی مستحکم و ارائه یک وایت‌پیپر (نوعی گزارش) از جمله موارد ضروری در این فرایند هستند. مسئله بعدی تعیین هاردکپ یا سافت‌کپ است. هاردکپ به این معنی است که برگزارکننده عرضه اولیه، میزان مشخصی از سرمایه را درنظر می‌گیرد تا سرمایه‌ای بیشتر از حد نیاز انباشت نکند. این در حالی است که در سافت کپ برگزارکننده IEO با در نظر گرفتن حداقل بودجه مورد نیاز، تا پایان یک بازه زمانی مشخص، سرمایه‌ای بیش از حد نیاز اولیه را نیز می‌پذیرد.

حال لازم است پلتفرمی با این منظور انتخاب شود. به‌طور مثال بایننس را که یکی از بزرگترین صرافی‌های رمزارز دنیا است در نظر بگیرید. این اکسچنج سرویس مشخصی با نام بایننس لانچ‌پد راه‌اندازی کرده است که تاکنون افراد زیادی از طریق آن سرمایه مورد نیازشان را کسب نموده‌اند. برخی از این نمونه‌ها عبارتند از: بند پروتکل، بیت تورنت، آلفا فایننس لب، واریز ایکس و…. سایر صرافی‌ها نیز پلتفرم‌های منحصر به ‌فرد خودشان را راه اندازی کرده‌اند که دارای ویژگی‌ها و قابلیت‌های مشخصی است.

به ‌طور کلی محدودیت‌های موجود در ICO، سازماندهی IEO را به موضوعی جدی در دنیای کریپتوکارنسی تبدیل کرد. موفقیت‌های کسب شده در این حوزه باعث شد که صرافی‌های متعددی برای راه‌اندازی IEO اعلام آمادگی کنند.

حذف محدودیت‌ها به کمک IEO

با توجه به این موضوع که صرافی‌ها به دنبال برچسب نام خود به پروژه‌های در حال راه‌اندازی و جذب سرمایه هستند، با دقت و ظرافت بسیاری درباره آن‌ها تحقیق می‌کنند؛ بنابراین تنها با تیم‌های معتبر و حرفه‌ای همکاری می‌کنند. در برخی از مواقع ایده‌های مرتبط با بلاکچین و کریپتوکارنسی بسیار جذاب به نظر می‌رسند. اما یک صرافی با تجربه از تمامی ایده‌ها حمایت نمی‌کند و با موارد واقع‌بینانه و دارای اعتبار، همکاری می‌کند.

در IEO برخلاف فرایند STO (فرایند شرکت سهامی عام) خبری از فعالیت‌های محدودکننده نیست؛ تیم توسعه‌دهنده براساس احراز هویت اجباری توسط صرافی همکار خود، درگیر رگولاتوری‌ها نمی‌شود و تمامی افراد در هر نقطه‌ای از دنیا می‌توانند در عرضه اولیه صرافی شرکت کنند.

جالب است بدانید که موضوعی به نام پیش عرضه اولیه سکه نیز وجود دارد که از آن به ‌عنوان تأمین بودجه مورد نیاز جهت برگزاری ICO نیز یاد می‌شود. در چنین شرایطی پروژه‌ای پیروز میدان است که علاوه‌بر داشتن ایده‌های خلاق و آینده‌دار، از تبلیغات کافی و مناسب نیز بهره‌مند باشد.

سخن پایانی

ظهور عرضه اولیه صرافی یا IEO باعث شد که بیشتر مشکلات موجود در ICO رفع گردد. یکی از بزرگترین مزیت‌های IEO نسبت به سایر روش‌های جذب سرمایه، وجود محدودیت‌هایی است که دست کلاهبرداران را از آن کوتاه می‌کند. البته هیچ روشی مصون از مشکلات احتمالی نیست. اما براساس تحقیقات و آمار به‌دست آمده احتمال نفوذ کلاهبرداران در IEO بسیار کمتر از روش ICO است. به یاد داشته باشید که مهم‌ترین نکته برای شرکت در یک IEO، مطالعه دقیق و تحقیق کافی درباره تیم توسعه‌دهنده آن است. حتی درباره مطمئن‌ترین پروژه‌ها که توسط بهترین صرافی‌ها مثل بایننس پشتیبانی می‌شوند، باید تحقیق انجام دهید. پایین آمدن ریسک شکست به لطف IEO، به معنی صفر شدن آن نیست. در این مقاله سعی کردیم به پرسش “ieo چیست؟” پاسخی کامل بدهیم؛ برای مطالعه بیشتر، می‌توانید به سایر محتوای کارگزاری ارز دیجیتال ompfinex مراجعه نمایید.

نحوه شناسایی بهترین ICO برای سرمایه گذاری | کاربرد آی سی او چیست ؟

نحوه شناسایی بهترین ICO برای سرمایه گذاری و ترید موضوعی است که امروز قصد داریم به توضیح و بررسی آن بپردازیم. حتماً شما هم می‌دانید که امروزه ارزهای دیجیتال و نحوه کسب درآمد از آن تبدیل به یکی از بحث‌برانگیزترین مباحث در جهان تبدیل شده است. حوضه ارزهای دیجیتال به شدت رو به رشد است و طبق تحقیقات انجام شده، در حال حاظر بیش از 9000 ارز دیجیتال در دنیا وجود دارد که به طور روز‌شمار به تعداد آن‌ها افزوده می‌شود. رشد عجیب بیت کوین در چند سال اخیر یکی از دلایل اصلی است که افراد بسیاری را مجاب به سرمایه گذاری در رمزارزها کرده است؛ به خصوص ارزهایی که شناخته شده نیستند.

در واقع این افراد با این تفکر که برخی از این رمزارزهای شناخته نشده، پتانسیل رشد دارند، اقدام به سرمایه گذاری روی آن‌ها می‌کنند. حال با در نظر گرفتن این موضوع که ارزهای دیجیتال به طور روزافزون در حال گسترش می‌باشند، ممکن است پیدا کردن بهرترین فرصت برای سرمایه گذاری کمی دشوار باشد. یکی از بهترین روش‌های سرمایه گذاری در بازار رمزارزها، خرید برترین ICOها است که شرکت‌ها برای تامین نیازهای مالی خود، آن را با شرایط خاصی در بازار عرضه می‌کنند. در ادامه به طور کامل به سوال ICO چیست پاسخ می‌دهیم و نحوه شناسایی بهترین ICO را در اختیار شما عزیزان خواهیم گذاشت.

ICO چیست؟

پیش از آنکه به نحوه شناسایی بهترین ICO برای سرمایه گذاری بپردازیم، بهتر است کمی در رابطه با ICO نیز بدانید. در واقع ICO مختصر شده کلمه Initial Coin Offerings، به معنای عرضه اولیه سکه است که معمولاً برخی از شرکت‌ها برای افزایش سرمایه و رفع نیازهای مالی خود از آن استفاده می‌کنند. به عبارتی دیگر، آی سی او یک روش تامین مالی جمعی برای پروژه‌های بلاک چین است که در آن یک رمزارز یا به طور کلی دارایی رمزنگاری شده، پیش از آنکه چه کسانی از ICO استفاده می کنند؟ در بازار اصلی عرضه شود، با قیمتی پایین‌تر به کاربران مختلف فروخته می‌شود. با توجه به این موضوع، در صورت موفقیت پروژه، به یک سرمایه گذاری ارزشمند برای خریدار، تبدیل می‌شود.

آی سی او را می‌توان یک استراتژی دو سر سود دانست، چرا که به کمک آن، علاوه بر اینکه خریداران می‌توانند به راحتی از رمزارزهایی که به آن‌ها امیدوار هستند، سود کسب کنند و ارز چه کسانی از ICO استفاده می کنند؟ مورد نظر خود را با قیمتی پایین‌تر خریداری کنند، صاحبان شرکت و توسعه دهندگان نیز می‌توانند از این معامله، نیاز‌های مالی شرکت را بر طرف کنند. ICO برای اولین بار در سال 2014، با هدف تامین نیاز مالی پروژه اتریوم، مورد استفاده قرار گرفت و به مرور زمان در سال 2017 محبوبیت زیادی از سوی کاربران کسب کرد.

آموزش نحوه شناسایی بهترین ICO

علاقه مندان به یافتن بهترین ICO برای سرمایه گذاری در نظر داشته باشند که اولین گام برای شناسایی ICO، تحقیقات می‌باشد. با توجه به پر ریسک بودن بازار ارزهای دیجیتال، توصیه می‌شد که پیش از سرمایه گذاری، حتماً در مورد ارز مورد نظر خود، تحقیق کنید، سپس اقدام کنید. افراد بسیاری تا کنون توانسته‌اند به کمک ICOها، به سودهای چشمگیری دست یابند و در نقطه مقابل افرادی بدون تحقیق فریب خوردند و سرمایه زیادی را در این راه از دست دادند. پس بهتر است پیش از شروع، مطمئن شوید که فریب کلاه برداری را نخورید. برای یادگیری آموش نحوه شناسایی بهترین ICO می‌توانید از موارد زیر کمک بگیرید:

مطالعه وایت پیپر

یکی از روش‌های رایج مطمئن شدن از یک پروژه دیجیتالی، مطالعه وایت پیپر آن است. به عنوان مثال همه دنیا به بیت کوین و تیم توسعه دهنده آن، اطمینان لازم را دارند، چرا که اگر مقاله وایت پیپر بیت کوین چیست را مطالعه کنید متوجه می‌شوید که دلیل آن کامل بودن وایت پیپر است. در واقع با مطاله وایت پیپر از تمامی مفاهیم اصلی پروژه مذکور باخبر می‌شوید. به عبارتی وایت پیپر سندی است که در آن اطلاعاتی در رابطه با مفهوم پروژه، بنیان گذاران، اهداف پروژه و… را قرار گرفته شده است. برای آشنایی با وایت پیپر، این مقاله را مطالعه کنید. توجه داشته باشید که برای بررسی وایت پیپر، به اطلاعاتی مانند موارد زیر دقت کنید:

• ضرورت و چرایی ایجاد پروژه
• اهداف اصلی پروژه
• جزییات فنی پروژه
• طرح کلی پروژه
• بودجه
• نقشه راه پروژه
• تیم و اعضای توسعه دهنده پروژه

بررسی سایت پروژه

توصیه می‌شود، حتماً پیش از سرمایه گذاری و ورود به حوضه ارزهای دیجیتال، به خصوص عرضه اولیه کوین‌ها، که معمولاً یک پروزه ناشناخته شده است، حتماً ابتدا وب سایت پروژه مذکور را بررسی کنید. محتوای سایت در بسیاری از مواقع می‌تواند به شناخت بنیان گذاران و اهداف پروژه به شما کمک کند. هر چه یک وب سایت طراحی و محتوای بهتری داشته باشد، قطعاً اعتبار بهتری نیز دارد.

اهداف پروژه

معمولاً اهداف در پروژه‌های مطمئن، به وضوح بیان می‌شود و همانطور که در بخش مطالعه وایت پیپر گفته شد، یکی از روش‌های شناسایی پروژه بررسی اهداف آن است. بنابراین اگر قصد دارید روی یک پروژه سرمایه گذاری کنید، ابتدا اهداف پروژه را به طور کامل بررسی کنید. مطالعه اعداد و ارقام، میزان بازدهی و وعده‌هایی که تیم پروژه ارائه می‌کند، می‌تواند در تشخیص بهترین ICO موثر باشد.

بررسی سرمایه گذاران و تیم توسعه دهنده پروژه

همانطور که می‌دانید هر پروژه، تعدادی سرمایه گذار و یک تیم توسعه دهنده دارد. محبوب بودن این افراد برای پروژه می‌تواند به عنوان یک امتیاز مثبت عمل کند. به عنوان مثال، در مقاله بازی پلی دپ چیست خواندید که شرکت سامسونگ یکی از سرمایه گذاران در این پروژه است که در نهایت موجب بالا رفتن اعتماد مردم می‌شود. علاوه بر سرمایه گذاران، بهتر است تیم توسعه دهنده پروژه را نیز بررسی کنید، با شناخت و بررسی قابلیت‌های آن‌ها می‌توانید با خیالی راحت‌تر سرمایه گذاری خود را شروع کنید.

خطرات ICO ها چیست؟

همانطور که در بخش نحوه شناسایی بهترین ICO گفته شد، ICOها معمولاً برای پروژه‌های جدید استفاده می‌شوند و تصوری که از پروژه خود به مردم نشان می‌دهند، ممکن است وسوسه انگیز باشد؛ اما به هیچ عنوان فراموش نکنید که ارزش همه ارزها یکسان نیست و سرمایه گذاری روی ICOها از ریسک بالایی برخوردار است. بهتر است به ICOها به چشم یک سکه نگاه کنید، یک معامله 50-50 که در صورت موفقیت پروژه سود قابل توجه‌ای را دریافت می‌کنید و در صورت عدم موفقیت ممکن است کل سرمایه خود را از دست بدهید.

سخن آخر

همانطور که بارها در مقالات مختلف گفتیم، بازار ارزهای دیجیتال بازاری خطرناک و نیازمند قدرت ریسک پذیری بالایی است، به طور کلی ماهیت این بازار به این شکل است و تمامی روش‌های کسب درآمد از آن به همین طریق نیازمند قدرت ریسک پذیری است. پس زمانی که پروژه جدیدی وارد بازار می‌شود، بهتر است خود را برای هر دو مسیر برد یا باخت آماده کنید؛ چرا که در این بازار هیچ چیز تضمینی نیست. در این نوشتار سعی کردیم تا نحوه شناسایی بهترین ICO را چه کسانی از ICO استفاده می کنند؟ به زبان ساده بیان کنیم و از خطرهای آن سخن بگوییم. افرادی که به یادگیری استفاده از روش‌های استراتژی ترید پیش از معامله، علاقه دارند، می‌توانند با مطالعه این نوشتار، پروژه‌های مختلف را بهتر بشناسند و در نهایت بهرت عمل کنند.

این نوشته در آموزش ارزهای دیجیتال، تازه های ارزهای دیجیتال ارسال شده است. این لینک مستقیم به این نوشته است.

عرضه اولیه ICO چیست؟

ICO یک روش جدید جهت جمع آوری سرمایه برای انواع پروژه های مرتبط با بلاک چین و فروش ارزهای دیجیتالی است.
ICO مخفف « عرضه اولیه سکه» است و می‌تواند به منظور جذب سرمایه برای کار خود، یک توکن دیجیتالی خاص برای خود بسازد و مقدار مشخصی از آن توکن‌ها را با یک قیمت اولیه به عموم مردم بفروشد.

مقصود از عرضه اولیه سکه، ایجاد و فروش توکن‌های دیجیتالی می‌باشد. وقتی که در یک پروژه ICO انجام می‌گیرد، مقدار مشخصی از یک توکن دیجیتالی تهیه و به عموم فروخته می‌شود. معمولا در ازای فروش توکن‌ها یک ارز رمزنگاری شده دیگر مثل بیت کوین و اتر اخذ می‌گردد. دلایل تمایل عموم به توکن‌های عرضه شده عبارتند از:
توکن عرضه شده دارای مزیت ذاتی است.
مزیت دیگر توکن ناشی از افزایش تقاضا است که باعث بالا رفتن قیمت توکن در بازار می‌شود.

دلیل جذابیت ICO

دلیل جذابیت عرضه اولیه ICO قیمت توکن هاست؛ قیمت آنها در هنگام پیش‌فروش ICO ها بسیار کمتر از قیمتشان پس از عرضه عمومی در صرافی ها و… است. این بهترین فرصت خرید توکن های پروژه هایی هست که از دید شما پیشرفت زیادی خواهند داشت.

چگونه می توان در ICO ها سرمایه گذاری کرد ؟

برای سرمایه گذاری ICO می توانید از هر کیف پول بیت کوین، اتریوم و…. استفاده کنید. توصیه می کنیم از یک کیف پول اتریوم با قابلیت پشتیبانی از توکن های ERC20 استفاده کنید. این موضوع به این دلیل است که موجودی توکن های خریداری شده شما در ICO ها، تنها در کیف پول های پشتیبانی کننده از توکن های ERC20 نمایش داده می شود. شما می توانید با هر کیف پول معمولی دیگری نیز در ICO ها سرمایه گذاری کنید؛ ولی در آخر برای دریافت توکن های خود باید آدرس یک کیف پول اتریوم با قابلیت پشتیبانی از توکن های ERC20 را به ICO بدهید.

مزایای ICO

• خریداران توکن صاحب ICO محسوب می شوند و می توانند از افزایش قیمت احتمالی آن کسی سود کنند.
• سهام‌دار استارت‌آپ محسوب می شوند و می‌تواند از خدمات خاصی که شرکت در بلاک چین عمومی ایجاد کرده برای خرید خدمات یا کالا استفاده کند.

روش های عرضه اولیه در ICO

عرضه‌ اولیه‌ی توکن (Initial Token Offering)

عرضه‌ اولیه‌ی توکن مانند عرضه‌ اولیه‌ی کوین است با این تفاوت که در آن ارز دیجیتال جدیدی تولید نمی شود و پروژه بر بستر بلاک‌چین‌های موجود نظیر پلتفرم اتریوم ایجاد می گردد.

عرضه‌ توکن اوراق بهادار (Security Token Offfering)

عرضه‌ توکن اوراق بهادار بر گرفته شده از سیستم سهام سنتی می باشد. این توکن‌ها مانند اوراق بهادار واقعی هستند و پشتوانه ای نظیر دارایی‌ها، سود و درآمد شرکت دارند. بنابراین می‌توانند به عنوان راه‌حلی برای نگرانی‌های دولت باشند.

عرضه‌ اولیه‌ توکن برگشت پذیر (Reversible initial coin offering)

عرضه‌ اولیه‌ی سکه برگشت پذیر یک روش برای جذب سرمایه است. سرمایه گذاران می توانند توکن‌های خریداری شده‌ی خود را در هر مرحله از پروژه پس داده و پول خود را باز پس گیرند.

عرضه‌ اولیه‌ توکن تعاملی (Interactive Initial Coin Offering)

عرضه‌ اولیه‌ توکن تعامل پرکاربرد ترین روش برای ICO شناخته می شود که توسط سازنده اتریوم، ویتالیک بوترین مطرح شد. در این روش تمامی افراد شرکت‌کننده دارای یک سقف سرمایه‌گذاری هستند که اگر از چیزی که وعده داده شده بگذرد، اتر به سرمایه‌گذار بازگردانده می‌شود.