احراز هویت یا KYC صرافی‌های رمز ارز

بنابراین یک ایرانی از دل آمریکا نیز نمی تواند در صرافی بایننس به صورت قانون حضور داشته باشد! این ها مواردی است که در مراحل و قانون KYC به چشم می خورد.

معایب و مزایای احراز هویت در ارزهای دیجیتال چیست؟

معایب و مزایای احراز هویت در ارزهای دیجیتال چیست؟ اخیرا مبحث احراز هویت و چالش‌های مربوط بدان خیلی داغ شده است. البته صرافی‌های ارز دیجیتال همواره روی مزایای احراز هویت تأکید می‌نمایند اما کاربران هیچ علاقه‌ای به ارائه اطلاعات خودشان در بسترهای معاملاتی ندارند. برخی اوقات این چالش‌ها منجر به بلوکه شدن سرمایه و قطع دسترسی کاربران به دارایی‌هایشان برای همیشه می‌شود. بررسی معایب و مزایای احراز هویت در ارزهای دیجیتال امری بسیار پیچیده و زمان‌بر است. ما در این مقاله از سایت صرافی گرند قصد داریم تا شما مخاطبین محترم را با ماهیت احراز هویت (KYC) و ویژگی‌های آن آشنا نماییم و راهکارهای کنترل دارایی بدون نیاز به احراز هویت را خدمت شما معرفی کنیم. پس در ادامه مقاله با ما همراه باشید.

فهرست مطالب در این مقاله

• احراز هویت (KYC) چیست؟
• آیا استفاده از بیت کوین احراز هویت شده خطر دارد؟
• آشنایی با معایب و مزایای احراز هویت (KYC)
• نحوه توزیع سرمایه بین بسترهای مختلف
• آشنایی با ابزارهای دور زدن سیستم‌های احراز هویت (KYC)
• نتیجه گیری

همچنین مطالعه نمایید: ترید ارز دیجیتال چیست؟

احراز هویت (KYC) چیست؟

چنانچه اهل خرید و فروش رمزارز بیت کوین (Bitcoin) در صرافی‌ ارز دیجیتال هستید، حتماً با اصطلاح احراز هویت (KYC) آشنایی دارید. در موقع خرید ارز دیجیتال بیت کوین باید اطلاعات هویتی خود را در اختیار بسترهای معاملاتی و صرافی‌های رمزارز قرار دهید. این صرافی‌ها از قوانین مختلفی پیرامون دریافت اطلاعات از کاربران برخوردار هستند اما همه روزه این قوانین سخت‌گیرانه‌تر می‌گردد.

در واقع به واسطه ارائه اطلاعات هویتی، فرآیند احراز هویت (KYC) که مخفف عبارت Know your Customer است را با موفقت طی کرده‌اید. حال چنانچه بیت کوین خریداری کنید در اصل شما مالک داریی تحت عنوان بیت کوین احراز هویت (Bitcoin KYC) شده‌اید. به موجب این امر هویت شما به آدرس‌های کیف‌ پول دیجیتال و دارایی‌های رمزنگاری‌شده پیوند می‌خورد.

آیا استفاده از بیت کوین احراز هویت شده خطر دارد؟

چنانچه اولویت بالایی جهت حفظ حریم خصوصی و آزادی اطلاعات قائل هستید، پاسخ این سوال بله خواهد بود. رمزارز بیت کوین احراز هویت شده در واقع شامل داده‌هایی است که می‌تواند جهت ردیابی تراکنش‌ها و شناسایی هویت شما مورد استفاده قرار گیرد. عموم کاربران در حوزه ارز دیجیتال بر این باورند که فرآیند احراز هویت (KYC) برخلاف اصول و قوانینی خواهد بود که بیت کوین بر پایه آن به وجود آمده است. طرفداران دوآتیشه بیت کوین چنین سیستمی را مخالف ماهیت این رمزارز می‌پندارند و دائماً به نقد و بررسی مزایای احراز هویت می‌پردازند.

آشنایی با معایب و مزایای احراز هویت (KYC)

معایب احراز هویت (KYC)

در واقع تمامی داده‌های هر تراکنش ساده‌ای که در زنجیره بیت کوین از آدرسی به آدرس دیگر صورت می‌پذیرد، در بلاک چین عمومی این ارز دیجیتال به ثبت می‌رسد. چنانچه تا حالا از این قابلیت بلاک چین اطلاعی نداشتید، می‌توانید با مراجعه به وب‌سایت mempool.space و وارد نمودن یک آدرس کیف‌ پول، تاریخچه تراکنش‌ها را مشاهده کنید.

حال چنانچه فرآیند احراز هویت (KYC) را طی نموده باشید، آدرس کیف‌ پول به اطلاعات هویتی شما اتصال خواهد داشت. به موجب این امر صرافی ارز دیجیتال می‌تواند به سادگی میزان دارایی‌ها، تراکنش‌ها و به صورت کلی فعالیت‌های معاملاتی شما در حوزه رمزارز را رصد نماید. همین موضوع را می‌توان یکی از معایب اصلی احراز هویت برشمرد. همچنین ممکن است اشخاص زیادی احساس کنند این موضوع یک مشکلی محسوب نمی‌شود، اما حامیان حفظ حریم خصوصی و آزادی معاملاتی چنین عقیده‌ای ندارند.

مزایای احراز هویت (KYC)

از مزایای احراز هویت (KYC) می‌توان به راحتی انجام تراکنش و معامله با سازمانی مشخص اشاره نمود. کاربران تازه‌وارد و مبتدی کریپتو آگاهی دقیقی از این فرآیند و چالش‌های مربوط به احراز هویت (KYC) ندارند. برخی از این اشخاص علاقه‌ای به پیچیدگی‌های رمزنگاری ندارند و پس بنابراین با احراز هویت هم هیچ مشکلی نخواهند داشت.

نحوه توزیع سرمایه بین بسترهای مختلف

در حقیقت برخی از بسترها اطلاعات هویتی از کاربر دریافت نمی‌نمایند. به همین جهت امکان رصد دارایی و شناسایی هویت در این پلتفرم‌ها وجود ندارد. عده کثیری از فعالان حوزه رمزارزها نیز معتقد هستند که باید سرمایه ارز دیجیتال بین پلتفرم‌های مجهز به سیستم‌های احراز هویت و بسترهایی با درجه بالای آزادی مبادلاتی توزیع گردد.

بررسی مزایا و معایب احراز هویت در حوزه ارز دیجیتال به شما کمک می‌نماید تا برنامه مشخصی جهت نگهداری از دارایی انتخاب کنید. با تمام این احوال، هیچ فرمول مشخصی جهت توزیع سرمایه وجود ندارد. نیازهای معاملاتی، استراتژی‌های سرمایه‌گذاری و دیدگاه شما نسبت به سیستم‌های احراز هویت و حریم خصوصی، نقشی تعیین‌کننده جهت توزیع دارایی را برعهده دارد. طراحی یک برنامه توزیع سرمایه به نیازها و بهره‌مندی روزمره شما از ارز دیجیتال بیت کوین یا دیگر رمزارزها بستگی دارد. به صورت کلی مطلوب است از جابه‌جایی زیاد و ارسال بیت کوین‌های احراز هویت شده به دیگر بسترها خودداری نمایید. علاوه بر این جهت خریداری بیت کوین بدون احراز هویت معقول است که در ابتدا دارایی‌های احراز هویت شده را به فروش برسانید و از تبدیل مستقیم جدا خودداری نمایید.

همچنین مطالعه نمایید: مفهوم پروتکل در ارز دیجیتال چیست؟

در واقع اشخاصی که اهمیت بالایی برای رمزنگاری قائل هستند و فعالیت بسیاری در دنیای فناوری و ارزهای دیجیتال دارند، عموماً ترجیح می‌دهند از دارایی‌های احراز هویت نشده جهت سرمایه‌گذاری استفاده نمایند. این افراد هیچ تمایلی ندارند که اطلاعات مالی خود را در اختیار نهادهای دولتی و سازمان‌های نظارتی قرار بدهند. البته بیشتر این افراد هم بخش کمی از سرمایه خود را در صرافی‌ها و پلتفرم‌های دارای فرآیند احراز هویت ذخیره می‌نمایند اما بخش اعظم از دارایی آنها در پلتفرم‌های بدون سیستم احراز هویت (KYC) نگهداری می‌شود.

همچنین اغلب مخالفان سیستم احراز هویت می‌توانند بیت کوین را از صرافی‌ها به سادگی خریداری کنند، اما ترجیح می‌دهند حریم خصوصی آنها همیشه حفظ شود. همچنین این سرمایه‌گذاران تسلط خوبی بر بسترهای معاملاتی، خطرهای موجود در دنیای رمزارز و مزایا و معایب احراز هویت دارند.

آشنایی با ابزارهای دور زدن سیستم‌های احراز هویت (KYC)

ابزاری که جهت حفظ حریم خصوصی می‌توان از آن بهره‌مند شد، RaspiBlitz است. این ابزار یک در واقع نود بیت کوین و لایتنینگ بوده که به سادگی توسط Raspberry Pi ایجاد می‌شود. از معروف‌ترین سرویس‌های این مجموعه، JoinMarket اشاره کرد که از CoinJoin بهره می‌برد. علاوه بر این می‌توان از یکی دیگر از سرویس‌های مجموعه Raspiblitz (Electrum) استفاده نمود و یک کیف پول جدید را با تعداد کثیری آدرس رمزنگاری توسعه داد.

همچنین به واسطه کمک CoinJoin می‌توان دارایی‌ها را بدون هیچ رد و نشانی به آدرس‌های مختلف ارسال نمود. این سرویس در واقع موجب کاهش سلسله مراتب تاریخچه تراکنش‌های UTXO می‌گردد. اکثر شرکت‌های تحلیل زنجیره‌ای جهت ردیابی تراکنش‌های بیت کوین از همین منبع اطلاعاتی استفاده می‌نمایند.

در واقع به واسطه بهره‌مندی از دو ابزار ذکرشده می‌توان کیف‌پول‌های دیجیتال جدید ایجاد نمود و در صورت نیاز آنها را از بین برد. همچنین در این کیف‌پول‌ها ارسال کردن ارز بیت کوین به صورت آزادانه صورت خواهد پذیرفت.

با گذشت چندین سال از پیدایش رمز ارز بیت کوین، هنوز راه‌حل معینی جهت خرید و انتقال این رمزارز به صورت کاملاً محرمانه و با رعایت بالاترین سطح حریم خصوصی وجود ندارد. در واقع معمای دستیابی به آزادی کامل و رعایت حریم خصوصی هنوز به طور کامل رفع نشده است و اختلاف نظرهای بسیاری درباره مزایا و معایب احراز هویت در دنیای ارزهای دیجیتال وجود دارد.

هر کاربر ارز دیجیتال باید کار با ابزارهایی همانند JoinMarket را یاد بگیرد و از معایب احراز هویت درک صحیحی پیدا کند. هیچ شخصی نمی‌تواند معین نماید چه مقدار از دارایی‌ها باید به صورت احراز هویت شده و چه میزان به صورت محرمانه نگهداری گردد؛ در اصل فقط خود سرمایه‌گذار می‌تواند بهترین برنامه را جهت محافظت از دارایی خود طراحی نماید.

همچنین مطالعه نمایید: فومو در بازار چیست؟

نتیجه گیری

امروزه راه‌های زیادی جهت خریداری بیت کوین یا دیگر ارزهای دیجیتال وجود دارد که بیشتر این راه‌ها به صرافی‌های رمزارز ختم می‌گردد. جهت خرید ارز دیجیتال در صرافی لازم است در ابتدا اطلاعات شخصی و مالی خود را وارد نماید و فرآیند احراز هویت (KYC) را پشت سر بگذارید.

البته نمی‌توان منکر مزایای احراز هویت (KYC) شد اما باید به این نکته توجه داشته یاشید که ارائه اطلاعات، خلاف روح و ماهیت بیت کوین و رمزارزها است. به همین جهت افراد بسیاری از ابزارهایی مثل RaspiBlitz جهت فرار از سیستم‌های احراز هویت و حفظ حریم خصوصی استفاده می‌نمایند. در واقع شناخت چنین ابزارهایی به شما در مدیریت بهتر دارایی‌ها کمک بسیار شایانی خواهد کرد.

احراز هویت مشتری (KYC) چیست؟

Know Your Customer به مفهوم احراز هویت مشتری (KYC) است. در واقع KYC یک فرایند یا یک مفهوم کاربردی در دنیای اقتصاد امروز شناخته می شود که به جز نهاد های مالی سایر شرکت ها و نهاد از آن استفاده می کنند.

KYC با هدف مقابله با پولشویی و ایجاد خلاف های اقتصاد طراحی و اجرا شد اما کاربری بالای آن موجب شد که بسیاری از شرکت ها و نهاد های دیگر بر اساس این فرایند اقدام به جذب و نگهداری مشتری کنند.

شما به واسطه مراحل KYC می توانید مشتری خودتان را بهتر بشناسید و بر اساس شناختی که از مشتری پیدا می کنید به او خدمات ارائه دهید. به عبارت ساده تر توسط KYC خدمات ارائه شما متغیر و متناسب کاربر خواهد بود.

از این رو بسیاری از کشورهای سطح اول جهان با راه اندازی قانون KYC و احراز هویت KYC به نوعی خدمات ارائه شده به کاربران اروپایی و آمریکایی را از سایر کاربران مجزا کرده اند.

حتی برخی از نهاد های مالی مانند بایننس پای را کمی فراتر گذاشته اند و عملا با اعمال قانون خون در مراحل KYC عملا کاری به ملیت ندارند.

در واقع بایننس معتقد است که یک ایرانی همیشه یک ایرانی است و همچنان درصد ریسک خاص خودش را دارد.

بنابراین یک ایرانی از دل آمریکا نیز نمی تواند در صرافی بایننس به صورت قانون حضور داشته باشد! این ها مواردی است که در مراحل و قانون KYC به چشم می خورد.

احراز هویت مشتری (KYC) چیست؟

KYC یک روش احراز هویت در دنیای مالی است. در دنیایی که زندگی می کنیم همه چیز بر اساس شناخت پیش می رود. شما بدون شناخت کسی با او دوست نمی شوید و بدون شناخت کسی با او معامله نمی کنید.

اما عمق شناخت در هر کدام از بخش های روابط انسان متفاوت است. به عبارت ساده تر شما برای انجام یک معامله نیازی به شناخت شخصیت و حالت روحی مشتری خود ندارید اما برای ازدواج شما تا می توانید باید نسبت به شناخت طرف خود عمیق شوید.

بنابراین اگر به خوبی در دنیای اطراف خودمان نگاه کنیم متوجه می شویم که احراز هویت جزئی از زندگی روزمره انسانی محسوب می شود که به شکل های مختلف انجام می شود.

KYC نوعی از احراز هویت است که در بازارهای مالی وجود دارد و لزوما تنها نوع آن نیست. به عبارت ساده تر به جز KYC انواع روش های دیگر احراز هویت در بازار وجود دارد که شما می توانید آن ها را در بازارهای مالی ایران نیز مشاهده کنید.

مراحل احراز هویت مشتری (KYC) چیست ؟

مهمترین مفهومی که در KYC وجود دارد، مفهوم شناسایی ریسک است. در واقع آن چیزی که KYC بر اساس آن کار می کند این است که مشتری شما از نظر مالی تا چه اندازه ریسک پذیر است و تا چه اندازه می تواند برای نهاد مالی یا غیر مالی ریسک داشته باشد.

از نظر قوانین مالی ریسک بدین معنی است که یک مشتری تا چه اندازه احتمال دارد که با هدف پولشویی یا تامین مالی گروه های تروریستی وارد یک نهاد مالی شده باشد.

به عبارت ساده تر اگر بخواهیم بگوییم KYC Form چیست می توان اینگونه گفت که این فرم شامل اطلاعات هویتی و مالی برای تشخیص ریسک مشتری در یک نهاد مالی است.

نهاد های مالی بر اساس این ریسک تصمیم می گیرند که چه خدماتی را به چه مشتریانی ارائه بدهند و در این بین اگر مشتریانی با ریسک بالا وجود داشته باشد عملا از ارائه خدمات به آن ها سر باز می زنند.

به عبارت ساده تر KYC این امکان را در اختیار نهاد های مالی قرار می دهد تا بر اساس آن از وقوع جرم اقتصادی جلوگیری کنند.

یعنی با شناسایی ریسک مشتریان عملا احتمال پولشویی یا سایر خلاف های اقتصادی را به صفر برسانند. بر اساس این موضوع موقعیت جغرافیایی و شرایط اقتصادی – سیاسی آن موقعیت جغرافیایی اهمیت بالایی دارد.

به بیان ساده تر اگر مشتری شما در نقطه ای از کره زمین زندگی می کند که در آن مفاهیمی مانند تروریسم و پولشویی حرف اول را می زند، قانون KYC این مشتری را پر ریسک شناسایی می کند و عملا ارائه خدمات به آن را غیر منطقی و در نهایت غیر قانونی می داند.

حال مسلما نمی توان همه مردم یک منطقه را به یک چوب زد و با یک دوربین نگاه کرد اما KYC و فرم مربوط به آن به نوعی طراحی شده است که بر اساس شاخص های این چنینی ریسک را شناسایی می کند و بر اساس این ریسک تصمیم به ارائه خدمات می گیرد.

بر این اساس برخی از صرافی های ارز دیجیتال مانند بایننس به طور کلی کاربران ایرانی را از لیست خدمات خود حذف کرده اند.

در واقع بر اساس قانون KYC بایننس به این نتیجه رسیده است که کشورهایی مانند ایران – از دید بین المللی – چندان وجه مناسبی ندارند و درصد بالایی از اطلاعات منتشر شده از این کشورها مربوط به مسائل پولشویی، قاچاق و تروریسم است.

از این رو کاربران این دست از کشورها از ریسک بالایی برخوردار است. بنابراین احراز هویت KYC در صرافی بایننس این اجازه را به کاربران ایرانی نمی دهد تا آن ها بتوانند در این بازار فعالیت داشته باشند.

به عبارت ساده تر احراز هویت KYC در صرافی بایننس اصلی ترین دلیل حذف ایرانی ها از این صرافی محسوب می شود و نه تحریم های آمریکایی.

KYC در دنیای ارزهای دیجیتال

KYC روش احراز هویت است که توسط نهادهای مالی طراحی و اجرا شده اند و بعد از آن توسط سایر شرکت ها و نهادهای غیر مالی نیز به اجرا درآمدند. بنابراین KYC قبل از دنیای ارزهای دیجیتال طراحی و اجرا شده است.

آیا KYC در دنیای ارزهای دیجیتال نیز کارایی دارد؟

پاسخ به این سوال چندان ساده نیست. زیرا برخی از مفاهیم اصلی در KYC مربوط به احراز هویت شخصی و فردی افراد است. یعنی شما در قانون KYC باید فرد را بشناسید و نام و نشانی او را بدانید. در حالی که در شبکه بلاک چین عملا چنین چیزی ممکن نیست.

اما این داستان روی دیگری نیز دارد. مسئله مهمی که باعث شده است KYC به عنوان یک روش احراز هویت زیر سوال برود این است که عملا از شاخص کلی و مبهمی برای تشخیص ریسک استفاده می کند.

این شاخص های کلی باعث شده است که گروهی از کاربران به صورت کلی نادیده گرفته شوند و گروهی دیگر از کاربران به صورت کلی کم خطر تشخیص داده شوند. اما این مسئله ای است که به خوبی نشان می دهد KYC به شکل سنتی نمی تواند ریسک پولشویی و … را کاهش دهد.

اما بلاکچین و قراردادهای هوشمند به سبب دفتر کل بودن این امکان را به موسسات مالی و غیر مالی می دهند تا بر اساس یک قرارداد هوشمند و رعایت شاخص های اختصاصی تری KYC را تعریف کنند. بر اساس این KYC می تواند بر اساس رفتارهای هر نود – آدرس عمومی – اقدام به احراز هویت و شناسایی ریسک کند.

از این رو به نظر می رسد مفهوم ” KYC چیست ” توسط دنیای ارزهای دیجیتال و بلاک چین تغییر کند و عملا شاخص های اختصاصی تری در این بین ایجاد شود.

قانون احراز هویت مشتری (KYC)

قانون KYC یک الزام اخلاقی برای همه‌ی افرادی است که در صنعت اوراق بهادار چه هنگام باز کردن حساب و چه نگهداری از آن هستند.

در این خصوص دو قانون در جولای 2012 تصویب گردید. این قوانین برای حفاظت از کارگزار/فروشنده و مشتری به طوری که روابط بین این دو منصفانه باشد، به وجود آمده‌اند.

استاندارد‌های کنترل

از مواردی که توسط قانون KYC کنترل می‌شود می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل اطلاعات اساسی مانند اسناد هویت
2. تطبیق هویت فرد با احزاب سیاسی
3. تعیین میزان ریسک مشتری برای اعمال تروریسی، پول‌شویی یا سرقت اطلاعات افراد
4. ایجاد یک چهارچوب برای رفتار‌های مالی مشتری
5. زیر نظر گرفتن تراکنش‌های مشتری در برابر رفتارها‌ی ناهنجار و همچنین ذخیره‌ی اطلاعات افرادی که مشتری با آن‌ تراکنش ایجاد می‌کند.

قانون KYC در بایننس

بایننس اعلام کرده است که همه مشتریان از این پس باید برای هر تراکنش مدرک هویتی ارائه کنند.

بزرگترین صرافی ارزهای دیجیتال جهان در 20 آگوست اعلام کرد که از ابتدا بلافاصله، همه مشتریان باید فرم های اطلاعاتی Know Your Customer یا KYC را برای انجام هرگونه معامله پر کنند. تنها استثنا این است که مشتریان فعلی مجاز به برداشت وجه، لغو سفارشات، بستن موقعیت ها و بازخرید وجوه خواهند بود.

آخرین اعلامیه برای کمک به حمایت از انطباق بایننس «تلاش‌ها برای احراز هویت مشتری (KYC) و مبارزه با پولشویی (AML)» است. این نسخه افزود: «این امر حفاظت از کاربر و مبارزه با جرایم مالی را بیشتر می‌کند».

تغییر سیاست شرکت از انطباق واکنشی به انطباق فعالانه، آخرین حرکتی است که مدیر عامل بایننس Changepeng Zhao انجام داد.

این امر پس از مجموعه ای از اقدامات نظارتی در سراسر اروپا، آسیا و ایالات متحده در ماه های اخیر، از جمله بریتانیا، ژاپن، تایلند، مالزی و کره جنوبی صورت گرفت. این شرکت همچنین عرضه مشتقات خود را در چندین کشور اروپایی متوقف کرد.

به طور خاص، بایننس در حال پایان دادن به چیزی است که از آن به عنوان “تأیید شخصی اولیه” یاد می کند، که فقط به بیانیه ای از نام و آدرس نیاز داشت و حدود یک روز برای تایید طول کشید.

احراز هویت جدید به شناسه صادر شده توسط دولت و تصویر مشتری نیاز دارد. و 10 روز طول می کشد تا تایید شود و حدود 80 درصد از مشتریان Binance از آن استفاده می کنند. تأیید شخصی پیشرفته، اثبات آدرس را به الزامات اضافه می کند و محدودیت برداشت بالاتر فیات را باز می کند.

بایننس. مبارزات ایالات متحده
زمانی که Binance.US دچار مشکل شده است و برایان بروکس، مدیرعامل جدید آن، پس از تنها سه ماه به دلیل آنچه که او اختلافات استراتژیک نامید، استعفا داد.

هر دو شرکت گفته‌اند که Binance.US یک شرکت جداگانه است که به غیر از صدور مجوز فناوری و نام آن، با Binance ارتباطی ندارد. هر دو تا حد زیادی متعلق به ژائو هستند.

نیویورک تایمز در 19 اوت گزارش داد که بروکز، یک تنظیم کننده سابق بانکی ایالات متحده و مشاور کل رقیب اصلی Coinbase، پس از شکست دور سرمایه گذاری 100 میلیون دلاری با هدف تنوع بخشیدن به مالکیت، استعفا داد. تایمز گفت جاشوا سروگ، مدیر مالی Binance.US به عنوان مدیرعامل موقت منصوب شده است.

طبق گزارش‌ها، Sroge گفت که این شرکت همچنان قصد دارد سرمایه‌های خارجی را جمع‌آوری کند و “هیئت مدیره خود را با رهبران با تجربه، از جمله سایر ابتکارات منطبق با ابتکاراتی که توسط شرکت‌های خصوصی در حال رشد سریع دنبال می‌شود، گسترش دهد.”

جمع بندی

احراز هویت مشتری (KYC) یک روش برای احراز هویت محسوب می شود که در آن شناسایی ریسک و تصمیم گیری بر اساس آن اهمیت بالایی دارد. در واقع شما به واسطه KYC می توانید مشخص کنید سراغ کدام مشتری بروید و به آن چه نوع خدماتی را ارائه کنید.

بایننس با اجباری کردن دو مرحله ای شدن احراز هویت عملا به دنبال اجرایی کردن قانون KYC است. در واقع بایننس قصد دارد با شناسایی ریسک مشتریان خدمات خود را دسته بندی کند. اما بر اساس آن که دانستیم KYC چیست، می توانیم بگوییم عملا ایرانی ها به دلیل این که در موقعیت بد مکانی و زمانی قرار گرفته اند عملا امکان حضور در این صرفی را از دست می دهند.

چرا که بر اساس شاخص های KYC، ریسک ایرانی ها برای ایجاد بی نظمی های مالی و اقتصادی بالاست. بنابراین بر اساس KYC نباید به ایرانی ها خدمات ارائه شود.

احراز هویت مشتری یا KYC چیست؟ آیا می توان آن را دور زد؟

KYC مخفف know your customer به معنای احراز هویت و شناخت مشتری می باشد. نهادهای مالی و غیرمالی از KYC برای شناخت مشتریان خود و جلوگیری از فعالیت های نظیر پولشویی و اعمال مجرمانه، استفاده می کنند. از جمله نهادهایی که موظف به استفاده از KYC هستند می توان به بانک ها، موسسات مالی، کارگزاری های بورس، صندوق های سرمایه گذاری، بیمه، اپراتور تلفن همراه، صرافی های رمز ارز، آموزش و پرورش و… اشاره کرد. این نهادها احراز هویت افراد را به صورت حضوری یا آنلاین انجام می دهند.

در این مقاله احراز هویت مشتری (KYC) را معرفی می کنیم. همچنین در رابطه با امکان دور زدن این فرایند و مزایا و معایب به کارگیری KYC توضیح می دهیم. با ما همراه باشید.

احراز هویت مشتری (KYC) چیست؟

KYC مخفف Know Your Customer به معنای شناخت مشتری است. برخی از افراد KYC را با AML یکی می دانند؛ با اینکه KYC و AML هدف واحدی را دنبال می کنند؛ اما دامنه AML وسیع تر از KYC است.

AML به اقداماتی گفته می شود که بانک ها و موسسات مالی، برای مبارزه با فعالیت های غیرقانونی همچون پولشویی یا تأمین مالی تروریسم به کار می گیرند. برای مثال کسی که 20 میلیون دلار مواد مخدر غیرقانونی فروخته است، ممکن است مبلغ را از طریق بیت کوین یا سایر ارزها دریافت کند. هنگام فروش بیت کوین در صرافی، تا حد زیادی امکان تشخیص تراکنش های مشکوک وجود دارد. KYC حساب ها در این مواقع به صرافی یا بانک کمک خواهد کرد. صرافی با توجه به تاریخ افتتاح حساب، تاریخچه تراکنش ها و اطلاعات کاربر می تواند تراکنش های مشکوک را پیدا کند.

هدف از احراز هویت مشتری (KYC) جلوگیری از پولشویی و فعالیت های مجرمانه توسط شرکت ها و افراد است. اما تنها هدف KYC تشخیص جرم نیست. این روش به کسب و کارها اجازه می دهد تا درک بهتری از مشتریان خود داشته و مدیریت ریسک بهتری داشته باشند. امکان پیگیری و نظارت بر تراکنش ها از دیگر اهداف KYC می باشد.

استفاده از KYC مزیت های مهم دیگری نیز برای نهادها دارد. استفاده از این سیستم اطمینان مشتری را بالا برده و اعتماد در فرایندهای تجاری را افزایش می دهد. بسیاری از شرکت ها و سازمان ها به دنبال شناخت دقیق مشتریان خود هستند. از طریق سیستم KYC موسسات می توانند به اطلاعات کاربران خود دست یافته و نسبت به آن ها شناخت پیدا کنند.

هرچه موسسات مشتریان خود را بهتر و دقیق تر بشناسند، می توانند فرصت های کاری بهتر، وفاداری بیشتر و همچنین بازدهی و اعتبار بیشتری داشته باشند. همچنین با این اطلاعات موسسات می توانند از خطرات و خسارت های احتمالی مثل پولشویی ،کلاهبرداری، سرقت هویت و سایر تخلفات جلوگیری کنند.

جمع آوری این اطلاعات در حالت عادی هزینه زیادی برای شرکت ها دارد. KYC این فرایند را ساده، سریع و کم هزینه کرده است. با این امکان، موسسات و شرکت های تجاری می توانند به سهولت به آخرین اطلاعات به روز شده کاربران خود، دسترسی داشته باشند.

مدارک مورد نیاز KYC

اطلاعات هویتی کاربران در KYC می توانند به صورت حضوری (از طریق فرم احراز هویت) یا به صورت آنلاین (از طریق صفحه احراز هویت کاربران) دریافت شوند. در بانک ها، موسسات مالی و شرکت های بیمه معمولا از فرم KYC استفاده می شود. اما در صرافی های ارز دیجیتال این فرایند به صورت آنلاین انجام می گردد.

اطلاعاتی که در KYC از کاربران دریافت می شود معمولا شامل اثبات هویت، اثبات اطلاعات تماس و اثبات آدرس می باشد. البته برخی نهادها اطلاعات اضافی دیگری نیز برحسب نیاز از کاربر دریافت می کنند. برای مثال بانک ها جهت ارائه تسهیلات، اطلاعات شغلی افراد را نیز احراز می کنند.

در اثبات هویت فردی، صاحب حساب باید اطلاعات شناسایی اش را ارائه دهد. برخی از اطلاعاتی که در اثبات هویت دریافت می شوند شامل شناسنامه، پاسپورت و کارت هویتی (دارای عکس) است که توسط ارگان دولتی و قانونی صادر شده باشد.

احراز موقعیت جغرافیایی و اثبات آدرس یکی از موارد بسیار مهم در احراز هویت مشتری می باشد. در این مورد کاربران باید پاسپورت، کارت اقامت، گواهینامه رانندگی یا کارت بیمه ارائه دهند. همچنین برای احراز آدرس ارائه قبض از جمله صورتحساب تلفن، گاز یا برق (که بیش از ۳ ماه از تاریخ صدور آن نگذشته باشد)، الزامی است. ارائه گزارش حساب بانکی یا دفترچه حساب پس انداز (که بیش از ۳ ماه از موعد آن نگذشته باشد) نیز در این مورد کارایی دارد.

اطلاعاتی که در KYC از کاربران دریافت می شود معمولا شامل اثبات هویت، اثبات اطلاعات تماس و اثبات آدرس می باشد.

احراز هویت KYC در صرافی های ارز دیجیتال

اگر شما هم در بازار رمز ارزها فعال باشید و از خدمات صرافی ها برای خرید و فروش ارز دیجیتال استفاده کرده باشید احتمالا نام KYC را شنیده اید. صرافی های ارز دیجیتال برای تامین امنیت، کاربران خود را موظف می کنند تا پروسه احراز هویت را طی کنند.

اکثر صرافی های معتبر، قوانین مربوط به احراز هویت مشتری را اعمال می کنند و تا زمانی که اطلاعات کاربر در سایت احراز نشود اجازه فعالیت و خرید و فروش به کاربر داده نمی شود. با این وجود برخی از این پلتفرم ها برای حجم های پایین، اجازه ترید بدون احراز هویت را به کاربرانشان می دهند.

بسیاری از کاربران، KYC صرافی ها را کاری بیهوده می دانند و از نظر آن ها این امر بر تمرکززدایی تأثیر منفی می گذارد. بر خلاف مخالفت برخی از کاربران، این اقدامات در واقع به حفاظت از کاربران کمک می کند. به عنوان مثال وقتی کاربر به دلایلی نمی تواند به حساب خود در پلتفرم دسترسی پیدا کند، پس از تایید صحت اطلاعات، پلتفرم به کاربر امکان ورود یا بازیابی رمز را می دهد. در صورتی که بدون داشتن اطلاعات کاربر، ارائه دهندگان خدمات نمی توانستند به طور موثر به مشتریان خود کمک کنند.

اگر شخص قصد انجام فعالیت غیرقانونی نداشته باشد، نباید نگران هویت خود باشد؛ با این وجود KYC بر تمرکززدایی تأثیر منفی می گذارد؛ چرا که با احراز هویت مشتری، دولت ها و موسسات مالی می دانند چقدر دارایی در اختیار دارید و به کجا ارسال می کنید.

با احراز هویت، صرافی ها درک بهتری از فعالیت های مشتری خواهند داشت و متوجه می شوند که آیا فعالیت های مشتری ماهیت قانونی دارند یا خیر؟

آیا می توان احراز هویت صرافی ها را دور زد؟

همانطور که می دانید صرافی های متمرکز توسط نهادهای دولتی و امنیتی نظارت می شوند. وظیفه نهادهای نظارتی بررسی این است که آیا صرافی ها قوانین مالی را رعایت می کنند یا خیر؟ بنابراین رعایت قوانین برای صرافی های متمرکز اجباری است. اکثر صرافی های ارز دیجیتال معتبر از جمله صرافی ایرانکس بیت و صرافی بایننس، از کاربران خود می خواهند که اسناد هویتی شان را در پلتفرم بارگذاری کنند.

متاسفانه صرافی بایننس کشور ایران را تحریم کرده است و کاربران با داشتن مدارک هویتی ایرانی، امکان فعالیت در این صرافی را ندارند. برخی از کاربران برای استفاده از خدمات بایننس به سراغ روش های غیرقانونی از جمله جعل سند هویتی می روند. توصیه ما به شما این است که به هیچ وجه از مدارک جعلی برای احراز هویت استفاده نکنید؛ چرا که در صورت تشخیص، بایننس بلافاصله اکانت شما را می بندد و اجازه برداشت دارایی هایتان را نیز به شما نمی دهد.

در این شرایط بهتر است به سراغ صرافی های متمرکزی که ایران را تحریم نکرده اند بروید. در این صورت به راحتی می توانید مدارک هویتی تان را ارسال کرده و مراحل احراز هویت را طی کنید. کار با صرافی های غیرمتمرکز یکی دیگر از راهکارهای پیش روی شما می باشد؛ چرا که در این صرافی ها نهاد ناظری وجود نداشته و احراز هویت در این صرافی نیاز نیست.

پیشنهاد ما به شما استفاده از ایمن ترین و ساده ترین راه، یعنی ثبت نام و احراز هویت در صرافی ایرانکس بیت و سایر صرافی های معتبر ایرانی می باشد. در این صرافی ها شما به راحتی می توانید مدارک هویتی ایرانی تان را آپلود کرده و از خدمات خرید و فروش ارز دیجیتال استفاده کنید.

جمع بندی

احراز هویت مشتری فرایندی است که برای اطلاع از هویت کاربران در نهادهای مالی (و گاها غیر مالی) به کار گرفته می شود. در KYC صرافی ها نیاز است که کاربران مدارک هویتی شخصی شان را به صرافی ارائه دهند. همچین احراز اطلاعات حساب بانکی، احراز آدرس و شماره تماس از دیگر بخش های KYC صرافی ها می باشد. با استفاده از احراز هویت، اعمال غیرقانونی به حداقل می رسد.

در گذشته KYC کاربران به صورت سنتی و کاغذی انجام می شد. اما امروزه روش های آنلاین برای احراز هویت بیش تر به کار گرفته می شوند. همچنین احراز هویت از طریق بلاکچین در حال پیشرفت است و پیش بینی می شود که در سال های پیش رو، صرافی ها از این روش برای احراز هویت کاربرانشان استفاده کنند. استفاده از فناوری بلاک چین برای KYC می تواند باعث افزایش سرعت این روند شود. این کار همچنین باعث می شود که احراز هویت دقیق تر و امن تر انجام گردد.

احراز هویت KYC؛ دردسر اضافی یا اهرمی برای امنیت بیشتر

مشتری خود را بشناس! فرآیندی که تحت عنوان احراز هویت KYC شناخته می‌شود. این عبارت، مخفف جمله know your customer بوده و چندان مورد علاقه دوست‌داران ارزهای دیجیتال نیست. ارزهای دیجیتال، با هدف از بین بردن مرکزیت گرایی و ایجاد امکان انجام تراکنش‌های ناشناس به وجود آمدند اما صرافی‌های متمرکز، با ایجاد فرایند‌های احراز هویت، امکان ناشناس ماندن در دنیای ارزهای دیجیتال را از بین می‌برند. البته این کار، به پذیرش ارزهای دیجیتال توسط دولت‌ها و همچنین جلوگیری از کلاهبرداری و پول شویی کمک می‌کند.

در تمام صرافی های ارز دیجیتال، مانند سایر بسترهای مالی، یک فرآیند امنیتی وجود دارد که شما در آن هویت خود را تایید می‌کنید. این مرحله احراز هویت معمولا به‌صورت فرآیند KYC صورت می‌گیرد که امروزه، به‌عنوان یک روش استاندارد برای احراز هویت در صرافی های ارز دیجیتال بزرگ مانند Binanceخ شناخته می‌شود. با خواندن این مطلب، علاوه‌بر توضیح مفهوم دقیق KYC، کاربرد و فرآیند انجام آن، روش‌های مختلف برای احراز هویت را بررسی می‌کنیم. صرافی ارزپایا یکی از معتبرترین صرافی های ایرانی است که فرآیند احراز هوبت در آن در کمترین زمان ممکن انجام می‌شود. شما می‌توانید در کمتر از یک ساعت احراز هویت یا KYC صرافی‌های رمز ارز ثبت نام و احراز هویت خود را انجام دهید و حساب خود را فعال کنید. جهت ثبت نام در صرافی ارزپایا از طریق این لینک اقدام کنید.

احراز هویت KYC چیست؟

احراز هویت KYC فرایندی است که در آن کاربران هویت خود را تایید می‌کنند تا از هرگونه فعالیت غیرقانونی مانند پولشویی، تامین مالی تروریسم و فرار مالیاتی، در بسترهای مالی جلوگیری شود. درصورتی که در یک صرافی ارز دیجیتال احراز هویت KYC اجرا نشود، می‌توان گفت که آن بستر پتاسیل کلاهبرداری و انجام فعالیت‌های غیرقانونی را دارد.

این فرآیند، مرحله اولیه بررسی کاربر در دستورالعمل‌های ضدپولشویی است. زمانی‌که یک کاربر جدید به یک موسسه مالی اضافه می‌شود، رویه‌های KYC برای شناسایی و تایید او استفاده می‌شوند تا ادعای او درمورد اینکه چه کسی است، ثابت شود.

KYC مخفف چیست؟

KYC مخفف عبارت know your customer است که در فارسی به جمله “مشتری خود را بشناسید” ترجمه می‌شود. درواقع، بسترهای مالی با دریافت اطلاعات کلیدی درمورد مشتریان خود، ریسک کلاهبرداری را کاهش می‌دهند. به‌همین دلیل است که این فرآیند را شناخت مشتری می‌گویند.

بسترهای مالی، ازجمله صرافی‌های ارز دیجیتال از کاربران می‌خواهند که پیش از افتتاح حساب جدید، سرمایه‌گذاری و سایر اقدامات مهم دیگر، برای تکمیل فرآیند احراز هویت KYC اقدام کنند. اطلاعات خواسته شده از کاربران در این فرآیند، شامل مدارک مختلف مانند شماره ملی، شماره تماس، صورت‌های مالی و غیره می‌شوند.

مراحل احراز هویت KYC

احراز هویت KYC علاوه‌بر صرافی ارز دیجیتال، در کسب و کارهای مختلف اجرا می‌شود تا خطر کلاهبرداری را به‌حداقل برساند. درنتیجه، باتوجه به ماهیت یک کسب و کار، مراحل KYC ممکن است متفاوت باشند، اما مسئله اصلی آن است که اهداف مشابهی را دنبال می‌کنند.

احراز هویت KYC در ارز دیجیتال به‌طور معمول شامل سه مرحله می‌شود:

1. برنامه شناسایی مشتری (CIP): مرحله اول احراز هویت KYC شامل مجموعه‌ اقداماتی است که برای شناسایی مشتری انجام می‌شود. این اقدامات شامل درخواست مدارک و داده‌های معتبر می‌شوند. میزان سختگیری این مرحله در صرافی‌ها بسیار کمتر از بسترهای مالی دیگر مانند بانک‌ها است و پس از ثبت نام کاربران انجام می‌شود.
2. بررسی دقیق مشتری (DD): تعیین این موضوع که آیا مشتری بالقوه قابل اعتماد است یا خیر در این مرحله صورت می‌گیرد. درصورتی که یک کاربر در گذشته دچار کلاهبرداری مالی شده باشد یا تحت بررسی باشد، در طول بررسی پس زمینه او، این موارد علامت گذاری می‌شوند.
3. نظارت مستمر: نظارت مداوم تضمین می‌کند که اطلاعات KYC به‌روز است و به سیستم اجازه می‌دهد تا به‌طور مداوم تراکنش‌هایی را که ممکن است مشکوک به‌نظر برسند، بررسی کند. این فرآیند، افزایش ناگهانی فعالیت‌ها، فعالیت‌های خارج از منطقه یا غیرمعمول برون مرزی و افزایش افراد در فهرست تحریم‌ها را زیر نظر می‌گیرد. تمام اسناد ارسال شده توسط کاربران، به‌روشی ایمن ذخیره می‌شوند تا بر آنها نظارت شود.

برای آشنایی با صرافی های غیرمتمرکز، می‌توانید مقاله بهترین صرافی غیر متمرکز برای ایرانی ها را مطالعه کنید.

فرم KYC

فرمی که برای تایید هویت مشتریان طراحی شده است را فرم KYC می‌گویند. این فرم توسط موسسات مالی به کاربران ارائه می‌شود تا درصورت تمایل برای استفاده از خدمات آن موسسه و تکمیل فرآیند KYC، پیش از هراقدامی اطلاعات خواسته شده در فرم مورد نظر را کامل کنند.

اطلاعات خواسته شده در فرم KYC صرافی ارز دیحیتال معمولا شامل موارد زیر می‌شود:

اطلاعات مربوط به اثبات هویت شخص

• تصویر یک کارت شناسایی از جمله کارت ملی، شناسنامه، پاسپورت یا گواهینامه رانندگی.
• آدرس محل سکونت، شماره تماس همراه و ثابت و اطلاعات هویتی.
• دست نوشته‌ای با مضمون اطلاعات فرد، شناخت قوانین و تعهد برای رعایت آن‌ها.

توجه داشته باشید که این موارد در فرم KYC همه صرافی های ارز دیجیتال وجود دارند، اما باتوجه به بستر مورد نظر و قوانین کشورهای مختلف، ممکن است یک سری موارد دیگر هم به این لیست اضافه شوند.

اطلاعات مربوط به اثبات مکان جغرافیایی شخص

• کارت شناسایی، کارت اقامت، پاسپورت، گواهینامه رانندگی یا کارت بیمه.
• قبض تلفن، گاز یا برق که بیش از ۳ ماه از موعد آن نگذشته باشد.
• گزارش حساب بانکی فعال یا دفترچه حساب پس انداز که بیش از ۳ ماه از موعد آن نگذشته باشد.
• اظهارنامه عدم انجام کار غیرقانونی.

کاربرد KYC در ارز دیجیتال

KYC همراه با سایر مقررات ضد پولشویی یا همان AML به افزایش اعتبار، امنیت و سازگارتر کردن بازار جهانی ارزهای دیجیتال کمک کرده است. از کاربردهای مهم KYC در ارز دیجیتال می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

بهبود اعتماد مشتری

تایید هویت کاربران می‌تواند در روند کار شفافیت ایجاد کرده و اعتماد مشتریان به بستر مالی را جلب کند. زمانی‌که کاربران مطمئن باشند که صرافی مورد انتخاب‌شان برای محافظت از حساب‌های آنها اقدامات پیشگیرانه انجام می‌دهد، بیشتر ترغیب می‌شوند تا از خدمات آن بهره ببرند.

کاهش احتمال پولشویی و سایر کلاهبرداری‌ها

طبق آمار، در سال گذشته حدود ۸۰ هزار پرونده کلاهبرداری در ارز دیجیتال ایجاد شد که این عدد از سال ۲۰۱۶ رشد ۲۴ درصدی داشته است. شناسایی دقیق مشتریان می‌تواند تاثیر شگفت انگیزی در کاهش کلاهبرداری در ارز دیجیتال داشته باشد.

افزایش ثبات بازار ارزهای دیجیتال

بازار کریپتو به‌دلیل تراکنش‌های ناشناس مشکوک یا مجرمانه به‌شدت دچار نوسان است. به‌کارگیری تایید هویت KYC می‌تواند به تثبیت بازار و افزایش ارزش آن کمک کند.

چرا احراز هویت برای اکثر صرافی های ارز دیجیتال اجباری است؟

امروزه، انجام پروسه احراز هویت KYC در تمام صرافی های متمرکز ارز دیجیتال اجباری است. مشتریانی که نمی‌خواهند از این پروسه پیروی کنند و ترجیح می‌دهند که ناشناس باقی بمانند، می‌توانند از روش‌های دیگر، مانند استفاده از سیستم همتا به همتا، برای خرید ارز دیجیتال اقدام کنند. اما توجه داشته باشید که این بسترها علاوه‌بر ایمنی کمتر، هزینه تراکنش بیشتری هم دارند. درنتیجه، روش عاقلانه آن است که پروسه احراز هویت KYC را پشت سر بگذارید تا بدون هیچگونه مشکل و هزینه اضافی، به خرید بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال بپردازید.

فرآیند احراز هویت KYC در صرافی های ارز دیجیتال تحت قوانین و مقررات مربوط به موسسات مالی در فدرال (MSB) انجام می‌شوند. افزایش تنوع در انواع ارزهای دیجیتال و رونق یافتن این بازار سازمان‌های دولتی را وادار کرده است که درمورد صرافی های ارز دیجیتال، قوانین و مقررات سختگیرانه اعمال کنند تا برروی مبادله این ارزهای نوین به‌صورت جدی‌تر نظارت شود.

اگر یک صرافی از فرآیند احراز هویت KYC پیروی نکند، زمانی‌که مشتریانش مرتکب جرم شوند، صرافی مورد نظر مسئول شناخته می‌شود. چراکه این بستر در زمان ورود مشتریان بررسی‌های لازم را انجام نداده است. درنتیجه، بسیاری از صرافی‌های بزرگ ترجیح می‌دهند که از این فرآیند پیروی کنند.

انواع پروتکل های احراز هویت

برای اینکه با مفهوم احراز هویت KYC به‌طور دقیق‌تر آشنا شوید، انواع پروتکل های احراز هویت را درادامه معرفی می‌کنیم:

احراز هویت اصلی یا تک عاملی

احراز هویت تک عاملی (SFA) ساده‌ترین راه برای احراز هویت در یک سیستم است. در این روش تنها به یک عامل نیاز است تا هویت شما تایید شود. این عامل می‌تواند رمزعبور یا هر اطلاعات دیگری باشد و به‌عنوان یک راز بین کاربر و سرویس استفاده می‌شود. از این رو، این روش دربرابر حمله هکرها آسیب پذیری بیشتری دارد. به‌همین دلیل، بسیاری از صرافی‌ها ترجیح می‌دهند که برای افزایش امنیت از روش‌های دیگر استفاده کنند.

نمونه رایج احراز هویت اصلی یا تک عامل را روزانه در تلفن همراه خود تجربه می‌کنیم، به‌طوریکه با وارد کردن پسورد، الگو یا هر عامل دیگر، هویت ما برای استفاده از گوشی تایید می‌شود.

احراز هویت دو عاملی (۲FA)

فرآیند یادگیری و اجرای احراز هویت دو عاملی می‌تواند کمی پیچیده باشد، اما لایه امنیتی که ارائه می‌دهد ارزش آن را دارد. در این روش، کاربران علاوه‌بر وارد کردن رمزعبور و نام کاربری، باید یک مرحله دیگر از احراز هویت شامل وارد کردن یک پین، پاسخ به یک سوال شخصی، شماره ارسال شده توسط پیام کوتاه و… را پشت سر بگذراند.

از آنجایی که در اکثر موارد درصورت سرقت ارز دیجیتال، نمی‌توان آن را بازیابی کرد، احراز هویت دو عاملی برای استفاده از صرافی‌های ارز دیجیتال یا خدمات کیف پول آنلاین بسیار اهمیت دارد، تاحدی که می‌توان گفت استفاده از این روش در صرافی ارز دیجیتال یک ضرورت است.

SSO

SSO مخفف عبارت Single Sign On به‌معنای یک بار ورود به سیستم است. در این روش، با یک بار احراز هویت می‌توان به تمام منابع سازمانی متصل به سیستم SSO دسترسی پیدا کرد. برای مثال، در صرافی بایننس این امکان وجود دارد تا کاربران با احراز هویت ازطریق حساب گوگل، از خدمات این صرافی استفاده کنند.

احراز هویت چند عاملی ( MFA)

احراز هویت چند عاملی (MFA) یک فناوری امنیتی است که در تایید هویت کاربر برای ورود به سیستم از چندین روش استفاده می‌کند. درواقع، در این روش دو یا چند روش احراز هویت با یکدیگر ترکیب می‌شوند. برای مثال، استفاده همزمان از رمز عبور، کد امنیتی و روش‌های احراز هویت بیومتریک.

هدف MFA ایجاد یک لایه‌ دفاعی بسیار قوی است که دسترسی غیرمجاز کلاهبرداران و هکرها را تقریبا غیرممکن می‌سازد. به‌طوریکه اگر یکی از مراحل احراز هویت با شکست مواجه شود، مراحل دیگری هم برای شناخت فرد سودجو وجود خواهد داشت. در گذشته، سیستم‌های احراز هویت MFA به‌طور معمول بر احراز هویت دو مرحله‌ای (۲FA) متکی بودند. اما امروزه، بسترهای مالی ترجیح می‌دهند که از بیشتر از دو عامل برای تایید هویت کاربران استفاده کنند تا احتمال خطر تا حد زیادی کاهش پیدا کند.

استفاده از گواه اثبات مفهوم برای احراز هویت

یکی دیگر از راه‌حل‌های احراز هویت استفاده از الگوریتم اثبات مفهوم (POC) است. POC مخفف عبارت Proof of Concept به معنی گواه اثبات مفهوم است. این روش توسط یک تیم برنامه‌نویسی در کشور سنگاپور برای اولین بار آزمایش شد و بعد از آن مورد استقبال بزرگ‌ترین شرکت‌های دنیا قرار گرفت. در گواه اثبات مفهوم تمام اطلاعات کاربران به صورت کاملا ایمن و غیرمتمرکز در یک شبکه بلاک چین ذخیره می‌شوند و مالکیت این اطلاعات نیز به عهده خود کاربران خواهد بود. در این بین مؤسسات و شرکت‌ها و حتی بانک‌ها برای اینکه به اطلاعات خصوصی کاربران دسترسی پیدا نمایند؛ می‌بایست رضایت خود کاربر را داشته باشند. هر کاربری که با این شرایط موافق باشد، وارد حساب کاربری خود شده و یک کلید خصوصی برای مؤسسه مورد نظر تعریف می‌نماید. با استفاده از این کلید خصوص امکان مشاهده این اطلاعات برای مؤسسه وجود خواهد داشت.

دقت کنید که در این فرایند مالکیت اطلاعات همچنان با خود کاربران خواهد بود و مؤسسات ثالث تنها امکان مشاهده این اطلاعات را خواهند داشت. از طرف دیگر این اطلاعات به صورت کاملا غیرمتمرکز و ایمن نگهداری می‌شوند. شرکت بزرگ IBM یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌هایی است که از این فرایند برای مدیریت حساب کاربران خود استفاده می‌نماید. از مهم‌ترین مزیت‌های گواه اثبات مفهوم نیز می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:

• کارایی بالا
• امنیت قابل توجه
• صرفه‌جویی ۲۵ تا ۵۰ درصدی در هزینه‌ها

جمع‌بندی

به‌طورکلی، احراز هویت KYC فرآیندی است که تقریبا در تمام صرافی های ارز دیجیتال متمرکز با آن مواجه می‌شوید. در واقع‌، این روند راستی آزمایی سنگ بنای دنیای ارز دیجیتال شناخته می‌شود تا تمام کاربران بتوانند با اطمینان و با امن‌ترین روش ممکن به خرید اتریوم و سایر ارزهای دیجیتال بپردازند. همانطور که در این مطلب توضیح دادیم، روش‌های مختلفی برای احراز هویت وجود دارند. درنهایت، هدف اصلی این فرآیندها آن است که امنیت فعالیت کاربران در صرافی‌های ارز دیجیتال تضمین شود. این ضمانت در صرافی ارزپایا هم وجود دارد تا کاربران داخل ایران با خیالی آسوده ارز دیجیتال خرید و فروش کنند. در نظر داشته باشید که تیم پشتیبانی ارزپایا در کمترین زمان ممکن احراز هویت شما را تایید می‌کنند تا حساب شما به سرعت فعال شود و شما بتوانید فعالیت خود را در بازار ارزهای دیجیتال آغاز کنید. برای ثبت نام و احراز هویت در ارزپایا کافیست روی این لینک کلیک کنید.

سوالات متداول

احراز هویت KYC چیست؟

احراز هویت KYC فرایندی است که در آن کاربران هویت خود را تایید می‌کنند تا از هرگونه فعالیت غیرقانونی مانند پولشویی، تامین مالی تروریسم و فرار مالیاتی، در بسترهای مالی جلوگیری شود. درصورتی که در یک صرافی ارز دیجیتال احراز هویت KYC اجرا نشود، می‌توان گفت که آن بستر پتاسیل کلاهبرداری و انجام فعالیت‌های غیرقانونی را دارد.

KYC مخفف چیست؟

KYC مخفف عبارت know your customer است که در فارسی به جمله “مشتری خود را بشناسید” ترجمه می‌شود.

احراز هویت در ارز دیجیتال چه مزایایی دارد؟

این اقدام باعث افزایش امنیت تراکنش ها و همچنین جلوگیری از کلاهبرداری و پولشویی می‌شود.

احراز هویت مشتری یا KYC

مانند دیگر موسسات مالی، بسیاری از صرافی های ارزهای دیجیتال در سراسر جهان تأیید KYC یا احراز هویت مشتری را برای دسترسی بدون وقفه به خدمات خود اجباری کرده اند. چرا تأیید احراز هویت ضروری است، چه نفعی برای معامله گران ارزهای دیجیتال دارد و چه تفاوتی با مقررات مبارزه با پولشویی دارد؟ آیا تأیید KYC هدف عدم تمرکز در ارزهای دیجیتال عمومی را زیر سوال می برد؟ ما در این پست به این سوالات پاسخ خواهیم داد.

KYC چیست؟

KYC مخفف "Know Your Customer" است و به احراز هویت اجباری مشتری، معمولا توسط یک موسسه مالی اشاره دارد و شامل اطلاعاتی است که می تواند برای تأیید هویت شما استفاده شود، مانند کارت شناسایی معتبر، قبوض آب و برق با آدرس خانه، شماره تأمین اجتماعی و غیره. مشتریان معمولا ملزم به ارائه اطلاعات احراز هویت در هنگام افتتاح حساب و در مواقعی که تغییری در اطلاعات ایجاد شده است، هستند. به عنوان مثال، اگر چند ماه پس از ایجاد حساب خود نام خود را به طور رسمی تغییر دهید، باید اطلاعات KYC خود را به روز کنید.

اگر فرآیند KYC را تکمیل نکنید، ممکن است نتوانید به همه ویژگی های صرافی ارزهای دیجیتال دسترسی داشته باشید. به عنوان مثال، بسیاری از صرافی ها به مشتریان امکان این را می دهند تا بدون ارسال اطلاعات KYC، حساب ایجاد کنند، از عملکردهای اساسی استفاده کنند و معاملات محدودی را انجام دهند اما به منظور دسترسی کامل و افزایش حد واریزها و محدودیت های برداشت، مشتریان باید اطلاعات احراز هویت خود را تکمیل کنند.

فرآیند عمومی احراز هویت مشتری چیست؟

بسته به ماهیت یک کسب و کار، فرآیندهای احراز هویت ممکن است متفاوت باشند اما به طور کلی، اهداف مشابهی را برآورده می کنند. KYC شامل ویژگی های اساسی مانند جمع آوری و تأیید داده ها است. همچنین شامل بررسی دقیق و نظارت مداوم مشتری می باشد. احراز هویت معمولا به سه قسمت و فرآیند تقسیم بندی می شود:

1. برنامه شناسایی مشتری (CIP)

این اولین و ساده ترین فرآیند KYC است. این مرحله فقط شامل جمع آوری و تأیید داده های مشتری است. برای بانک ها، این مرحله معمولا هنگام ثبت نام اتفاق می افتد. برای صرافی های ارزهای دیجیتال و سایر موسسات مالی با قوانین کمتر سختگیرانه، این مرحله پس از ثبت نام انجام می شود.

2. رسیدگی به مشتری (DD)

پس از تأیید هویت، یک شرکت ممکن است تصمیم بگیرد با انجام یک بررسی سابقه در مورد مشتری، پیش زمینه ی عمیق تری پیدا کند. هدف از آزمون پیش زمینه، انجام ارزیابی ریسک است. اگر مشتری در گذشته به دلیل کلاهبرداری مالی سابقه دار بوده و یا تحت نظر می باشد، در هنگام بررسی سابقه توسط شرکت، علامت گذاری می شود.

3. نظارت مستمر

نظارت مداوم به روز بودن اطلاعات KYC را تضمین می کند و به سیستم اجازه می دهد تا معاملات احتمالی مشکوک را به طور مداوم بررسی کند. برای صرافی ارزهای دیجیتال، چندین تراکنش بزرگ با کشوری که در فهرست سازمان های تروریستی ایالات متحده قرار دارد، ممکن است علامت گذاری شود و بسته به تحقیقات انجام شده، صرافی ممکن است حساب مشتری را معلق کرده و پرونده را به نهادهای نظارتی و مراجع ذیصلاح گزارش دهد.

چرا احراز هویت برای اکثر صرافی های رمزنگاری اجباری است؟

مقررات احراز هویت برای صرافی های ارزهای دیجیتال اجباری است زیرا تضمین می کند که آنها با قوانین نظارتی مطابقت دارند. در گذشته، صرافی های ارزهای دیجیتال به ندرت جزئیات احراز هویت مشتری را درخواست می کردند. با افزایش قیمت و علاقه به ارزهای دیجیتال، نگرانی در مورد جرم در زمینه پولشویی و سایر فعالیت های غیرقانونی نیز مورد بررسی قرار گرفته است.

در سال 2001، تأیید KYC معرفی شد و به نوعی قانون میهن دوستی تبدیل شد. با این حال، تا پس از حملات تروریستی 11 سپتامبر به قانون تبدیل نشد. هدف احراز هویت، مهار فعالیت های غیرقانونی و برجسته کردن رفتارهای مشکوک در اسرع وقت بود. صرافی ارزهای رمزنگاری شده از این داده ها برای ردیابی الگوهای معاملات استفاده می کند تا اطمینان حاصل شود که پولشویی و بودجه تروریسم وجود ندارد.

بدون تأیید KYC، صرافی ارزهای دیجیتال ممکن است زمانی که کاربر آنها مرتکب جرم می شود، به دلیل عدم انجام اقدامات لازم، مسئول باشد. بنابراین، صرافی های بزرگ ترجیح می دهند همچنان مطابق قانون مبارزه با پولشویی (AML) عمل کنند. با این حال، KYC و AML یک مفهوم را منتقل نمی کنند.

تفاوت KYC و AML در چیست؟

باید بدانید که الزامات احراز هویت مشتری تنها یک بخش از اصطلاح گسترده تری است که معمولا به آن قوانین ضد پولشویی (AML) می گویند. AML شامل طیف گسترده ای از فرآیندهای نظارتی است که برای جلوگیری از پولشویی طراحی شده است. سایر فرآیندهای ضد پولشویی شامل فیلترینگ نرم افزار، مدیریت پرونده و جرم نگاری است. KYC فقط یک مرحله از فرآیند AML است که شامل تأیید هویت و افزایش دقت لازم است.

KYC ، AML احراز هویت یا KYC صرافی‌های رمز ارز و سایر فرآیندهای اعمال شده توسط نهادهای نظارتی، پنهان کردن فعالیت های غیرقانونی را برای جنایتکاران سازمان یافته و تروریست ها دشوارتر می کند. آنها قادر نخواهند بود وجوهی را که از راههای غیرقانونی به دست آمده مشروع جلوه دهند. در حالی که این یک مزیت است، برخی از اعضای جامعه ارزهای دیجیتال در مورد اینکه آیا صرافی ها باید احراز هویت مشتری را اجباری کنند، اختلاف نظر دارند. بحث این است که مقررات KYC و AML بر خلاف مفهوم تمرکززدایی است.

احراز هویت چگونه بر تمرکززدایی و ناشناس ماندن تأثیر می گذارد؟

یکی از جذاب ترین ویژگی های ارزهای دیجیتال و فناوری بلاک چین عدم تمرکز است. این بدان معناست که هیچ مقام واحدی کنترل نهایی سیستم را ندارد. به جای یک پایگاه داده واحد، معاملات روی بلاک چین در رایانه های متعدد در سراسر جهان از طریق گره های همتا به همتا ذخیره می شود. بنابراین الزامات KYC با دادن قدرت به یک مقام متمرکز، صرافی های رمزارزها را شبیه به موسسات مالی سنتی می کند.

برای کاربرانی که به دلیل عدم تمرکز بلاک چین به این فناوری روی آورده اند، از دست رفتن ناشناس بودن هزینه بالایی است، مخصوصا وقتی اطلاعات KYC خود را به صرافی های متمرکز ارزهای دیجیتال ارسال می کنند. در حالی که صرافی های ارزهای دیجیتال قول می دهند با اطلاعات خصوصی کاربران با احتیاط رفتار کنند، بسیاری از افرادی که ترجیح می دهند ناشناس بمانند، نمی خواهند این ریسک را قبول کنند.

این ترس ها بی اساس نیستند زیرا بسیاری از صرافی ها هنوز سیستم های قوی احراز هویت برای محافظت از اطلاعات کاربران ندارند. گزارش هایی مبنی بر دسترسی هکرها به اطلاعات KYC کاربران ارزهای رمزنگاری شده با استفاده از خلأهای موجود در نرم افزار صرافی ها گزارش شده است. تعداد کمی از صرافی ها از سیستمی امن و اختصاصی برای جمع آوری و مدیریت داده های احراز هویت برخوردار هستند.

مسئولیت و تعهدات صرافی بایننس در قبال احراز هویت مشتری

بایننس بزرگترین صرافی رمزارزها بر اساس ارزش بازار در جهان است. به این ترتیب، این صرافی باید از اطلاعات حساب کاربران بیش از سایر صرافی ها محافظت کند. KYC نه تنها از صرافی محافظت می کند، بلکه یک لایه امنیتی اضافی برای حساب هر کاربر فراهم می کند در حالی که به آنها اجازه می دهد از خدمات بایننس بدون محدودیت استفاده کنند.

روش احراز هویت مشتری در صرافی بایننس

صرافی بایننس اخیرا احراز هویت را برای تمامی کاربران خود اجباری کرده است و برای استفاده از خدمات این صرافی تنها دو سطح کاربری Verified و Verified plus موجود است که هر دو سطح، شامل احراز هویت هستند. توجه داشته باشید که با هویت ایرانی نمی توانید در صرافی بایننس احراز هویت انجام دهید اما اگر پاسپورت کشور دیگری را دارا می باشید، در این بخش روش احراز هویت مشتری در این صرافی را به شما آموزش خواهیم داد.

1. به حساب بایننس خود وصل شوید و [User Center] - [Identification] را مطابق شکل انتخاب نمایید.

برای کاربران جدید، شما می توانید مستقیما گزینه ی [Get verified] را در صفحه اول انتخاب کنید:

2. در اینجا می توانید [Verified] ، [Verified Plus] و [Enterprise Verification] و محدودیت های مربوط به واریز و برداشت آنها را مشاهده کنید. محدودیت ها برای کشورهای مختلف متفاوت است. با کلیک روی دکمه کنار [Residential Country/Region] می توانید کشور خود را تغییر دهید.

3. سپس [Start Now] را برای وریفای کردن حساب خود انتخاب کنید.

4. کشور محل سکونت خود را انتخاب کنید. لطفا اطمینان حاصل کنید که کشور محل اقامت شما با مدارک شناسایی شما مطابقت دارد.

سپس لیستی از الزامات تأیید برای کشور/منطقه خاص خود را مشاهده خواهید کرد. روی [ادامه] کلیک کنید.

5. اطلاعات شخصی خود را وارد کرده و روی [ادامه] کلیک کنید.

لطفاً مطمئن احراز هویت یا KYC صرافی‌های رمز ارز شوید که کلیه اطلاعات وارد شده با مدارک شناسایی شما مطابقت داشته باشد. پس از تأیید نمی توانید آن را تغییر دهید.

6. در مرحله بعد، شما باید تصاویر مدارک شناسایی خود را بارگذاری کنید. لطفا نوع مدرک و کشوری را که مدارک شما صادر شده است، انتخاب کنید. اکثر کاربران می توانند با گذرنامه، کارت شناسایی یا گواهینامه رانندگی تأیید کنند. لطفا به گزینه های مربوطه ارائه شده برای کشور خود مراجعه کنید.

7. دستورالعمل ها را برای بارگذاری عکس های سند خود دنبال کنید. عکس های شما باید به طور واضح سند هویت کامل را نشان دهند.

به عنوان مثال، اگر از کارت شناسایی استفاده می کنید، باید از قسمت جلویی و پشتی کارت شناسایی خود عکس بگیرید.

8. پس از بارگذاری عکس های سند، سیستم از شما عکس سلفی می خواهد. برای بارگذاری یک عکس موجود از رایانه خود، روی [بارگذاری فایل] کلیک کنید.

9. پس از آن، سیستم از شما می خواهد تا تأیید چهره را کامل کنید. برای تکمیل تأیید چهره در رایانه خود، روی [ادامه] کلیک کنید. لطفاً از کلاه، عینک و فیلتر استفاده نکنید و از روشنایی کافی اطمینان حاصل کنید.

10. پس از اتمام مراحل، لطفا صبورانه منتظر بمانید. بایننس داده های شما را به موقع بررسی می کند. پس از تأیید درخواست شما، یک اعلان ایمیل برای شما ارسال می شود.

• لطفاً اطلاعات اولیه خود را وارد کرده و در عرض 15 دقیقه تأیید عکس را کامل کنید. در طول فرآیند مرورگر خود را رفرش نکنید.

• ممکن است سعی کنید تا 10 بار در روز فرآیند تأیید هویت را تکمیل کنید. اگر درخواست شما 10 بار در 24 ساعت رد شده است، لطفاً 24 ساعت صبر کنید تا دوباره امتحان کنید.

سخن پایانی

احراز هویت مشتری بخش مهمی از قوانین ضد پولشویی در بخش مالی از جمله بخش ارزهای دیجیتال است. این مقررات مالی به ایجاد محیطی امن و بدون جنایت برای پیشرفت مشاغل کمک می کند. ممکن است در جریان معاملات رمزارزها از ناشناس بودن کامل لذت نبرید اما بایننس و سایر صرافی های اصلی به منظور حفاظت از کاربران خود سعی می کنند مطابق KYC عمل نمایند.